کد خبر:
395507
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۳ سه شنبه ۱۸ دي -
08:27
سخن مدیرمسئول
تالاب گاوخونی یکقدم تا مرگ
مدتیست هرچه کندوکاو میکنم تا شاید از مسئولین دولت، یک بشارت یا یک خبر خوشحالکننده اعلام شود، متأسفانه هرچهبیشتر پیگیری میکنم، کمتر نشانی از مژده مییابم. وزارت نیرو مدام از کمبود برق میگوید که مثلاً امروز بهتر از فردا خواهد بود. رئیس آب مدتهای زیادیست سخن از خشکسالی و بیآبیها بهمیان آورده که مدام از آینده بیآب گفتوگو میکند. در ورزش، مسئولین از آینده بیپولی و عدم تأمین مالی بیشتر برای حضور پربارتر در مسابقات آسیائی شکوه دارند. وزارت بهداشتودرمان از حذف ارز نیمایی برای واردات دارویی خبر میدهد و درنهایت دولت از کسری بودجه و عدم انجام کارهای عمرانی و تکمیل پروژههای ناتمام ناله سر داده که بهنظر میرسد، سالپیش رو اوضاع اقتصادی دولت بازهم بدتر خواهد شد. یکنفر نیست از این مسئولین بپرسد که علت اینهمه نا ترازی چیست؟ حالآنکه سازمان آبفا، مرتباً بر قیمت آببها میافزاید و بسیاری از مردم را عقیده بر آناستکه این سازمان نهتنها خودکفاست؛ بلکه سوددهی هم دارد؛ ازجمله در همین تهران بزرگ که از تمامی خانوادهها، هزینه دههامیلیونی جهت فاضلاب دریافت کردهاند که هنوز قسمت اعظم آن اندر خم یک کوچه است! یا وزارت نیرو و توانیر که آنقدر هزینه دریافتی برای برق منازل و سازمانها را گران کرده است که صدای همه مردم درآمده است. از قیمت اقلام غذایی و دارویی چه بگویم که تا توانستهاند بر مردم تحمیل کردهاند؛ لذا باید به اصل مقاله پیرامون خشکشدن تالاب گاوخونی اصفهان بپردازم که این تالاب دیرزمانی آنقدر ارزش و اعتبار داشت که شهرت آن جهانی شده بود؛ اما بیتوجهی مسئولین و مردم، این تالاب را بهجایی رسانده است که معاونت محیطزیست ایران میگوید؛ 99درصد آن کاملاً خشکشده است و این تالاب هم به سرنوشت بقیه تالابهای کشور دچار شده است و ظاهراً در یکدرصد باقیمانده از آن فقط بهصورت تکههای خیس برجایمانده است و سرنوشت این تالاب به سرنوشت تالابهای هورالعظیم در استان خوزستان و تالاب شادگان در خوزستان و تالاب استیل در گیلان، تالاب امیرکلایه در استان گیلان و بالاخره تالاب سوستان در گیلان، که به حالت روزمرگی افتادهاند حالآنکه وجود این تالابها در سابق موجب رشدونمو کشاورزی ایران شده بود؛ تاجاییکه ما در کشاورزی تقریباً بهحد خودکفایی رسیده بودیم که متأسفانه مدتیست حتی برای گندم یک واردکننده شدهایم؛ تاجاییکه یکدوم مصرف گندم ما درحالحاضر از کشور اکرائین تأمین میشود؛ اما اگر درمورد تالاب بیشتر به سخن بشینیم. اصولاً تالابها، یکی از جلوههای کمنظیر طبیعت و مرزی میان خشکی و آباند و خوشبختانه طبیعت ایران بهنوعی بود که سراسر کشور پر از تالابهای معروف بود که هم دائمی و هم فصلی هستند که بستگی کامل به شیرین یا شور بودن آب آن داشت که سرپناه امن گونههای گیاهی و جانوری متنوع بهحساب میآیند. اگر بخواهم معروفترین تالابهای کشور را ذکر کنم، تالاب هور العظیم در خوزستان سرآمد همه تالابهای کشور بود که این تالاب بسیار بزرگ بوده و یکسوم آن در کشور ما و بقیه در خاک کشور عراق است که در یکسوم خوزستان ما برای تماشای گونههای گیاهی و جانوری، حیرتانگیز آن کافی بود که این تالاب امروزه گرفتار خشکسالی شده است که باید درنهایت بگوییم حیف از این تالابها، که خشکشدهاند!