کد خبر:
405827
| تاریخ مخابره:
1404 يکشنبه 24 فروردين -
08:30
سخن مدیرمسئول
روزهای پر‌تب‌وتاب فوتبال
این‌روزها فوتبال ما، ظاهراً مرزهای حیا و آبرو را درنوردیده و هر‌کس به هر‌کاری بخواهد دست می‌زند و آنچه را که مصلحت بداند، انجام می‌دهد. هر سخنی را بخواهد بر زبان می‌راند و از این‌ها گذشته، هتاکی و پرده‌دری و فحش‌های ناموسی را مثل نقل‌ونبات نثار رقبای خود می‌کند؛ دوستانی که درگذشته به‌نام رقیب در زمین و دوست و یار صمیمی در بیرون از زمین، پرده‌دری نمی‌کردند و پس از پایان مسابقه، آنچه را در زمین و در دامنه رقابت صورت می‌گرفت، با عذرخواهی، تمام می‌کردند و از یاد می‌بردند. به‌خصوص درگیری‌های بازیکنان دو باشگاه استقلال و پرسپولیس که بیش از 70سال در نام‌های مختلف و به‌نام دو قطب اصلی و جدی فوتبال، در زمین رخ می‌داد، در بیرون از مستطیل سبز فوراً به فراموشی سپرده می‌شد؛ اما و با صد‌افسوس، این‌روزها فساد و تباهی آن‌قدر در این فوتبال رخ می‌دهد که ناظر صحنه‌های شیطانی چون فرار داوران از دست فوتبالیست‌ها هستیم و آن‌چنان لطمه زشتی به فوتبال وارد کرده که بسیاری از خانواده‌ها از رفتن فرزندان خود به مسابقه به‌خصوص برای تماشای مسابقات تیم‌های استقلال-پرسپولیس و سپاهان-تراکتور جلوگیری می‌کنند؛ چراکه انواع هتاکی‌ها، خط‌ونشان کشیدن‌ها، زد‌وخورد تماشاچی با مربیان، داوران، ذخیره‌های بازیکنان و ... به‌صورت علنی روی می‌دهد. رسانه‌ها هم با تمایل به تیم موردعلاقه خود، یا اینکه از آبشخور تیم بهره می‌برند، شبکه‌های مجازی را محل آبروبری و تاخت‌وتاز به رقبا می‌دانند؛ اما مسئولین غیر‌فوتبالی حاکم بر فوتبال، خود معلولی شده‌اند برای این‌علت و تصمیمات بودار و جانب‌دارانه از باشگاه یا تیمی به‌خصوص، خود عامل مهم این محیط بد و فساد‌انگیز شده است و کار را به‌جایی رسانده که رمالان و کف‌بینان و شیادانی در لباس ناجی، پاره‌ای‌ازاوقات، بعضی از مربیان و سرپرستان تیم‌ها را سرکیسه کرده و خرافات را وارد ورزش کرده‌اند که دراین‌مورد در دودهه اخیر، فدراسیون حتی یک مورد از این رسوایی‌ها را برملا نکرده و عامل و عوامل اشاعه خرافات این‌چنینی را مورد تعقیب قرار نمی‌دهد. تیم‌ملی فوتبال نیز داستانی جدای از این خرافات دارد که به‌نوعی بعضی از چهره‌های مفید و مردمی به‌جهت عدم کرنش به سرمربی، از حضور در تیم‌ملی مانع می‌شوند. دراین‌میان کمیته‌های انضباطی و اخلاقی که باید ناظر اعمال بازیکنان باشند و از یک ثبات فکری و عدم وابستگی بهره‌مند باشند، اغلب تصمیمات آنان، ضرب‌المثل یک‌بام و دوهوا را به‌یاد من می‌اندازد که این آرای اغلب معنی‌دار، کار را به شبکه‌های مجازی کشانده‌اند که اغلب هم صادقانه بوده و اعتراض آنان به‌حق می‌نماید؛ ازجمله در یک مسابقه، ساعاتی پس از پایان مسابقه کمیته انضباطی نسبت به حوادث و رویدادها، صدور رأی می‌کند که به‌نوعی بسیار اصولی پسندیده و جای تقدیر دارد؛ اما در یک مسئله خاص وقتی یک فوتبالیست معروف تعویض باشگاه می‌کند و باشگاه درصدد احقاق حق برمی‌آید که او حق فسخ نداشته است، باگذشت شش‌ماه از این‌رویداد هنوز به یک پرونده‌ای که دوسویه است، رسیدگی کامل نشده؛ یعنی یا این فوتبالیست که حق فسخ نداشته و باید علیه او صدور رأی شود هیچ برخوردی نمی‌شود؛ بنابراین یک چنین وضعیتی که بوی حمایت از فوتبالیست و باشگاهش را به مشام همه اهالی فوتبالی و غیر‌فوتبالی رسیده است. این بلاتکلیفی سراسر فوتبال را زیر سؤال برده و باعث ایجاد شایعات متعددی شده است؛ تاجایی‌که طرفداری دولت و مجلس را، افراد فرصت‌طلب و جناح‌های خاص سیاسی بهانه این بی‌تدبیری کرده‌اند. خدایا عاقبت فوتبال ما را به خیر بگردان.