چالش لجستیکی انتقال تانک‌های آلمانی و آمریکایی به اوکراین

آلمان و آمریکا با ارسال تانک‌های لئوپارد ۲ و آبرامز به اوکراین موافقت کرده‌اند اما این تازه آغاز مسیر طولانی و پیچیده تحویل آن‌ها به کی‌یف است که چالشی لجستیکی را ایجاد می‌کند. به‌گزارش ایرنا؛ برلین و واشنگتن بر سر ارسال تانک به کی‌یف توافق اصولی کرده‌اند؛ اما آنچه باید درعمل برای اجرای این توافق صورت گیرد باقی مانده و آن‌هم مسئله رساندن تانک‌های لئوپارد ۲ و آبرامز به جبهه‌های اوکراین در کوتاه‌ترین‌زمان ممکن و در امنیت کامل است چراکه ولودیمیر زلنسکی در اظهاراتی در ۲۵ ژانویه (۵ بهمن) اعلام کرد: اوکراین بدون تعلل به این تقویت‌ها نیاز دارد تا امیدوار باشد بتواند با حمله بعدی روسیه که در بهار امسال پیش‌بینی می‌شود، مقابله کند. آلمان از یک‌دوره تحویل بین «پایان مارس تا اوایل آوریل» (فروردین‌ماه) خبر داده است. کشورهای غربی تاکنون موفق شده‌اند تجهیزات نظامی به‌ارزش ده‌هامیلیارددلار را بدون مشکل تحویل دهند. نیویورک‌تایمز در مقاله‌ای که اخیراً منتشر شد، عنوان کرد: روسیه رسماً هرگز نتوانسته کاروان تسلیحاتی به‌سوی اوکراین را هدف قرار دهد و کارشناسان نظامی از این به‌عنوان بازی موش و گربه‌ای یاد می‌کنند که اوکراین در‌حال‌برنده‌شدن در آن است. تانک‌های لئوپارد ۲ وعده‌داده‌شده آلمان همچون آبرامزهای آمریکایی می‌توانند اهداف اولویت‌دار برای مسکو باشند و نابود شوند. همان‌طورکه دمیتری پسکوف سخنگوی کرملین گفت: آن‌ها خواهند سوخت. به‌دشواری بتوان این ادوات سنگین با بیش از ۵۵‌تن وزن را بدون آنکه درنظر آیند در جاده‌های اوکراین به‌راه انداخت. جف هاون (Jeff Hawn) کارشناس مسائل نظامی روسیه و مشاور خارجی موسسه آمریکایی مطالعات ژئوپلیتیک New Lines این نقل‌وانتقال را «چالش واقعی لجستیکی» ارزیابی می‌کند. نیویورک‌تایمز همچنین مطمئن است جزئیات چنین عملیاتی از اسرار بسیار محرمانه این جنگ است. ابتدا باید درمورد مکان تحویل تانک‌ها تصمیم‌گیری شود. هان دراین‌باره می‌گوید: این تحویل به‌دلایل امنیتی احتمالاً در یک کشور اروپایی که عضو ناتو و همسایه اوکراین است [لهستان، مجارستان، رومانی، اسلواکی] صورت خواهد گرفت. مطمئناً آمریکایی‌ها یا آلمانی‌ها نمی‌خواهند این خطر را بپذیرند که افرادشان درمعرض حمله احتمالی روسیه به خاک اوکراین قرار گیرند. زمانی‌که ارتش اوکراین لئوپارد ۲ و آبرامز را دراختیار گرفت باید به‌تنهایی این تانک‌ها را به خط مقدم برساند؛ و باتوجه‌به فوق‌پیشرفته‌بودن تانک‌ها، دیگر تنها مسئله قرارگرفتن پشت فرمان و راندن آن‌ها تا دونباس مطرح نیست. به‌گفته هاون، لئوپاردهای ۲ آلمانی کمی ساده‌تر بوده و ازنظر طراحی به تانک‌هایی که اوکراینی‌ها قبلاً استفاده کرده‌اند نزدیک‌ترند؛ اما تانک‌های آبرامز یک محیط الکترونیکی کاملاً جدید با موتور منحصربه‌فرد و سوخت خاص است. به‌این‌ترتیب، این محموله تنها زره‌پوش‌ها را شامل نمی‌شود بلکه باید به آن مجموعه‌ای از قطعات یدکی موردنیاز درصورت خرابی، مقادیری سوخت و پرسنل ویژه و آموزش‌دیده نگهداری و جابجایی روزانه این ماشین‌های جنگی را نیز درنظر گرفت. این محموله که فضای قابل‌توجهی را اشغال می‌کند به‌سرعت توسط روس‌ها قابل‌شناسایی خواهد بود. ازاین‌رو، بعید است که اوکراینی‌ها تمام تانک‌های سنگینی را که قرار است دریافت کنند (۳۱ عراده تانک آبرامز و ۱۴ عراده تانک لئوپارد ۲) به‌یک‌باره به خط مقدم بفرستند. به‌گفته هاون؛ این محموله در گروه‌های چهار تا شش تانک به جبهه‌های اوکراین ارسال می‌شود. ارسال تانک به اوکراین مستلزم انتخاب یکی از این دو مسیر است؛ راه‌آهن یا مسیر جاده‌ای. حسین علی‌اف؛ کارشناس جنگ اوکراین-‌روسیه در دانشگاه گلاسکو می‌گوید: راه‌آهن ممکن است راه جذابی به‌نظر برسد اما روس‌ها شبکه ریلی اوکراین را به‌خوبی می‌شناسند و می‌توانند از نزدیک آن‌را زیرنظر گرفته و این تانک‌ها را نابود کنند. جاده هم جایگزین مناسبی نیست. ازآن‌رو که برخی‌ازآن‌ها نمی‌توانند وزن این خودروهای زرهی را تحمل کنند؛ مثلاً علی‌اف می‌گوید: در اوکراین پل‌هایی وجود دارد که برای تحمل حداکثر وزن یک تانک شوروی ساخته شده‌اند که از این مدل‌های جدید غربی سبک‌تر است؛ بنابراین راه‌حل احتمالاً عبور از بهترین جاده‌های اصلی‌ست که درمعرض‌دید بیشتری نیز هستند. ناگفته نماند که برای انتقال این تانک‌ها باید از کامیون‌های ویژه که توان حمل آن‌ها را داشته باشد استفاده کرد چون قرار نیست آن‌طورکه هاون می‌گوید، این تانک‌ها سوخت خود را درطول مسیر صرف کنند. کارشناسان با بررسی چنین شرایطی معتقدند در ارسال این محموله از مجموعه‌ای از راه‌های انتقال و ترکیبی از وسایل حمل‌ونقل استفاده خواهد شد؛ بخشی توسط قطار، سپس جاده و/یا برعکس ... اما علی‌اف تأکید دارد؛ این نقل‌وانتقال «همیشه در شب و با بهترین استتار ممکن» صورت خواهد گرفت؛ بنابراین مسیر با بیشترین دقت ترسیم خواهد شد و این امکان وجود دارد که اوکراینی‌ها چندین جوخه خودروهای زرهی را برای این‌منظور به‌کار گیرند. در ادامه گزارش فرانس ۲۴ به‌نقل‌از هاون آمده: این یک فرآیند تدریجی‌ست که زمان زیادی طول خواهد کشید. مقامات نظامی آمریکا به نیویورک‌تایمز گفتند که انتقال تانک‌های آبرامز به اوکراین ممکن است بیش از یک‌سال طول بکشد. البته این درمورد تانک‌هایی‌ست که قرار باشد از آمریکا ارسال شود. به‌گفته هاون، بخشی از این تانک‌ها در انبارهای تسلیحاتی اروپایی و آلمان موجود است و همین‌امر زمان انتقال را کوتاه می‌کند. علاوه‌براین، باید زمان آموزش این تانک‌های پیشرفته آمریکایی را درنظر گرفت که می‌تواند ماه‌ها ادامه داشته باشد. به‌گفته علی‌اف؛ اعلام عمومی ارسال خودروهای زرهی تنها تأییدکننده تصمیمی‌ست که در پشت‌صحنه و در بالادست اتخاذ شده است. این گزارش درپایان بااشاره‌به‌اینکه آموزش اوکراینی‌ها برای استفاده از لئوپارد ۲ و آبرامز باید از چندماه‌پیش در آغاز شده باشد، این سؤال را مطرح می‌کند: چه تضمینی برای رسیدن به‌موقع تجهیزات نظامی برای استفاده در برابر حمله احتمالی بهاری ارتش روسیه وجود دارد؟