عوامل یک‌دهه ناکامی استقلال
آخرین‌باری که تیم استقلال موفق به قهرمانی در لیگ برتر شد، فصل ۹۲-۹۱ است که این موفقیت با مدیریت علی فتح‌الله‌زاده و هدایت امیر قلعه‌نویی برای آبی‌پوشان رقم خورد. شاید روزی‌که آبی‌ها جام قهرمانی را در سال ۹۲ بالای سر بردند، بدبین‌ترین هواداران آن‌هم تصور نمی‌کردند تا هشت‌سال‌آینده شاهد صحنه‌ای مشابه نخواهند بود. آبی‌پوشان در هشت‌سال‌‌قبل هرگز موفق به تکرار قهرمانی در لیگ برتر نشده و تنها یک‌بار توانستند قهرمان جام حذفی شوند و این تنها افتخارات این تیم در دهه ۹۰ است. به‌گزارش مهر؛ با بررسی عملکرد استقلال دراین‌سال‌ها و ریشه‌یابی ناکامی‌های آن، به‌دلایل متعددی دراین‌باره می‌رسیم؛ دلایلی که عمده‌ترین آن‌را می‌توان بی‌ثباتی دانست؛ که از هیئت‌مدیره و مدیرعامل آغاز می‌شود، به کادر فنی می‌رسد و به بازیکن ختم می‌شود. به‌طورخلاصه می‌توان گفت این باشگاه در دهه ۹۰ با نُه تغییر مدیریتی و ۱۱ تغییر سرمربی مواجه شد که برای کمتر از یک‌دهه واقعاً زیاد است.
آخرین مدیر قهرمان استقلال
آبی‌پوشان در فصل ۹۱-۹۰ درحالی قهرمان می‌شوند که مدیریت این باشگاه برعهده علی فتح‌الله‌زاده بود. فتح‌الله‌زاده که یکی از پرافتخارترین مدیران تاریخ استقلال است و تیم تحت‌مدیریت وی قهرمانی‌ها و افتخارات زیادی را به‌دست آورده اما یک‌سال بعد از این قهرمانی از سمت خود کنار می‌رود. پس از او، بهرام افشارزاده به‌عنوان مدیرعامل جدید استقلال معرفی می‌شود و او حدود یک‌سال و ۳سه‌ماه مدیریت باشگاه را برعهده داشت. بعد از کناررفتن افشارزاده، اتفاق جالبی می‌افتد و رضا حسنی‌خو حکم مدیریت استقلال را می‌گیرد اما عمر مدیریت وی تنها سه‌روز است و او بدون آنکه وارد ساختمان باشگاه شود، پس از سه‌روز از دریافت حکم از این‌کار استعفا می‌دهد.
آغاز حملات هواداری و هجمه بر مدیران
سید رضا افتخاری، مدیر بعدی آبی‌پوشان است که در مرداد ۹۵ کار را در دست می‌گیرد و عملاً بعد از افشارزاده، مدیر بعدی آبی‌پوشان می‌شود. تنها قهرمانی آبی‌ها در جام حذفی بعد از آخرین قهرمانی آن‌ها در لیگ با مدیریت افتخاری و مربیگری وینفرد شفر آلمانی به‌دست می‌آید. عمر مدیریت افتخاری در استقلال هم زیاد نیست و او که درهمین‌مدت با هجمه‌ها و انتقادات زیادی ازسوی هواداران مواجه بود، قبل‌ازآنکه دومین‌سال حضورش دراین‌باشگاه را تجربه کند از کار کنار رفته تا مدیر بعدی جایش را بگیرد.
رکورددار انتقاد
این‌بار نوبت به امیرحسین فتحی رسید تا نقش مدیرعامل را در باشگاه ایفا نماید. شاید رکورد هجمه و انتقاد علیه مدیران استقلال، در دست امیرحسین فتحی باشد و هیچ مدیری به‌اندازه وی طعم انتقاد ازسوی هواداران و پیشکسوتان را نچشید. فتحی نیز کمتر از یک‌ونیم‌سال مدیر آبی‌پوشان است تا بعد از او فردی به‌نام اسماعیل خلیل‌زاده در تاریخ مدیریت این باشگاه ظهور کند؛ مردی‌که درباره نقش او در بسیاری از اتفاقات استقلال زیاد گفته شده است. خلیل‌زاده بااینکه تنها چهارماه به‌عنوان سرپرست مدیرعاملی در رأس امور اجرایی باشگاه قرار گرفت اما همواره در هیئت‌مدیره باشگاه فردی تأثیرگذار و تعیین‌کننده بود و در بسیاری از معادلات آبی‌ها نقش مهمی داشته است. در آخرین‌ماه از سال ۹۸ باردیگر علی فتح‌الله‌زاده به‌عنوان مدیر به باشگاه بازگشت؛ اما این‌بار عمر مدیریت وی بسیارکوتاه بود؛ چون با درک شرایط متوجه شد شرایط برای همکاری مناسب نیست و زیرساختی برای موفقیت و قهرمانی وجود ندارد. لذا تنها سه‌هفته بعد از دریافت حکم مدیریت، استعفای خود را ارائه داد.
حفظ شاکله تیم بعدازسال‌ها
آبی‌پوشان سال 1399 را با مدیریت احمد سعادتمند آغاز کردند. او که قبلاً رئیس هیئت‌مدیره بود، به‌عنوان مدیرعامل انتخاب شد و بهترین نقل‌وانتقالات استقلال در سال‌های اخیر در دوره مدیریت وی رقم خورد. تنها فصلی که استقلالی‌ها توانستند شاکله خود را حفظ کنند، سعادتمند در نقل‌وانتقالات مدیریت باشگاه را برعهده داشت. سعادتمند درست شش‌ماه بعد از انتصاب به مدیرعاملی استقلال، با حکم عجیب و هشت‌بندی هیئت‌مدیره برکنار شد تا معاون وی، احمد مددی، جای او را پشت میز مدیریت بگیرد. او از ۱۰ مهر ۹۹ تاکنون مدیریت باشگاه را برعهده دارد و دوران مدیریتش دراین‌باشگاه به یک‌سال نرسیده است.
نیمکت داغ و پررفت‌وآمد
این فقط رفت‌وآمد مدیران استقلال دراین‌سال‌ها بود؛ به‌همین‌نسبت مربیان نیز دراین‌باشگاه دررفت‌وآمد بودند. بعد از کناررفتن امیر قلعه‌نویی در سال ۹۴ از نیمکت آبی‌ها، هدایت آن به پرویز مظلومی رسید و عضو کنونی هیئت‌مدیره استقلال یک‌فصل تمام هدایت این تیم را برعهده داشت. بعد از وی، نوبت به علیرضا منصوریان رسید که فصل شانزدهم را به‌صورت‌کامل روی نیمکت آبی‌پوشان بنشیند و در هفته ششم فصل هفدهم از کار برکنار شود. پس از منصوریان، وینفرد شفر می‌آید و او در کمتر از دو فصلی که هدایت این تیم را برعهده داشت، یک مقام قهرمانی در جام حذفی به‌دست آورد و در اردیبهشت سال ۹۸ به‌طرز عجیبی در اواخر فصل از کار برکنار شد تا دستیار وی فرهاد مجیدی جانشین او شود.
آغاز سه‌گانه مجیدی
این اولین مقطع از حضور سه‌گانه فرهاد مجیدی روی نیمکت آبی‌پوشان بود و از ابتدای فصل نوزدهم، آندره استراماچونی از ایتالیا به این تیم بپیوندد و در مدت‌زمانی کوتاه دراین‌تیم انقلاب فنی ایجاد کند. حضور استراماچونی در استقلال به نیم‌فصل هم نرسید و بعد از جدایی او، آبی‌پوشان سه‌هفته بدون سرمربی بازی کردند و فرهاد مجیدی برای دومین‌بار جانشین یک مربی در استقلال شد. مجیدی بعد از پذیرفتن شکست در فینال جام حذفی حاضر به همراهی تیمش در لیگ قهرمانان آسیا نشد تا مجید نامجو‌مطلق دستیار وی این مسئولیت را برعهده بگیرد. آبی‌ها فصل بیستم از لیگ برتر را با محمود فکری آغاز کردند و افزایش هجمه و انتقاد بر عملکرد وی باعث شد عمر مربیگری‌اش به نیم‌فصل هم نرسد تا فرهاد مجیدی برای سومین‌بار جانشین یک مربی در استقلال شود.
جدایی ستاره‌ها؛ عادتی دیرینه
بی‌ثباتی در استقلال تنها به مدیر و مربی خلاصه نمی‌شود و همه‌ساله در فصل‌های نقل‌وانتقالات شاهد رفت‌وآمدهای زیادی دراین‌تیم بودیم که این نیز مزیدی بر علت بوده. رفت‌وآمد بازیکنان و جدایی ستاره‌ها دراین‌تیم به‌حدی زیاد است که شمارش کامل آن مقدور نیست؛ اما به‌صورت خلاصه و نمونه می‌توان به بازیکنان بزرگی مثل رحمتی، امید ابراهیمی، نورافکن، سجاد شهباززاده، سرور جباروف، مامه تیام، مجید حسینی، الهیار صیادمنش، رابسون جانواریو، علی کریمی، روزبه چشمی، پژمان منتظری و ... اشاره کرد.
مرور این‌مقطع تاریخی در استقلال که کم‌افتخارترین دوران این تیم در تاریخ است نشان می‌دهد که بی‌ثباتی و رفت‌وآمد فراوان در مدیریت، نیمکت و بازیکنان درون زمین که استقلال را بیشتر به محله بروبیا تبدیل کرده، از اصلی‌ترین عوامل ناکامی‌های آبی‌پوشان در دهه ۹۰ است؛ اتفاقی‌که حداقل آن‌را در بحث بازیکنان دراین‌فصل هم شاهد هستیم و ممکن است دامنه آن به کادر فنی و تیم مدیریتی نیز سرایت کند.