تولد دوباره زاینده‌رود

زاینده‌رود، بزرگ‌ترین و پرآب‌ترین رودخانه فلات مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی به‌ویژه زردکوه در استان چهارمحال‌و‌بختیاری سرچشمه گرفته و در دشت مرکزی ایران به‌سمت شرق پیش می‌رود تا در‌نهایت به تالاب گاوخونی می‌ریزد. حوزه این رودخانه 415000‌کیلومترمربع است. این رود زنده مدتی بود که تغییر نام داده بود و مردم اصفهان آن را مرده‌رود می‌گفتند. در گذشته معمولاً عصرگاهان و به‌ویژه در بهار و تابستان و حتی پاییز، اصفهانی‌ها زمانی را به‌عنوان فراغت از کار روزانه در کنار آن سپری می‌کردند؛ تا‌جایی‌که این رودخانه و پل بر روی آن، میعادگاهی شده بود که اصفهانی‌ها و توریست‌های بی‌شمار خارجی و داخلی گردشگر، از این رود خروشان دیدن می‌کردند که خشک‌سالی‌ها و بی‌توجهی پاره‌ای از مسئولین شهری، این رود همیشه زنده را آن‌چنان خشک کرد که در آن کوچک و بزرگ به بازی فوتبال مشغول شدند! اما به‌هر‌حال با بارش 90میلی‌متری اخیر، بار دیگر آب به بستر رودخانه سرازیر شد و هم‌اکنون پرآب است و آرزو می‌کنیم که زاینده‌رود برای همیشه ایام زنده‌رود باشد. امیدواریم به‌ تبع‌ این پر‌شدن رودخانه، ان‌شاءالله کشاورزی مجدداً در اصفهان احیا شود و دیگر ناظر نباشیم تا کشاورزان برای حقابه متوسل به جمع شدن توأم با اعتراض در این رودخانه باشند. به‌هرروی در سال جاری و پس از دو‌دهه خشک‌سالی که همه استان را دربر گرفته بود، خوشبختانه بارشی که در 25‌سال گذشته نظیر نداشته است و حجم آن بی‌سابقه بوده است، زاینده‌رود را زنده کرد و این رودخانه همه اصفهانی‌ها را نیز زنده کرد؛ و بالاخره آب به بستر خشک زاینده‌رود رسید و از اواخر بهمن‌ماه تا اوایل اسفندماه، زاینده‌رود دگرباره پر از آب شد تا کشاورزان با خوشحالی به کشت و زرع ادامه دهند و چون جریان این رودخانه از مرکز به‌طرف شرق، پیش می‌رود و بالاخره به تالاب گاوخونی می‌ریزد و این تالاب، مدت‌های مدیدی‌ست که آب باریکه کمی دارد، این‌بار و این بارش‌های خوب، گاوخونی مرده را هم زنده کرد. اینک وقت آن رسیده است که این رودخانه بزرگ که از وسط اصفهان گذشته و آن را به دو قسمت شمال و جنوب تقسیم کرده است، با یک برنامه‌ریزی دقیق کارشناسانه و بهره‌گیری از کارشناسان حفظ محیط زیست، آنچه را که در توان دارند به کار ببندند تا این رود به عظمت دیرینه خود برسد. باشد که به لطف خداوند رحمان و رحیم، سالی پربرکت داشته باشیم و پس از زاینده‌رود، دیگر رودهای معروف مثل رود کارون، اروندرود، دریاچه ارومیه، رود مارون و سایر رودخانه‌ها نیز به عظمت دیرینه خود برسند. به‌یقین برای زنده‌ماندن زاینده‌رود، کارخانه‌های صنعتی اصفهان، همچون فولاد مبارکه، 27‌میلیون‌مترمکعب آب مصرف می‌کند و ذوب‌آهن نیز مقدار زیادی از آن مصرفی اصفهان را برای ادامه حیات لازم دارد. به مدد استفاده از گاز که یک منبع عظیم و ذخیره‌ای مناسب است، میزان مصرف آب خود را به حداقل برساند. لازم‌به‌ذکر‌است؛ آب مصرفی برای فولاد مبارکه، شش‌درصد کل آب اصفهان را تشکیل می‌دهد؛ همچنین میزان بارش برف امسال در استان چهار‌محال‌و‌بختیاری و کوه‌های کوهرنگ در 50‌سال‌اخیر به این میزان، بی‌سابقه بوده است که باز می‌تواند نوید سالی پرآب را برای دو استان اصفهان و چهارمحال‌و‌بختیاری به ارمغان بیاورد. در پایان اگر مصرف آب کارخانه‌های صنعتی، محدود شود که استان‌هایی مثل اصفهان که کشاورزی برای آن‌ها نوعی کار شرافتمندانه و خداپسندانه است و هزاران‌نفر از‌این‌طریق زندگی می‌کنند، به‌عنوان یک منطقه خوب و حاصلخیز شناخته شود.