صفرهایی که دود شد

حذف یک تا چند صفر از جمله کارهایی‌ست که هرازچندگاهی توسط کشورهایی که دچار اوضاع نامساعد مالی شده‌اند و در اثر آن تورم از‌نظر روانی به مردم آسیب می‌رساند، صورت می‌پذیرد. مردمی‌که با اسکناس‌هایی در دست، ‌روزی می‌توانستند یک خودرو خریداری کنند، اینک آن را باید برای خرید یک‌کیلو میوه به مصرف برسانند. این مقایسه چون از‌نظر ظاهری، اثبات عدم تعادل را نشان می‌دهد و به‌ویژه برای افرادی‌که در سنین بالای 40 هستند، عینی‌ست؛ امری اثباتی به‌شمار می‌رود و نمی‌توان به‌راحتی این قبیل اذهان مشوش را متعادل ساخت و درنتیجه به‌نوعی از‌نظر روانی به بطن جامعه آسیب جدی وارد می‌کند؛ اما در اصل دولت‌ها ناچارند چنین کنند تا اگر از‌نظر سختی معیشت و هزینه‌های روزمره، مردم دخلشان با خرجشان هیچ توازنی ندارد، ذره‌ذره و به‌مرور با کم‌رنگ‌کردن و در اصل با حذف یک یا چند صفر، نسبت به ارزش پول ملی واکنش نشان ندهند و این عمل، به‌صورت امری دائمی برای همه کشورهای در‌حال‌توسعه درآمده است تا بتوانند از زیان وارده به مردم جلوگیری کنند. هر‌چند‌که در بطن و معنا، هیچ نقشی در زندگی مردم بازی نمی‌کند و این مردم در هر کشوری که چنین اوضاع مالی داشته باشند، ناچارند از سفره خانوار بکاهند و به‌علاوه به‌جای هشت‌ساعت کار معمول در دنیا، با کشیدن کار زیادی از جسم حتی تا دوبرابر ساعت، یعنی 16‌ساعت به کار رسمی و مجازی بپردازند تا بتوانند حداقل امکانات زندگی را در خانواده معمول و جاری سازند. حالا بگذریم از مضار کار اضافی کار و بیماری و مرگ زودرس برای افرادی‌که نمی‌توانند در زندگی اوقات‌فراغت و استراحت داشته باشند که به‌مرور همه را بیمار می‌کند و مردم خودآگاه به فرسودگی به‌واسطه زیادی کار می‌رسند، اما چاره‌ای ندارند. آن‌ها به‌هرحال باید خانه و خانواده را اداره کنند. البته این عمل برای تمام کشورها امکان‌پذیر است؛ حتی در اروپای پیشرفته هم از این قبیل مسکن‌ها فراوان صورت گرفته است که برای مثال همه آگاه هستند که در 50‌سال‌پیش در کشور ایتالیا، برای خرید یک قرص نان باید یک اسکناس لیر با ده‌ها صفر پرداخت می‌شد که پاره‌ای‌از‌اوقات، باید خریدار و فروشنده زمانی را برای شمارش صفرها مصرف می‌کردند؛ درشرایطی‌که آن‌قدر تورم در ایتالیا لجام‌گسیخته شده بود که حتی اکثر مردم ایتالیا، نمی‌توانستند میوه با قیمت‌های معمول تهیه کنند یا در کشور همسایه ما ترکیه، آن‌قدر واحد پول ترکیه ضعیف شده بود که با یک‌دلار می‌شد یک بسته لیر ترک تهیه کرد که این روال تا سال 57 که انقلاب ایران صورت گرفت، جاری و ساری بود. برای نمونه باید گفت که با پرداخت 100‌لیر که معادل یک‌تومان کشور ما بود، یک نان ساندویچی را می‌شد خریداری کرد و به‌همین‌علت، ترکیه طی سال‌های زیادی درگیر اختلافات داخلی و به‌خصوص اعتراضات همیشگی کردهای ترکیه بود و درنتیجه درگیری‌های آن صدها‌نفر از نیروهای نظامی و کرد ترک کشته شدند. کار آن‌قدر در ترکیه وخیم شد که بانک‌های ترکیه در ازای پس‌انداز دلاری تا 40‌درصد سود پرداخت می‌کردند. متأثر از انقلاب ایران و سپس جنگ تحمیلی عراق و پشتیبانان او، ترکیه وارد مرحله جدیدی از رشد شد؛ تا‌جایی‌که با یک رشد چند‌درصدی و سیل گردشگران و کمک آمریکا و ناتو، اوضاع مالی ترکیه به جایی رسید که از فقر و فلاکت گذشته رها شده و جزو کشورهای 20 در‌آمد؛ درنتیجه مردم فراموش کردند که چه بودند و چه شدند تا چهار صفر از لیر ترکیه حذف شد؛ بنابراین حذف صفر از اسکناس ایران امری طبیعی و اجتناب‌ناپذیر است که دولت ما به‌موقع و به‌مرور این مسئله را بین مردم به‌اصطلاح جا انداخت و اینک امیدواریم تحریم‌ها روزی به پایان برسد و مردم نجیب و وطن‌پرست کشورمان، روزهای خوش را تجربه کنند.