ساخت یکی از مراکز پیشرفته درمان نازایی کشور به‌همت حاج الصراف

استاندار فارس در حاشیه آیین بزرگداشت حاج علی حسن الصراف از خیرین علامرودشت شهرستان لامرد که در شیراز برگزار شد، گفت: یکی از مراکز پیشرفته درزمینه درمان نازایی در کشور یعنی بیمارستان غدیر (مادر و کودک) در شیراز به‌همت این خیر نیک‌اندیش ساخته شد. محمدهادی ایمانیه در حاشیه این مراسم ضمن تسلیت درگذشت این خیر نیک‌اندیش افزود: ایشان یکی از خیرین ارزشمندی بود که افتخار آشنایی من با وی به زمانی‌که به‌عنوان معاون درمان دانشگاه علوم‌پزشکی شیراز فعالیت داشتم بازمی‌گردد که در آن مقطع اعلام کرد که قصد ساخت بیمارستانی مخصوص خانم‌هایی که مشکلاتی در زایمان و فرزندآوری دارند را دارد. وی ادامه داد: ما نیز به ایشان کمک کردیم و این بیمارستان در شیراز ساخته و راه‌اندازی شد و حاج علی حسن الصراف به این هدف خود رسید. او اظهار کرد: علاوه‌بر این، این خیر نیک‌اندیش در دیگر اقدامات خیرخواهانه ازجمله کمک به فقرا و بیمارانی که در تأمین هزینه درمانی خود دچار مشکل بودند نیز مشارکت داشت و کمک می‌کرد. ایمانیه افزود: ایشان در ارتباط با برپایی مراسم‌ها و آیین‌های مرتبط با عبدالله الحسین‌(ع) نیز باتوجه‌به عشق خاصی به آن امام بزرگوار داشتند فعالیت داشت. حاج علی حسن هرچند زاده کویت بود اما هیچ‌گاه سرزمین اجدادی خود را فراموش نکرد و از ۲۰‌سالگی که به سفارش پدر به زادگاه پدربزرگش آمد تا همین ۱۹ رمضان گذشته دست از خیر و سازندگی در فارس و ایران نکشید، هرچند دامنه نیکی‌های این تاجر ایرانی تا اروپا، آمریکا و آفریقا نیز رسیده است. پدربزرگ حاج علی حسن الصراف پیش از تشکیل کشور مستقل کویت برای کار به این منطقه رفت و آنجا ماندگار شد، پدر و مادر او نیز همان‌جا متولد شدند اما همواره علاقه خود را به ایران حفظ کردند؛ پدر او تاجر بود و در این کشور به پاک دستی و خوش‌حسابی شهرت یافت. این خیر فارسی نخستین‌ بار، ۷۰‌سال پیش به ایران آمد و مسیر ۳۵۰‌کیلومتری که امروز در چهار‌ساعت از شیراز تا علامرودشت سفر می‌کنیم را از راه‌های کوهستانی و ناهموار در یک شبانه‌روز پیمود؛ این نقطه آغاز سازندگی‌های نیک‌اندیشانه حاج علی حسن الصراف در سرزمین آبا و اجدادی‌اش بود؛ همان‌جایی که تا پایان عمر از فرزندانش نیز می‌خواست آن را فراموش نکنند. حاج علی حسن الصراف بسیار به امام علی‌(ع) علاقه داشت و پس از نماز به‌ویژه ظهرهای جمعه با گریه شفاعت مولی‌الموحدین‌(ع) در روز قیامت را از درگاه خداوند طلب می‌کرد، او معتقد بود با همه کارهایی که کرده نیازمند شفاعت مولا علی‌(ع) است و هر جمعه به این نیت خیرات می‌کرد. همین عشق به علی‌(ع)، سرنوشت او را با مولایش پیوند داد و پس از ۹۰‌سال و 9 ماه و ۱۰ روز عمر، درست، سحرگاه ۱۹ رمضان و پس از اقامه نماز صبح، در خواب از دنیا رفت و ۲۱ رمضان در وادی‌السلام نجف به خاک سپرده شد.