کد خبر:
384990
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۳ شنبه ۱۷ شهريور -
07:48
سخن مدیرمسئول
14 استان در فرونشست 10 سانتی‌متری
دقیقاً به‌یاد دارم که در چهاردهه‌پیش کارشناسان محیط‌زیست و جغرافیای شهری، مرتب اعلام‌خطر می‌کردند که کشورمان در‌معرض بی‌آبی‌ست. کارشناسان محیط‌زیست نسبت به خشک‌شدن سفره‌های درون زمین اخطار می‌دادند؛ اما کمتر مسئولی این اخطارها را جدی می‌گرفت؛ حتی پاره‌ای از دل‌سوختگان حقیقی نظام، این اظهار‌نظرها را فاقد وجاهت می‌دانستند و این چالش همچنان ادامه داشت تا رسیدیم به روزی چون امروز که همه را باور به این‌است‌که این‌قدر با حفر چاه و قنات و لوله‌کشی از درون زمین آنچه ذخایر آبی به حساب می‌آمد و باید نسل‌های بعدی از آن استفاده می‌کردند را مصرف کردیم که برای نسل امروز هم از آب خبری نیست تا اینکه پذیرفته‌‌اند که مشکل بی‌آبی، دامن 14 استان کشور را گرفته؛ تا‌جایی‌که حداقل در این استان‌ها 10 سانتی‌متر فرونشست زمین را شاهد و ناظر هستیم و باز‌هم همچنان با ایجاد سد و ... خود به دست خود قطرات آبی که در عمق زمین وجود دارند را نیز نادانسته به مصرف می‌رسانیم؛ همچنان کشاورزی را که قاتل آب است، فعال نگه‌داشته‌ایم تا برای کاشت هندوانه و خربزه، برای تهیه یک‌کیلو از این محصولات 40مترمکعب آب مصرف کنیم و هنوز در اطراف اهواز هستند روستاهایی که به کاشت و برداشت برنج مشغول هستند؛ حال‌آنکه، برنج وارداتی با حداقل قیمت می‌تواند از کشت برنج در خوزستان جلوگیری کند و باز همچنان بسیاری از سرمایه‌داران با ساخت برج و انبوه‌سازی که مجهز به استخر هستند، آخرین رمق‌های آبی موجود را که می‌تواند صدها فرد تشنه را سیراب کند، در کمال خودخواهی یا حتی زیاده‌خواهی به مصرف می‌رسانند. به‌هر‌روی حداقل یک دهه است که کارشناسان اقلیم‌شناسی، زمین‌شناس‌ها، کارشناسان محیط‌زیست و آینده‌نگرهای دلسوز کشور فریاد برآورده‌اند که فرو‌نشست‌ها را باید جدی گرفت که به‌همراه دانش زمین تهدید‌کننده یک‌دوم از خاک کشورمان بوده و خواهد بود و این تخمین و برآورد در‌حالی‌ست‌که در پنج‌ساله اخیر حتی ما شاهد فرو‌نشست‌های یک‌متری و بیشتر در پاره‌ای از نقاط تهران بوده‌ایم و حتی بعضی‌اوقات زمین دهن باز کرده و چند خودرو را بلعیده است؛ یا در استانی چون اصفهان که زنده‌رود یا زاینده‌رود، خشک شده است و تالاب‌های گاو‌خونی و ... در آستانه خشکی قرار گرفته و حتی آب کفاف مصرف آب آشامیدنی مردم را نمی‌دهد. کارخانه‌ها و صنایع سنگین همچون فولاد، ذوب‌آهن به‌جای استفاده از انرژی گاز، به‌شدت و با مصرف زیاد، از آب موجود در این استان استفاده می‌کنند و در‌نهایت تأسف و تعجب، همچنان اقدامی عملی و مؤثر به جهت رفع کمبود آب صورت نمی‌گیرد؛ اما همچنان در شهرهای این استان و حتی روستاهای اطراف شهر اصفهان، شمار زیادی از مردم، به کار کشاورزی و باغداری اشتغال دارند که در هیچ کشوری از جهان الگویی این‌چنینی که در یک شهر هم فعالیت صنعتی و هم امور کشاورزی دایر باشد، دیده نمی‌شود. پاره‌ای‌از‌اوقات نشریات محلی اصفهان، عکس‌هایی از زمین‌ها را در اصفهان به تصویر کشیده‌اند که خشک و دارای ترک‌های چند سانتی‌متری‌ست که بر‌اساس پیش‌بینی‌ها، این استان شاید، جزو اولین استان‌هایی باشد که مردم در آینده مجبور به مهاجرت و ترک دیار شوند. در‌نهایت امیدواریم دولت سیزدهم، اولویت اول کاری خود را سرو‌سامان دادن به‌شکل بی‌آبی و جلوگیری از فرو‌نشست‌ها در 14 منطقه از 30 استان کشور، اختصاص دهد و تا دیر نشده در‌این‌باره اقدام عاجل کند.