ماریو بارگاس یوسا؛ برنده جایزه آندره مالرو 2021
ماریو بارگاس یوسا، برنده چهارمیندوره جایزه آندره مالرو 2021 در بخش اثر داستانی شد. بهگزارش ایران؛ جایزه آندره مالرو در بخش داستان متعهدانه، این نویسنده و روزنامهنگار پرویی را برای رمان «زمان وحشی» که ازسوی نشر «گالیمار» در فرانسه منتشر شده بود؛ بهعنوان برنده معرفی کرد. هیئتداوران، او را برای نوشتار سازشناپذیر که خواننده را در پیچوخم خیانتها، دسیسهها و توطئههای بیامان سردرگم میکند، تحسین کردند و درباره او گفتند: «یوسا به ما ضرورت و شرایط انسانی ما، در متانت و آگاهی از آزادیهایمان را یادآوری میکند». او پیشازاین، از آندره مالرو بهعنوان رماننویسی بزرگ یاد کرده و گفته بود؛ تحتتأثیر مالرو بوده و آثارش را باشوروشوق فراوان میخوانده است. آندره مالرو؛ نویسنده، منتقد هنری و سیاستمدار فرانسوی و اولین وزیر فرهنگ فرانسه بود که در سال 1933 جایزه گنکور را برنده شد و در سال 1971 از دنیا رفت. در بخش مقاله درباره هنر نیز جایزه امسال آندره مالرو به کریستوف پومیان برای اثر «موزه، یک تاریخ جهانی»؛ جلد دوم «لنگرگاه اروپایی» که نشر گالیمار منتشر کرده، تعلق گرفت. هیئتداوران این اثر را برای روایت منحصربهفرد و ضروری درباره تاریخ موزهها ستایش کردند. جایزه آندره مالرو که از سال 2018 و توسط دختر و پسر آندره مالرو ایجاد شده، هرسال در سالروز درگذشت این نویسنده برجسته فرانسوی، به نویسندگانی اهدا میشود که آثار داستانی خود را درجهت خدمت به موقعیت انسانی منتشر کرده باشند. در بخش هنری نیز یک جایزه، به بهترین کتاب هنری سال اهدا میشود. خورخه ماریو پدرو بارگاس یوسا زاده ۲۸ مارس ۱۹۳۶؛ داستاننویس، مقالهنویس، سیاستمدار و روزنامهنگار پروییست. یوسا یکی از مهمترین رماننویسان و مقالهنویسان معاصر آمریکای جنوبی و از معتبرترین نویسندگان نسل خود است. او اکنون بهدعوت دانشگاه پرینستون بهعنوان «استاد مهمان» درایندانشگاه به تدریس مشغول است. یوسا 20ساله بود که اولین داستانش منتشر شد؛ داستان کوتاهی با نام «سردستهها» که در یکی از نشریات پایتخت بچاپ رسید؛ اما راه درازی درپیش داشت و شاید خودش هم آنقدر جاهطلبی نداشت که روزگاری نامش را میان سه نویسنده بزرگ آمریکایی جنوبی ببیند. امروز اما ادبیات آمریکای لاتین مدیون «مارکز، فوئنتس و یوسا»ست. یوسا هفتم اکتبر سال ۲۰۱۰ برنده جایزه نوبل ادبیات شد. حدود ۲۰سال نام او بهعنوان یکی از کاندیداهای این جایزه پرافتخار بود؛ و این، نخستینبار از سال ۱۹۸۲ بود که یک نویسنده از آمریکای لاتین، توانست برنده جایزه نوبل ادبی شود.