کد خبر:
395524
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۳ يکشنبه ۲۳ دي -
08:30
سخن مدیرمسئول
از خیرین مدرسهساز خبری نیست
از گذشتههای دور در کشور ما امر مهم، کمک و دستگیری از ناتوانان، بهصورت شیوهای پسندیده همیشه جاری و ساری بوده است؛ و اگر از دستگیری مردم از بینوایان بگذریم، ساخت اماکن یا وقف زمین و دراختیارنهادن آن به امر آموزش و تعلیموتربیت اگر نگویم در جهان ما تنها مورد آن هستیم، با قاطعیت میتوان گفت ما کمنظیریم و نمونههایی چون مردم ما، در جهان بهندرت یافت میشود که بهیقین در خون و سرشت مردم ما آمیخته شده است و باز باعنایتبه شیوه و دستورات زعمای دینی ما که حتی کمک را تا مرحله واجب هم شمردهاند، این صفت و خصلت نیکو جزئی از زندگی ما را تشکیل داده است که هر کس بهاندازه توانایی و بضاعت خود، حتی با دادن پولی جزئی، بهنوعی ادای وظیفه کرده و خود را ملزم دانسته که از فرازهای پیشوایان دین مبین اسلام و مذهب تشیع پیروی بکنند، ازجمله معمولاً داراها و افراد متمول، حتی در شهرهای کوچک، معمولاً بهعنوان خیر مدرسهساز، ابنیه و اماکن مازاد خود را برای توسعه آموزش و تعلیموتربیت نوجوانان و جوانان بکار میبستند تا بدینطریق به رشد فرزندان آیندهساز کشور قدمی برداشته باشند که اینعمل نیکو نیاز به تشویق و تقدیر و تبلیغ دارد که اینعمل خیر قبلاً در شهرستانها یکی از وظایف فرمانداران میبوده است که معمولاً متمولین را دعوت میکردند و در جلسات عمومی از آنان میخواستند، برای ساخت مدرسه اقدام بکنند که بسیار پسندیده و مثمرثمر واقع میشد، اما ما را چه شده است که بهمرور این خصلت خداپسندانه را بهدست فراموشی سپردهایم و دیگر خبری از معرفی مدرسهساز خیر، زینتبخش اخبار روزنامهها نیست؟ آیا میتوان مسئولین ادارات و نهادها را مقصر بدانیم؟ بهیقین پاسخ مثبت است و لذا چون مدتیست، اینقبیل اعمال کم شده رئیسجمهوری کشور، با صدای رسا میگوید چه شد خیرین مدرسهساز و بهعنواناینکه دولت با مشکلات شدید مالی روبرو شده است، دیگر نمیتواند مدرسه بسازد و چقدر بجا و بهموقع بود اظهارات رئیس دولت تا شاید تلنگری باشد که مسئولین و نهادهای مردمی و حتی نظامیها، آستین همت بالا بزنند و شروع به مدرسهسازی کنند، بهخصوصکه عمر طبیعی مدارس فعلی اگرچه تمام آنها نه اما شاید 50درصد این ساختمانها قدیمی و فرسوده شده که ناایمن هستند و لذا تا اتفاق ناگواری روی نداده، با یک بسیج مردمی، بهخصوص توسط تشویق و ترغیب متمولین توسط روحانیون و مسئولین دولتی و حتی نخبگان جامعه و ورزشکاران موردتائید مردم، موجبات نیل بهاینهدف پسندیده فراهم شود. حتی میتوان انبوهسازان و سازندگان برجهای 20 و 30طبقه بهخصوص در تهران و باز بهویژه در اطراف دریاچه خلیجفارس که از راه ساخت و فروش این اماکن میلیاردهاریال درآمد دارند، آنان را تشویق به ساخت مدرسه بکنند که اگر ساختهای مدرسه، جزئی از وظایف آنان بشود، در یک مهلت کوتاه زمانی، ما ازنظر فضای آموزشی، بهراحتی میتوانیم خودکفا بشویم و دولت هم ازاینحیث، در پیشگاه مردم خداجوی کشور شرمنده نشود، اینک امیدواریم این خواست واجب و ضروری، از قوه به فعل درآمده و دیگر کمبود مدرسه، بهانهای نشود که تعدادی از فرزندان این آبوخاک، به مدرسه راه نداشته باشند.