پرسپولیس؛ 50‌درصد از چهره یک قهرمان

در مسابقه افتتاحیه نیم‌فصل اول لیگ برتر، بازهم میلیون‌ها هوادار پرسپولیس، اولین روز را با غصه و ناراحتی سپری کردند و بسان همیشه دیدند که تیمشان با این مسابقه بویی از قهرمانی ندارد که هیچ، حتی 50‌درصد هم پرسپولیس همیشگی نبود. زمین مسابقه لنگ می‌زد؛ مدیریت لنگ ‌می‌زد؛ مربی سرگشته لنگ می‌زد؛ ارنج تیم لنگ می‌زد؛ ورودی‌های جدید لنگ می‌زد و بالاخره برنامه‌ریزی باشگاه از مجموعه این اشتباهات بیشتر لنگ می‌زد؛ چراکه شش‌ماه تمام وعده، وعده و دیگر هیچ... لذا پنج‌شنبه هر‌چه که بود جمع اضداد و اشتباهات، دست‌به‌دست هم دادند که شاید بازهم در آخر فصل غصه دو امتیاز مفت ازدست‌داده را بخورند یا رئیس فدراسیون بعد از چهارماه اقرار به یک اشتباه کند که مسابقه آخرین پرسپولیس با گل آفساید قهرمان شده است و شایعه‌ای که صحت آن 50‌درصدی بوده است را واقعیت بخواند؛ یعنی اینکه خروس بی‌محل و آوازخوان بی‌موقع شده است تا محیط همیشه متشنج را بازهم به تشنج بیشتر وا‌دارد؛ اما اگر یک مسئول یک ابراز نظر بی‌وقت می‌کند، دردی‌ست که بیگانه وارد می‌کند؛ اما شکست و مساوی در یک مسابقه برمی‌گردد به تدارکاتی که قبلاً باید توسط مدیریت باشگاه معمول می‌شد و به‌جای وعده‌ووعید، آستین همت را بالا می‌زدند و با احساسات میلیون‌ها هوادار بازی نمی‌کردند. چهارماه آزگار برای پست دفاع چپ تا توانستند اسم معرفی کردند؛ اما در حد حرف باقی ماند که ماند. این‌همه دروازه‌بان داخلی را رها کردند و گلر خارجی گرفتند تا با یک هد کم‌رقم، توپ از لای انگشتان او عبور کرده، به‌طور دروازه بوسه بزند. در این مسابقه به‌وضوح دیده شد که رفیعی؛ گلر جوان وطنی که پنج کلین‌شیت داشت این توپ را می‌بلعید؛ یعنی آنچه خود داشتیم از بیگانه تمنا کردیم. بازیکنان 36‌ساله پرتلاش را که باید در اواخر بازی و به‌هنگام گره‌خوردن کار می‌تواند کارساز باشد، آن‌قدر خسته کردیم که رمقی برای او نماند. آخر چه‌کسی باید گفت که هفت بازیکن از تیم قهرمان را با بی‌تدبیری از دست دادند تا پس از مسابقه زانوی غم در بغل بگیرند. آیا با این نفرات ازدست‌داده شده می‌توان نمره قبولی به مدیریت داد؟ از دستیاران سرمربی باید سؤال کرد که وظیفه شما چیست؟ چه منطقی می‌پذیرد که پور‌علی‌گنجی بیرون بماند و فرجی همیشه یار تعویضی، فیکس ارنج اصلی باشد؟ در تمام طول مسابقه احمدزاده چند پاس به فورواردهای پرتحرک تیم داد؟ آیا بهتر نیست سروش رفیعی به‌جای مصاحبه‌های بی‌مورد، به وظیفه خود در زمین بپردازد تا رفیعی همیشگی باشد؟ آوردن سه، چهار جوان در آخر مسابقه بی‌تدبیری سرمربی را می‌رساند که ورود آن‌ها عملاً خارج کردن اورونوف را موجب شد و باز رد‌و‌بدل شدن‌های بی‌مورد توپ در عقب زمین بین کنعانی‌زادگان و فرجی آن‌هم در اواخر بازی که به‌نوعی حرکت زمان تلف‌کن بازی آن‌هم توسط تیم قهرمان، توجیهی دارد که دو نفر در عقب زمان بمانند و باهم یک‌‌ودو کنند؟ هیچ‌کس از بیرون زمین به این دو نفر برای وقت‌کشی اعتراض نکرد. به‌هر‌روی به‌نظر می‌رسد باشگاه باید تدبیری نو و تازه بیندیشد تا این مشکلات هر‌چه‌سریع‌تر برطرف شود وگرنه ممکن است، بانک شهر و دیگر شرکا که با دست‌و‌دل‌بازی، بسیار فراتر از حد انتظار، پول به باشگاه تزریق کرده‌اند، از کرده خود پیشمان شوند و از حمایت‌های بیشتر دست بکشند تا مشکلات مالی هم بر این‌همه مشکلات افزوده شود که در آن‌وقت بگوییم پیشمانی سودی ندارد. به‌هر‌روی تا دیر نشده باشگاه نیاز به یک شوک دارد که آن‌هم تغییرات مدیریتی‌ست و گرفتن مشاورانی که با فوتبال روز دنیا آشنایی داشته باشند؛ درشرایطی‌که دنیا متوجه شده است ورزش، علم است و به عمل کار برآید، به سخندانی نیست.