کد خبر:
343771
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۲ سه شنبه ۲۸ شهريور -
07:11
سخن مدیرمسئول
معادن کشور همچنان جان می‌گیرد
یک تراژدی همیشگی در صحنه معادن و کان‌های کشور وجود دارد که در نوع خود در جهان و در صنایع کانی جهان منحصر‌به‌فرد است؛ اینکه نه از‌نظر کمی که از منظر کیفی ضعف عمده ساختاری آن در کشورمان در حال جان گرفتن همیشگی درآمده و در‌طول سال مواردی از انفجار،به‌هر‌دلیل، کارگرانی را در قعر زمین به کام مرگ هدایت می‌کند و این سریالی‌ست که تمامی ندارد؛ به‌نحوی‌که در‌مقایسه‌با تلفات هوایی اگر هر‌چند‌سال یک‌مرتبه رخ می‌نماید، در معادن ما به‌نوعی به‌صورت اپیدمی درآمده و معلوم نیست چه نهاد یا ارگانی باید پاسخگوی آن باشد. برای مثال؛ اگر ساختمانی در کشور فرومی‌ریزد، همه نگاه‌ها معطوف به شهرداری و دقیقاً متوجه گروه فنی یا مهندسی صادرکننده جواز ساخت شده و قصور به پای آنان نوشته میشود و عادی‌ترین برچسبی که به شهرداری می‌زنند، عدم رعایت در استانداردهای ساخت‌وساز و در‌نظر نگرفتن استانداردهای حداقلی در برپایی ساختمان است که آن را عامل اصلی فرو ریزش‌ها معرفی میکنند؛ اما در‌مورد معادن، هیچ‌گاه شنیده نشده که مثلاً وزارت صمت مقصر است که شاید مهم‌ترین ارگان صدور مجوز ساخت و بهره‌برداری از معادن به‌شمار می‌آید و در موارد متعدد تخریب معادن و به خاک‌وخون کشیدن کارگران بینوای شاغل در تاریکخانه‌های درون زمین، تنها تیتر یک رسانه‌های شنیداری، گفتاری و نوشتاری میشود و پس از چند‌روزی به فراموشی سپرده خواهد شد. تاکنون هیچ‌وقت از ساعات دلهره جان دادن کارگران در اعماق زمین که ساعات آخرین عمر خود را با هزاران امید و آرزو و به خیال خام از خلاصی و رهایی از جان کندن سپری میکنند حرفی به میان نیامده و افراد نمی‌تواند درک کنند و بازهم در کمال تأسف، تعداد رویدادهایی از انفجار، خرابی، ریزش، برق‌گرفتگی و عدم رعایت حداقلی ایمن‌سازی، در ساخت و بهره‌برداری از معادن در کشورمان در‌مقایسه‌با سایر کشورها، حتی، کشورهایی که حتی ده‌ها و صدها‌برابر ما دارای معادن فعال هستند، تعداد حادثه‌های ما بسیار بیشتر از آنان بوده و هست. خوب است وزارت صنعت، معدن و تجارت، جهت تنویر افکار عمومی و آگاهی مردم و زحمتکشان این رده شغلی که جان خود را در کف دست گرفته و هر آن در مضان خطر جان دادن هستند، اسامی افرادی‌که مجوز بهره‌برداری از معادن را عهده‌دار هستند را اعلام کرده یا حداقل بااین‌همه تعداد زیاد تخریب‌ها و فروریزش‌های معادن، اشخاصی را که رعایت اصول ایمنی و در‌نتیجه باعث مرگ کارگران شده‌اند را معرفی کند یا دادگستری و به‌خصوص دادستانی محترم شهرهایی که معادن و تأسیسات حفر معادن در آن فعال هستند، در مواردی اگر به صلاح جامعه است، صاحبان معادن ریزشی را به مردم معرفی کرده و در پیشگاه عدالت، با آنان برخورد بسیار جدی کنند؛ چرا‌که اگر هر چند سالی یک‌بار شاهد فروریزی معادن باشیم، شاید تااندازه‌ای قابل پیش‌بینی و اصولی به‌نظر برسد؛ اما چون این موارد در کشور ما ادامه‌دار شده است و هرازچندگاهی شاهدیم که سخن از ریزش و ادامه سریال مبارزه و تلاش برای نجات کارگران محبوس در معدن که اغلب در زیر خروارها سنگ و گل و خاک مدفون شده‌اند و تقریباً کمتر نجات پیدا میکنند و خانواده‌های زیادی در غم از دست دادن سرپرست و نان‌آور خانواده، در سوگ دائمی و ادامه‌دار خواهند بود، یک‌بار و برای همیشه، در‌مورد صدور مجوز بهره‌برداری، نهایت سخت‌گیری را معمول کنند، تا پس از هر حادثه‌ای، به اماواگرها فکر نکنیم.