افسوس برای ورزشگاه یاسوج

پس از پیروزی انقلاب، نهضت ساخت‌وساز سالن‌ها و استادیوم‌های ورزشی آن‌چنان داغ شد که در یک‌دهه اول پیروزی انقلاب، بسیاری از استان‌های ایران و پاره‌ای از شهرستان‌ها، در یک مسابقه بدون داور ایجاد ورزشگاه، رقابتی سخت و تنگاتنگ حتی بین شهرستان‌های تابعه استان‌ها صورت گرفت که پس‌ازمدتی تقریباً در همه شهرهای کشور درحد بضاعت استادیوم یا حداقل سالن ورزش ایجاد گردید اما در دهه‌های بعدی و باعنایت‌به ایجاد تحریم‌های سخت و دشوار ازسوی غربی‌ها، تقریباً ادارات کل تربیت‌بدنی و رؤسای ادارات تربیت‌بدنی در شهرستان‌ها، متأثر از تحریم‌ها نتوانستند ورزشگاه یا سالن جدیدی بسازند و متأسفانه حتی بودجه نگهداری از ورزشگاه‌ها هم به‌سختی تأمین می‌شد؛ ازجمله دو ورزشگاه 100‌هزارنفری تهران و ورزشگاه 15‌هزارنفری یاسوج مرکز استان کهگیلویه‌وبویراحمد، کم‌کم رو به خرابی گذاشتند تاجایی‌که مجموعه بزرگ آزادی که درنوع‌خود در آسیا بی‌نظیر و در جهان جزو پنج مجموعه بزرگ ورزشی جهان بشمار می‌آمد، به‌مرور به‌طرف خرابی سوق داده شد که این ورزشگاه عظیم پس از دوسال ساخته شد، اما این‌روزها به وضعی رسیده است که برای بازسازی آن به سه‌سال زمان نیاز است. سخن امروزم پیرامون ورزشگاه‌های شهرهای دیگر است که اگر تخریب‌ شده‌اند، باید به مدیریت‌های ناکارآمد، رؤسای تربیت‌بدنی نسبت داده شود که روزگار کنونی را برای تأسیسات ورزشی ساخته‌اند که به‌یقین اگر در شهرهایی که استادیوم‌ها یا سالن‌های ورزش آن تخریب‌شده است و مقصر اصلی آن روسای ورزش می‌باشند، می‌توانست هنوزهم آماده پذیرش هزاران علاقه‌مند به ورزش باشد و به سرویس‌دهی ادامه دهد اما چرا می‌گویم مقصر اصلی مسئول ورزش شهر است، چراکه اگر این مسئولین همانند مسئولین آموزشی که صدها علاقه‌مند که به آن خیرین مدرسه‌ساز می‌گویند، در کشور تاکنون بیش از 500 مدرسه را با طیب خاطر ساخته‌اند و آن‌را به آموزش‌وپرورش هدیه کرده‌اند باید آنان هم برای ورزش چنین می‌کردند. متأسفانه ازطریق شبکه‌های مجازی و اخبار شهری، متوجه شدیم ورزشگاه 15هزارنفری واقع در یاسوج بروزی افتاده که تخریب‌شده و مسئولین ورزش آن‌شهر طی سال‌های متمادی نتوانسته‌اند از تخریب آن جلوگیری بکنند و یا ازطریق خیرین و نیکوکاران، برای بازسازی این ورزشگاه آبرومند اقدام نماید، هم‌چنین به روحیه مردم این‌استان که اغلب مشکلات مالی دارند اما به لرهای سفره‌دار اشتهار دارند، نباید اجازه می‌دادند که این ورزشگاه تخریب بشود، بدیهی‌ست، به‌علت حضور چاه‌های بسیار نفتی در محدوده این‌استان به‌خصوص در گچساران که دارای امکانات بسیار است، نیز می‌توان از این پتانسیل جالب و جذاب، برای نه‌تنها بازسازی ورزشگاه 15هزارنفری بلکه ساخت تأسیسات دیگر ورزشی نیز می‌تواند کارساز باشند. دراینجا باید آرزو بکنیم تا هرچه‌زودتر، تحریم‌های جهانی علیه کشور عزیزمان پایان پذیرد تا ادارات ورزش شهرستان یاسوج واقع در کهگیلویه‌وبویراحمد، موفق شوند از داشته‌های خود نگهداری بکنند و برای ساخت مجدد میدان‌های جدید ورزشی از هیچ کوششی دریغ نکند.