18‌درصد مدارس کشور بازسازی می‌خواهد

پاره‌ای از سازمان‌های کشور را نمی‌توان متناسب با عنوانشان دانست؛ یکی‌ازآن‌ها، سازمان نوسازی و تجهیز مدارس است که اگر به‌مثابه عنوانش می‌توانست در کشور ما نقش داشته باشد، هم‌اینک ما قاعدتاً نمی‌بایست کمبود مدرسه داشته باشیم؛ اما چه حیف که این سازمان به‌مانند اسبی‌ست که یال و کوپال ندارد و چون بودجه دولتی مناسبی ندارد، اثر وجودی آن‌هم درخورتوجه نیست. بدین‌روی اگر ‌مانند بعضی سازمان‌های دیگر در بودجه کشوری سالیانه از ردیف خوبی برخوردار بود، ما این‌روزها شاهد مدارس فراوان ناایمن در کشورمان نبودیم؛ اما براساس یکی از ضرب‌المثل‌های رایج در کشور، آنجاکه می‌گویند آفتابه‌لگن 100دست، اما شام و نهار هیچ، باید سازمان نوسازی و تجهیز مدارس را کارآمد ندانیم، بهر ترتیب اگر این سازمان مستقیماً اثر وجودی نداشته باشد حداقل، دراین‌زمان که دستش از ساخت‌وساز کوتاه است، همین‌که از یک کمبود سخن گفته است تا شاید، در بودجه سال آینده، بودجه‌سازان، این سازمان مهم را موردعنایت بیشتر قرار بدهند، لذا براساس اظهارات معاون این سازمان بیش از 18درصد مدارس کشور نیاز به بازسازی دارند که معنی و مفهوم این اظهار یک مسئول کشور، آن‌هم در مسئولیت مستقیم 20میلیون دانش‌آموز که حداقل یک‌پنجم از این جمعیت که در روز حدود شش تا هشت‌ساعت را در مکانی می‌گذرانند که ایمنی لازم را ندارد که باید آن اظهارنظر یک مسئول مرتبط باجان دانش‌آموزان را بسیارجدی بدانیم، هرچندکه به‌نظر می‌رسد، اعلام 18درصدی به‌احتمال‌زیاد درمورد مدارس دولتی‌ست که اگر مدارس غیرانتفاعی را هم به آن بیفزاییم، عدد بسیاربالاتر خواهد رفت و طبعاً باید دل‌نگرانی اولیای مدرسه و خانه بیشتر بشود، اما یک مسئول نظر خود را بیان کرده و من نویسنده هم آن‌را بدین‌گونه منعکس کردم، اما گوش شنوایی وجود دارد یا نه؟ که امیدواریم وجود داشته باشد، اما چون آموزش‌وپرورش در ظاهراً یک ارگان تمام مصرف‌کننده است، اما در باطن پرورش‌دهنده ایران‌سازان آینده است، ضرورت دارد که به آن توجه جدی داشته باشند، اگر وزارت اقتصاد و دارایی، به‌واسطه وصول مالیات از مردم، حتی به بودجه دولت کمک شایانی می‌کند یا شهرداری‌ها به‌واسطه دریافت، عوارض باید خودکفا باشند، یا ده‌ها اداره و سازمان دیگر که ذکر همه آنان برای دولت از پیش معلوم و کاملاً لمس شده است، اینک باید از دولت مردمی پزشکیان بخواهیم که به‌هرطریق‌ممکن و با هر سختی که می‌تواند نافذ به اذهان نمایندگان ملت در خانه ملت واقع بشود، با آنان ابزار در نیل به هدف مقدس، ایمن‌سازی مدارس، اثرگذار بشود، گواینکه بودجه را دولت تهیه می‌کند و برای مصوب کردن آن به ساحت مجلس می‌دهد، لزوماً آقای پزشکیان باید کلنگ اولیه را بسیار اساسی بر زمین بزند تا در مجلس و در برابر سلایق متعدد دچار دستخوش نشود تا ان‌شاءالله در سال 1404 دیگر اثری از کمبودهای این‌چنینی نباشیم و خانواده‌ها هم دل‌نگران امنیت مدرسه نباشند که در کنار این کمبودها، مردم خداجو و نجیب ایران و به‌ویژه متمولین کشور و روحانیونی که به وقف و واقف توجه همیشگی دارند، این‌بار ازطریق تشویق به مردم، دراین‌مورد هم اثر آفرین بشوند.