کد خبر:
385099
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۳ چهارشنبه ۱۱ مهر -
08:07
سخن مدیرمسئول
تکرار تراژدی در معادن
مثل‌اینکه معادن ما هم برای‌اینکه از قافله بی‌مسئولیتی عقب نمانده باشند، درشرایطی‌که با فرو‌ریختن بعضی از ساختمان‌ها که به‌واسطه عدم‌نظارت بعضی از مهندسین ناظر شهرداری در سال در همین تهران شاهد فروریزی، ساختمان‌های یک، دو و چهار طبقه هستیم. در معادن کشور هم وضع همچنان وخیم و هرازچندگاهی دیده و شنیده می‌شود که معدنی در نقطه‌ای از کشور فروریخته و جان را از کارگران بی‌پشتوانه و ضعیف می‌گیرد. اوج این ماجرا در دوهفته‌ای که گذشته است دیده‌شده و متأسفانه 49نفر قربانی معدنی شده‌اند که معلوم نیست استاندارد لازم را برای ایجاد آن داشته است یا نه؟ و اصولاً چه نهاد یا سازمانی دراین‌موقعیت اقرار به گناه می‌کند؟ اما و براساس شواهد موجود، صادرکننده مجوز به صاحب یا صاحبان این معدن در شهر طبس، قاعدتاً وزارت صنعت و معدن و تجارت بوده است که در این وزارت بزرگ سه‌گانه مسئولیت برای امور معادن و اعطای مجوز یا موافقت اولیه و اصولی آن، حتی به‌آسانی و سهولت جواز ایجاد معدن و بهره‌برداری از آن داده نمی‌شود و در پیچ‌و‌خم مقررات سخت و خشک این وزارتخانه، باید از هفت‌خان رستم گذشت تا مجوز صادر شود. به‌چه‌علت به این معدن مجوز داده شده است؟ حال‌آنکه اعلام‌شده، رعایت مسائل فنی و ایمنی در آن معدن به‌نحو‌مطلوب صورت نگرفته است که چون بدین‌نحو، معدن شروع به کارکرده، تراژدی بزرگ‌سال، با گرفتن جان 49 کارگر بینوا شکل گرفته است. اگر یک چنین موقعیتی در کشورهای شرق آسیا صورت می‌گرفت، صاحب معدن، به‌علت وجدان‌درد، خود‌کشی می‌کرد و مقامات مسئول هم طبعاً معدن را برای بازماندگان کشته‌شده مصادره کرده و برای تسلای خاطر خانواده‌های آنان به نفع این عزیزان مصادره می‌کردند. اینک که این تراژدی دل همه مردم ایران را به درد آورده است، امیدواریم مسببان اصلی هر‌چه‌سریع‌تر به‌دست عدالت سپرده شوند تا شاهد ادامه این تراژدی‌ها نباشیم و همچنین وزارت صنعت و معدن و تجارت، در‌مورد صدور مجوز، رعایت استاندارهای بین‌المللی را لحاظ کند تا باز‌هم شاهد، پر‌پرشدن جوانان و کارگران شریف و زحمتکش خود نباشیم. در‌این‌باب از‌سوی پاره‌ای از خبرگزاری‌های داخلی یکی از کشته‌شده‌های کارگران این معدن فقط 17سال داشته است؛ درصورتی‌که قاعدتاً بیمه تأمین اجتماعی، افراد زیر 18سال را نمی‌تواند بیمه کند که این‌مورد هم جای بحث و بررسی‌های بیشتری دارد. از‌طرفی براساس مدارک موجود، حقوق دریافتی ماهانه کارگران دراین‌معدن 12میلیون‌تومان بوده است که به‌نوعی استثمار کارگران بوده است که حتی فوق‌العاده سختی کار هم به این‌عده کارگر شهید شده داده نشده؛ که این‌ها می‌تواند کفه تخلف رئیس یا بنیان‌گذار این معدن را برای پاسخ‌گویی در دستگاه قضا و اجرای عدالت در‌مورد حدود 500نفر کشته‌شده بی‌گناه که در زیر خروارها آوار جان باخته‌اند، سنگین کند؛ اما دراینجا بعد از این‌همه‌مدت هنوز نتوانسته‌اند تعدادی از جنازه‌ها را از زیر آوارها خارج کنند. ای‌کاش یک معدن بااین‌همه عظمت حداقل دودستگاه بلدوزر و خاک‌بردار می‌داشت تا در ساعت اولیه، با کمک مردم، لااقل از شمار کشته‌شده‌ها کم می‌شد.