افزایش 38‌درصدی نرخ برق

امروز و درحالی‌که یک‌ماه به آغاز زمستان مانده است، اخبار صبحگاهی را با اعلام افزایش 38‌درصد نرخ برق آغاز کردیم که بسان مغازه‌های خواروبارفروشی‌ها که آغاز روز را با فروش معمولاً مواد غذایی شروع می‌کنند و خدای رحمان و رحیم را شکرگزار می‌شوند و نخستین جمله‌ای را که بر زبان می‌آورند این‌است‌که «دشت می‌کنم بنام خدای روزی‌ده» و در انتظار مشتری‌های بعد، صبح را به شام می‌رسانند. ظاهراً من هم باید چنین کنم و طاعت و بندگی را به درگاه ایزد دادار بارها و بارها اذعان کنم که این‌روز را با خبر خوبی آغاز نکرده‌ام و آرزو کنم که دیگر خبری رسمی از گرانی یک خدمت دولتی نشنوم؛ اما زهی خیال باطل! وقتی یک خدمت دولتی 38‌درصد گران می‌شود، باید منتظر باشم که متعاقب آن آب، گاز، تلفن و سایر اقلام دولتی هم برای‌اینکه از قافله گران‌فروشی جا نمانند، خبر گرانی‌شان شنیده شود که مثلاً در موج دوم گرانی‌ها، شهرداری هم بر نرخ مترو، اتوبوس، عوارض، جواز کسب، مجوز ساخت و دفترودستک را به‌یک‌باره گران کند تا مبادا از این قافله سریع‌الروان، عقب بمانند که اگر دولت پزشکیان با فرمول‌های اختراعی، بر روی بنزین استارت گرانی را بزند. این‌بار نان‌ هم باوجودی‌که یک‌ماه پیش گران شده است، به صحنه می‌آید؛ مبادا این قوت لایموت هم از رقبا عقب بیفتد. پس این برکت عزیز خداوندی هم به جرگه گران‌فروشی‌ها می‌افتد که در حقیقت موج گران و عظیم گرانی‌ها، بر روی ملت باریدن خواهد کرد. دراین‌میان دو قشر بزرگ کارمند و کارگر یا حقوق‌بگیر، چه چاره‌ای دارد جز اینکه باید بازهم سفره را بتکاند؟ آن‌هم سفره‌ای که بیش‌ازاندازه کوچک و کوچک‌تر شده است. پس باید سفره خالی را بتکاند! و ملت همچنان چاره‌ای نداشته باشند، جز شکر و شکرگزاری به درگاه خدای خوبی‌ها. دراین‌میان تولیدکنندگان داخلی نیز شلاق‌به‌دست منتظر بهانه‌ای برای گران‌فروشی و جوازی برای تحمیل به مردم هستند و شلاق‌وار گرانی‌های روزانه را شروع می‌کنند تا آنان‌ هم از این نمد کلاهی ببافند! اینک من مانده‌ام و اینکه مصرف‌کننده صرف باید چه تدبیری بیندیشد تا یک توازن نصف‌و‌نیمه میان خرج‌و‌دخل برقرار کند؟ آن‌هم تولیدکننده‌ای که تمام مواد تولیدی او در داخل کشور تهیه می‌شود و نیازی به گشایش ارزی ندارد؛ حتی تولیدکننده سبزیجات که نباید متأثر از گرانی‌ها به‌بهانه هزینه حمل سبزی از باغ تا انبار تره‌بار که مثلاً به‌جای 200‌هزارتومان حق‌العمل باربری یا وانت‌بار،‌ قبلاً پرداخت می‌کرده این‌بار و با این موج گرانی به‌یک‌باره سبزی‌ها کیلویی دوهزارتومان گران می‌کند که اگر با چرتکه هم حساب می‌کرد، برای حمل 2000‌کیلو سبزی، به خریداران سبزی باید کیلوئی 200‌تومان گران‌تر بفروشد نه کیلویی هزارتومان، ازسوی‌دیگر متوجه می‌شویم که چون برق یک افزایش غیرمعقول 38‌درصد گرفته است، شرکت یا سازمان آب هم آب‌بها را افزون ترکرده و مثلاً عدد خورد 38 را جمله یا روند کرده و 40‌درصد آب‌بهای خانواده‌ها را گران می‌کند، متعاقب آن، گاز، تلفن، هواپیما، قطار، اتوبوس‌های مسافربری، اتوبوس‌های درون‌شهری هم گران می‌شود و درنهایت وزارت اقتصاد و دارایی که مدت‌های زیادی‌ست، تفرقه‌های مالیاتی را به‌هر‌میزان که دوست داشته باشد، وارد گود و موج گرانی‌ها می‌‌کند و برای مالیات‌دهندگان، میزان مالیات را دوبرابر می‌کند، حال هر‌چه التماس کنند، مرغ یک‌پا دارد و دو تا نمی‌شود. باید مالیات سال جاری دوبرابر قبل شود که این آش کشک خاله است؛ بخوری پاته، نخوری پاته!