مصرف‌کننده همیشه بدهکار

مدت‌های مدیدی‌ست که هر دولتی بر سرکار می‌آید، شاید می‌پندارد که مصرف‌کننده همیشه و در هر وضعیتی بدهکار دولت است و چون چنین طرز تلقی حاکم بر دولت‌ها شده است، پس باید مصرف‌کننده را مقصر جلوه بدهند و درنتیجه وقتی این تفکر حاکم بر اعمال و رفتار دولت شود، پس مشکل برای برق، آب، گاز، مخابرات، برعهده مصرف‌کننده است؛ بنابراین دولت کمبودها یا به‌اصطلاح لغت شیرین ناترازی را باید به پیشانی مصرف‌کننده چسباند و او را متهم اصلی و مسبب کلی نامید که درنهایت امر، باید روشی اتخاذ شود و تا به‌وسیله آن مصرف کمتر بشود و به من دولت هیچ ربطی ندارد که اگر برق کم است و کفاف یک جمعیت 85میلیونی را نمی‌کند، تنها راه اصطلاح گران‌فروشی تا شمار زیادی از جمیعت انبوه را نقره‌داغ کنیم تا تولید انرژی و مصرف آن هماهنگ شود؛ یعنی اگر در فصل تابستان پیش‌رو، نقاط گرمسیر کشور چون خوزستان، بوشهر، هرمزگان و سایر نقاط کشور برای فرار از گرما، باید از وسایل سرمایشی کمتر استفاده کنند. این روش، چون از بالا به پائین دیکته می‌شود، پس باید عملی هم شود؛ یعنی آش کشک خاله است، می‌خواهی بخور می‌خواهی نخور؛ اما در تمام این سال‌ها همین دولت‌ها نتواتسته‌اند تدبیری بیندیشند تا کمبود برق را جبران کنند، یا پوسترهای تقویت ایجاد کنند که طبعاً باید از خارج خریداری می‌شد و قسمتی از کمبودهای برق را تأمین می‌کردند، کاش همین تصمیم بگیران، به‌خود زحمت می‌دادند و در تیرماه و مردادماه، یک ساعت ملی فقط یک ساعت در مثلاً آبادان متوقف می‌شدند تا درجه بردباری و مقاومت و سازش مردم را با سختی‌ها و نداری‌ها حس می‌کردند که به‌یقین پس‌ازآن، حتماً زمین و زمان را به هم می‌دوختند تا کمبود ناترازی برق را جبران کنند؛ گواینکه هنوز گرما، شدت نگرفته است، سازمان برق از افزایش چهاربرابری برق بهادر خردادماه اطلاع‌رسانی کرده است که این اتخاذ روش، به‌خصوص صنایع پرمصرف به‌شدت در فشار قرار می‌گیرند که اگر صنعت را در بخش خصوصی تعطیل نکنند، ناچار می‌شوند برای توازن و ادامه حیات صنایع، بر قیمت محصولات تولیدی چهاربرابر قیمت را افزایش بدهند؛ لذا وقتی سیاست اداره دستگاه‌ها بر این روال استوار می‌شود، بر شدت تورم افزوده می‌شود و چون تورم با افزایش قیمت‌ها هماهنگ می‌شود، پس حاصل و منتج این طرز فکر و درآمدن آن از قوه به فعل، فشار زائدالوصف بر مردم وارد می‌شود که تنها برگ ادامه حیات مصرف‌کننده، مصرف کمتر و تحمل گرما، گرمازدگی و عوارض حاصل از آن است که زندگی خانوار را در فشار شدید ناشی از تنگدستی و عدم توازن خرج‌و‌دخل به‌شدت متأثر می‌کند، حال اگر برق به این وضعیت دربیاید آب و کمبود آن اثرات بسیار کشنده‌تری را برای مردم تحمیل می‌کند؛ چراکه آب را همه جهان، مایه حیات می‌دانند و لذا سازمان آبفا هم ناچار است؛ حتی علی‌رغم میل باطنی، برای ایجاد تعادل و دادن سرویس مناسب به مردم که مصرف‌کننده اصلی هستند، قیمت عرضه خدمت آب‌رسانی را به‌صورت کاملاً محسوس و بامعنی اضافه کند که این وضعیت می‌تواند یک‌روز، یا یک‌ماه یا حتی سال و چندسال ادامه پیدا کند؛ اما عاقبت‌الامر، ادامه آن امکان‌ناپذیر می‌گردد و لذا اینک بسان همیشه، به خدای بزرگ متوسل می‌شویم و از درگاه پر رحمت و پربرکتش، تقاضا کمک می‌کنیم و چون مسلمانیم و ایمان‌داریم که خداوند روزی دهه، مخلوقش را تنها نمی‌گذارد پس او مردم ما را یاری خواهد داد. ان‌شاءالله.