کد خبر:
406063
| تاریخ مخابره:
1404 دوشنبه 19 خرداد -
15:44
مادران در صدر فهرست علاقه‌مندان به دورکاری
ساکنان آسیا در یک مقایسه جهانی، کمترین‌میزان «دورکاری»؛ و نیروی کارِ با تحصیلات دانشگاهی از کشورهای انگلیسی‌زبان و آفریقا، بیشترین‌میزان «دورکاری» را دارند. این نتایج، حاصل از نظرسنجیِ جدید Ifo (یکی از بزرگ‌ترین اندیشکده‌های اقتصادی آلمان؛ که سیاست‌های اقتصادی را تجزیه‌و‌تحلیل می‌کند) و «دانشگاه استنفورد» است. در‌حالی‌که همه پاسخ‌دهندگان از قاره آسیا، به میانگینِ تقریباً «۱.۱روز دورکاری در هفته» اشاره کردند، این‌میزان در اروپا حدود «۱.۲روز»، آمریکای‌لاتین «۱.۲۵روز»، آفریقا «۱.۴روز» و در کشورهای انگلیسی‌زبان «۱.۶روز» بود. زنان (به‌جز در اروپا) بیشتر از مردان تمایل به این‌شیوه از اشتغال دارند؛ و علتش، حضور مادرانی در‌این‌نظرسنجی بوده است که تمایل زیادی به «دورکاری» نشان داده‌اند. کشورهایی با بیشترین ایامِ «دورکاری» را «کانادا»، «بریتانیا» و «فنلاند» تشکیل می‌دهند؛ «کره‌جنوبی»، «چین»، «یونان» و «ژاپن» نیز درآن‌سویِ طیف قرار دارند. به‌طور‌کلی، انجامِ «کار در/از خانه» ترجیح عمومی‌ست؛ در صدر، مادرانی که دوست دارند «هفته‌ای دو یا سه‌روز» دورکاری (از خانه) کنند، می‌ایستند. پس‌از‌آن‌ها، مردانِ بدون فرزند با «۲.۶۲روز» و پدران با «۲.۵۷روز» قرار داشتند. در سال ۲۰۲۴، حاضران در‌این‌نظرسنجی، میانگینِ «هفته‌ای ۱.۲۷روز دورکاری» را تجربه کردند.
مصطفی رفعت