کد خبر:
354835
| تاریخ مخابره:
1403 يکشنبه 24 تير -
08:02
لزوم مطالبه‌گری و برنامه‌ریزی فراگیر درزمینه عوارض «کانابیس»
لطفاً «گل» نزنید!
اگر تا دیروز ماده شیشه سر زبان‌ها بود، امروز گل جای آن‌را گرفته است و این‌روزها جوانان به بیراهه و ترکستان می‌روند و این جماعت بسان برخی گمراهان قدیم می‌مانند که کورکورانه به صحرای مرگ ترکستان که گرمای سوزان و کشنده‌ای دارد، می‌رفتند و راه برگشت نداشتند و داستان این گمراهان قدیمی با جماعت مصرف‌کنندگان چه شباهت نزدیکی دارد چنانکه اکنون عده‌ای از دانشجویان پزشکی مصرف‌کننده گل، می‌خواهند ترک کنند اما راهشان سخت است. حال مصرف‌کنندگان گل و دلالان این بازار با شعارهای فریبنده و به‌بهانه تفریح یا حتی درمان افسردگی و استرس قصد دارند اَنگ اجتماعی گل را از بین ببرند. به‌گزارش سادات حسینی‌خواه (ایرنا)؛ اگر نهادهای مربوطه و رسانه‌ها به‌درستی به نقش خود درزمینه عوارض گل، عمل می‌کردند، مصرف گل به مرز نگران‌کننده نمی‌رسید و سن مصرف این‌طور پایین نمی‌آمد؛ چنانکه هنگام نصیحت یک دانش‌آموز درباره سیگار، او خنده‌کنان می‌گوید: «سیگار چیه؟ الآن همکلاسی‌هام گل می‌کشن!» بااین‌اوصاف برخی سازمان‌های مربوطه حاضر نیستند «آمار رسمی جدید» از مصرف گل منتشر شود و تلاش در پنهان‌کاری دارند.
متأسفانه به‌خاطر نبود آمار بروز، مطالبه‌گری و برنامه‌ریزی فراگیر درزمینه عوارض گل وجود ندارد و عملاً فقط تعریف‌های اغواکننده گل به‌گوش می‌رسد! مثلاً زنی جوان می‌گوید: «خیلی کنجکاو هستم گل را امتحان کنم البته چون احتمال اوردز یا عارضه‌ای را می‌دهم، می‌خواهم در حضور همسرم این‌کار را بکنم تا او مراقبم باشد». بنابراین مسئولان باید در مقابل این‌وضعیت، سکوت نکنند و با اطلاع‌رسانی گیرا، کنشی درخور داشته باشند وگرنه خیلی‌زود، دیر می‌شود و آمار مصرفش، انفجاری خواهد شد. غیبت پزشکان و روان‌پزشکان و حتی خود بلازدگان مصرف‌کننده گل در عرصه اطلاع‌رسانی، نپرداختن به شواهد علمی عوارض مصرف گل و جولان مافیای پنهان، مصرف گل را از کنترل خارج کرده و دود آن به‌چشم فرزندان همین مرزوبوم خواهد رفت زیرا مکانیسمی شفاف و مشخص برای مقابله با تبلیغات گمراه‌کننده گل تعریف نشده و گاه شاهدیم برخی متصدیان مؤثر، تبدیل به منتقد وضعیت می‌شوند. همکاری بین‌بخشی می‌تواند طوری عمل کند تا با فضاسازی و چینش برنامه‌های آگاه‌سازی و تفریحی و درمانی، جامعه جوان را از «بسترهای زمینه‌ساز» مصرف گل نظیر فشارهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی دور کند. البته نباید با شعور جوانان بازی و آن‌ها را از تفریحات اقتضای سنشان دور کرد؛ آن‌ها را لای منگنه گذاشت و انتظار داشت از راه‌حل‌های فریبنده و پرعارضه برای دورشدن از واقعیت استفاده نکنند. ضمن‌آنکه باید مهارت‌ها و راه‌حل‌های جایگزین مبارزه با فشارهای زندگی را به آن‌ها آموخت و باید که شواهد عینی عوارض مصرف گل را با زبان منطق به آن‌ها بازنمایاند تا مصرف گل تبدیل به یک انگ اجتماعی شود. گل، ماده‌ای‌ست که به‌گفته جوانان امروزی اعتیادآور نیست و سرخوشی می‌آورد؛ تو را به دنیایی می‌برد که لبخند روی لبانت می‌نشاند غافل‌ازاینکه همین گُل باعث بستری‌شدن تعدادی از جوانان در مراکز نگهداری شده و عده‌ای ازجمله دانشجویان پزشکی آن‌قدر مصرف دارند که روی حافظه‌شان تأثیر گذاشته و بیماری‌های ژنتیکی روانِ برخی‌دیگر را فعال کرده است. اخبار مربوط به مصرف گل در جامعه به مرز نگران‌کننده‌ای رسیده است. حالا دیگر گل را فقط جوانان نمی‌شناسند بلکه متأسفانه مصرف آن به سنین پایین‌تر و نوجوانان هم رسیده است چنانکه براساس آخرین آمار کشور مصرف گل در نوجوانان کشور ۶۶صدم‌درصد است. براساس آخرین نتایج پیمایش ملی اعتیاد؛ در مصرف‌کنندگان مستمر، پس از تریاک، مصرف خانواده حشیش و گل با فراوانی ۴.۴درصد رتبه دوم را دارد و اغلب مصرف‌کنندگان گل را مردان، افراد دارای تحصیلات دیپلم و زیردیپلم و مجردها تشکیل می‌دهند و ۵۱.۹درصد مصرف‌کنندگان گل در گروه سنی ۱۵ تا ۲۹سال قرار دارند و آمارهای دیگر بیانگر آن‌است‌که میزان مصرف گل در کشور طی سال‌های اخیر افزایش یافته است. افزایش مصرف گل دلایل متعددی دارد؛ ارضای حس کنجکاوی و اشتیاق به عضویت در گروه‌های مختلف، شرایط محیط خانوادگی و اجتماعی مانند داشتن سابقه اعتیاد در خانواده، مشکلات فردی مانند افسردگی، تشویق به مصرف ازسوی گروه همسالان و دسترسی راحت به گل؛ اما مهم‌ترین گرایش مصرف به گل عدم‌آگاهی کافی از عوارض مصرف و باور به این شعار است که «گل اعتیادآور نیست». به‌گفته ماریت قازاریان؛ رئیس گروه پیشگیری از اعتیاد سازمان بهزیستی کشور، متأسفانه باور نادرستی وجود دارد مبنی‌براینکه «گل» اعتیادآور نیست درحالی‌که «گل» اتفاقاً اعتیادآور است و از مواد دروازه‌ای به‌شمار می‌رود به‌آن‌معناکه راه ورود به مصرف سایر مواد مانند سیگار و حشیش را باز می‌کند و مردم باید دراین‌زمینه هوشیار باشند. میزان مصرف ماده گل در کشور طی سال‌های اخیر افزایش یافته است. مرکز ملی مطالعات اعتیاد وابسته به دانشگاه علوم‌پزشکی تهران با بررسی ۹۰ مطالعه صورت‌گرفته درمورد مصرف گل، طی ۱۲ماه، اعلام کرد: ۱.۳درصد مردان ایرانی و ۰.۲درصد زنان ایرانی، ماده اعتیادآور گل را مصرف می‌کنند. در سال گذشته نیز آماری اعلام شد که طبق آن گل از هر شش جوان، گریبان یکی را می‌گیرد. ماده گل به خانواده کانابیس‌ها Cannabis تعلق دارد که با مواد دیگری مانند حشیش و ماری‌جوانا هم‌خانواده است. این تحقیقات همچنین نشان داد: تغییرات شیوع مصرف این ماده در جمعیت جوان کشور، قابل‌توجه‌تر است به‌طوری‌که شیوع نیم‌درصدی گل در حدود سال‌های ۱۳۹۰ طی ۱۰سال به ۴.۹درصد در پسران و ۰.۳درصد در دختران رسیده است. میزان افزایش مصرف گل در بین دختران دانشجو طی سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۹، قابل‌توجه بوده است. زمانی درباره مصرف شیشه گفته می‌شد: عارضه‌ای ندارد و با برنامه‌های آگاه‌سازی از آن مرحله عبور کردیم اما اکنون گل جایگزین آن شده و چنان در جامعه تبلیغ شده است که هیچ عارضه‌ای ندارد درحالی‌که مطالعات جدید نشان می‌دهد: مصرف آن باعث تغییرات ژنتیکی می‌شود؛ تغییراتی که فرد را مستعد بیماری‌های اسکیزوفرنی، اختلالات خلقی و اعتیاد می‌کند. مشاور و درمانگر اعتیاد دراینباره می‌گوید: دانشمندان اروپایی ۱۱۰۰نفر از مصرف‌کنندگان گل ۱۸ تا ۶۴ساله را در ۱۷ کلینیک در کشورهای هلند، انگلستان، اسپانیا، ایتالیا، فرانسه و برزیل موردبررسی قرار دادند. نتایج این مطالعه که سال ۲۰۱۹ در نشریه علمی معتبر The Lancet به چاپ رسید، نشان داد: احتمال جنون در افراد مصرف‌کننده گل درمقایسه‌با افرادی‌که تابه‌حال آن‌را تجربه نکردند، به‌طور قابل‌توجهی افزایش پیدا می‌کند. آزاده اولیایی دراینباره خاطرنشان کرد: نتایج این پژوهش همچنین نشان داد که احتمال هذیان یا توهم با موارد زیر ارتباط بسیاری دارد: با شروع مصرف گل زیر سن ۱۶سالگی، مصرف هرروزه گل، مصرف گل با درصد سمیت THC بالاتر از ۱۰درصد، به‌عبارتی اگر مصرف‌کنندگان گل این ماده را هرروز مصرف نکنند، بیماران مبتلابه‌جنون ۲۰درصد کمتر می‌شوند. وی تأکید کرد: با مشاهده علائم هذیان یا توهم در بستگان، دوستان و اطرافیان حتماً احتمال مصرف گل را نیز درنظر بگیرید. قرمزشدن چشم‌ها، حواس‌پرتی و فراموشی مکرر، خشکی دهان، اشتهای زیاد کاذب، سرفه‌های شدید و طولانی، بی‌انگیزگی شدید در انجام امور زندگی و خنده‌های بی‌مورد و طولانی از علائم احتمالی مصرف گل یا حشیش به‌شمار می‌روند. مشاور و درمانگر اعتیاد دراینباره می‌گوید: حافظه کوتاه‌مدت در مصرف‌کنندگان گل و حشیش از بین می‌رود؛ مثلاً دانشجویان پزشکی را داریم که در بسیاری مواقع بعد از دو تا چهارسال مصرف، می‌آیند و می‌گویند که ما می‌خواهیم ترک کنیم و دیگر نمی‌توانیم ادامه دهیم چون مصرف آن به‌طور خیلی شدیدی روی عملکرد حافظه ما اثر می‌گذارد و باعث افت حافظه کوتاه‌مدت می‌شود. اولیایی باتأکیدبراینکه گل همیشه دروازه ورود به مصرف مواد سنگین‌تر است، تصریح کرد: مصرف حشیش و ماری‌جوانا برخی از بیماری‌های ژنتیکی که هنوز فعال نشده مانند اسکیزوفرنی و افسردگی را فعال می‌کند. وی خاطرنشان کرد: این باور غلط که گل اعتیاد ندارد، بسیاری‌ازافراد را به دام اعتیاد انداخته درحالی‌که حشیش و گل اعتیاد شدید روانی دارند. اولیایی تأکید کرد: یکی از مهم‌ترین دلایل که افراد برای ترک گل مراجعه می‌کنند، اثرات شدید روی عملکرد حافظه آن‌هاست. مصرف «گل» در نوجوانان و جوانان موجب شادی مفرط و خنده بی‌مورد می‌شود و والدین می‌توانند متوجه شوند که فرزندشان مانند قبل نیست. ممکن است برخی تغییرات رفتاری براثر مصرف «گل» نباشد اما اگر والدین می‌بینند که در رفتار فرزندان تغییرات کوچکی رخ داده باید با آنان گفت‌وگو کنند و اگر مشکلی وجود دارد برای رفع آن با فرزند خود همراهی کنند و اگر از مشکلات کودک سر درنمی‌آورند از متخصصان مربوطه کمک بگیرند که برای این‌کار می‌توانند با خط ملی اعتیاد با شماره ۰۹۶۲۸ تماس بگیرند.