شورای اسلامی تهران «پیر» است؟

بیش از 100‌سال است در کشور ما به تبعیت از جهان پیشرفته در امور اداری مقرراتی به تصویب رسیده که هر کارمند یا کارگری که 30‌سال سابقه خدمت داشته باشد، می‌تواند بازنشسته شود؛ اما کسی که به سن قانونی 60‌سال برسد با هر سابقه خدمتی باید بازنشسته شود که این قانون می‌تواند در مواردی خاص با تبصره‌هایی تغییر پیدا کند. آیا این قانون در تمام کشور ما به یک نحو اجرا می‌شود؟ به‌یقین پاسخ منفی‌ست؛ از‌جمله در شورای اسلامی شهر تهران که چون در اصل، تابع قوانین جاری جهانی نیست و به‌عنوان یک جمعیت برای تهیه قانون شهری ایجاد شده است و به‌اصطلاح با رأی مستقیم مردم انتخاب می‌شوند، اخیراً حراست شهرداری تهران مدعی شده است که این شورا پیر شده است؛ یعنی افرادی‌که منتخب مردم هستند و مدت‌های مدیدی‌ست در قالب جمعیت‌های مردمی و با عناوینی چون جبهه پایداری، اصول‌گرایان، اصلاح‌طلبان و ده‌ها تشکل که همگی عشق به خدمت دارند تا در یک مجلس کوچک‌تر و با نام شورای اسلامی شهر به‌مدت چهارسال بر این مسند تکیه بزنند؛ اما به‌راستی چگونه معتقدند که هر فردی در سن 60‌سالگی باید بازنشسته شود و حتی در سازمان تأمین اجتماعی نیز که به‌نوعی خصولتی باید به حساب بیاید، در قانون پیش‌بینی شده است در این سازمان، همه‌ماهه از حقوق کارکنان 5/8‌درصد کم شود و در خانه خدمت و به وقت بازنشستگی مادم‌العمر حقوق بازنشستگی دریافت کنند؛ یعنی در این سازمان هم با سن 60 باید بازنشسته شود. این یک پدیده یا قانون جهانی‌ست که از‌نظر سلامتی و کارایی، فرد به‌اجبار بازنشسته شود؛ اما چرا این قانون حتی در مجلس شورای اسلامی برای نمایندگان سن حداقل و حداکثر که صلاحیت عضویت دارند نیز تعیین شده است؛ اما وقتی حراست شهرداری تهران، طی اظهار‌نظری گفته‌ است که شورای اسلامی شهر تهران «پیر» است و تغییر آنان را به صلاح کشور دانسته است، چون در تمام نهادهای دولتی و خصوصی سن قانونی تعیین شده است، شورای اسلامی شهر تهران هم باید جزو واجد بودن شرایط عضویت سن تعیین شود؛ کما‌اینکه تعدادی از اعضای شورای اسلامی شهر تهران واقعاً پیر هستند و حتی از سن 70 و 75 هم گذشته‌اند. عقل سلیم می‌گوید در این شورا که پاره‌ای‌از‌اوقات اعضای آن در روز به‌مدت 16ساعت به کار اشتغال دارند، بدیهی‌ست که کارایی آنان کم شده است و یکی از موارد اختلافات و دو یا سه‌دستگی در این مجمع قانون‌گذاری شهری همین مسن بودن اعضای آن است. از‌سوی‌دیگر حقوق و پاداش و مزایایی که این شورا دریافت می‌کند، از محل درآمدهای شهرداری پرداخت ‌می‌شود و بودجه شهرداری تهران را هم از‌طریق عوارضی که از اهالی تهران متوسط همین شورا تعیین می‌شود، تأمین می‌کنند؛ بنابراین مردم تهران می‌توانند در‌این‌مورد اظهار‌نظر کنند و اعضای حراست هم اگر در اظهار‌نظر سریع گفته‌اند که این شورا پیر است، به بیراهه نرفته‌اند؛ زیرا قانون بازنشستگی در شهرداری اجرا می‌شود و کارمندان بالای 60‌سال مشغول‌به‌کار نیستند؛ اما اینکه چرا در شورای اسلامی این قانون یا به‌نوعی سن معینی مشخص نشده است، جای اشکال و ایراد دارد. در تهران نیز تغییرات می‌تواند بسیار نافع باشد؛ چون علم ثابت کرده است که افراد بالای 70‌سال توان جسمی و روحی یک جوان را ندارند؛ اما درخصوص مردم تهران برای مثال رئیس این شورای شهر مدت‌های مدیدی‌ست که نه‌تنها در شورای اسلامی شهر حضور دارد، بلکه در ریاست این شورا مشغول به خدمت است، که از‌نظر سنی سال‌های زیادی از سن بازنشستگی او گذشته است و شرط صواب است که افرادی جوان‌تر از او و یارانش بر این مسند تکیه بزنند تا روح جدیدی بر این شورا دمیده شود.