بازگشت پناهندگان سوری

خداوندا عدل و برابری را برای همه بندگانت ارزانی داشته‌ای؛ همه نعمات را برای امت روا داشته‌ای؛ اما چرا بسیاری از بندگانت زیاده‌خواه و فرصت‌طلب هستند و سیر بشو هم نیستند و هرچقدر بیشتر روزی به آنان عطا می‌کنی، بازهم دل و دین را برای مال بیشتر به‌سادگی می‌فروشند و چون می‌پندارند که مال و ثروت اندوخته، راهگشای آنان می‌شود، پس هرچه‌بیشتر می‌توانند، حرص و آزشان زیادتر می‌شود و چون افرادی به این خصلت خو می‌کنند، وقتی به امارت می‌رسند، زیاده‌خواهی عقل و وجدان و طمع آن‌ها و جماعتی که پنداری این‌گونه دارند تا می‌توانند به دیگران ظلم و جور می‌کنند که در تاریخ کشورها و در میان رهبران، به درجه بی‌نهایت سیر می‌کنند؛ گواینکه زیاد‌ه‌خواهی فقط درمورد مادیات نیست؛ بلکه حب جاه و مقام، چشم و گوش را نیز می‌بندد و نمی‌شنود، به‌هر‌روی چون زیاده‌‌خواهی بشر حدومرز ندارد، برای نیل و دستیابی به آن دست به هر کاری می‌زند که این حس در میان اکثر انسان‌ها و به‌خصوص رهبران کشورها به‌نوعی اپیدمی شده که اگر به‌اجمال اشاره‌ای داشته باشم، آمریکا، روسیه، چین در بالای این جدول قرار می‌گیرند، از آمریکا که 10‌هزارکیلومتر ازطریق هوا با سوریه فاصله دارد، برای مردم این کشور مسلمان نقشه می‌کشد تا این کشور به سرنوشت امروز خود که هر گوشه‌اش درید قدرت یک گروه و دسته با عقایدی خاص است که ظاهراً هر کشوری این‌روزها به خودش اجازه می‌دهد، برای این کشور تصمیم بگیرد. ترکیه نیرو پیاده می‌کند، رژیم صهیونیستی تا می‌تواند و به‌هر‌میزان که می‌خواهد، شروع به بمباران و به‌نوعی شخم زدن این کشور را ادامه می‌دهد، آمریکائیان چند نوبت پیغام و پسغام داده و هیئت‌هایی را برای رایزنی فرستاده است. روسیه می‌خواهد پایگاه‌های دریایی خود را حفظ کرده و نفوذ خود را از دست ندهد. چین کمونیست وعده بازسازی این کشور را می‌دهد. به‌هر تدبیری که امکان داشته باشد، کشورهای عربی برای اینکه از قافله نفوذکنندگان عقب نمانند، از هم‌اکنون اسب خود را زین کرده تا با پشتوانه درآمدهای بی‌شمار نفتی خود به بازسازی سوریه اقدام کنند. دراین‌میان مردم بیچاره سوریه که ده‌ها سال‌پیش به‌خاطر داعش تا حدود نه‌میلیون‌نفر ترک وطن کرده و در اروپا و آمریکا اطراق کرده‌اند و در لباس پناهندگی که در بعضی از کشورها با پناهندگان بسان برده‌داری رفتار می‌کنند، علی‌رغم میل باطنی این نوع خفت و خواری را می‌پذیرند تا چند‌صباحی دیگر زنده بمانند و این‌روزها هم که هنوز نمی‌توان با قاطعیت از آن سخن گفت، عده‌ای که در سال‌های قبل به امیال و آرزوهای آنان در سوریه دست نیافته بودند، در یک اتفاق که ازنظر تشبیه باید گفت ابر و باد و مه و خورشید فلک در کار شدند تا اینان با عقاید متفاوت موقتاً درکنار هم به‌نام رژیم جدید، با نیک و بد سوریه باید کنار بیایند تا شاید سوریه را به سرانجام خوبی برسانند و اما پناهندگان باید با امید و آرزو به وطن خود برگردند و زندگی را در خاک‌دوست داشتنی خود آغاز کنند که بازهم معلوم نیست آینده خوبی در انتظار آنان باشد؛ اما باید بسان همیشه گفت که خدایا روا مدار با بندگانت تابدین‌حد برخورد شود و بازهم آرزو کنیم که آینده کشور برادر و مسلمان سوریه، به خیروخوشی آغاز شود و دیگر از توپ و تانک و اسلحه و ترور خبری نباشد. آمین