فرهنگ خرید روغن و ماله‌کشی مدیریتی!
وحید حاج‌سعیدی
از وزیر صنعت، معدن تجارت، وزیر اقتصاد، نمایندگان مجلس و سایر مسئولان اقتصادی مملکت پنهان نیست، از شما دوستانِ جان چه‌پنهان، این ماجرای صف‌های روغن که متأسفانه صدای وزیر بهداشت را هم از باب رعایت‌نشدن فاصله دو‌متر و بی‌توجهی به پروتکل‌های بهداشتی درآورده است، تنها مختص ولایت ما نیست. حالا مختصری طویل‌تر یا کوتاه‌تر این صفوف به‌هم‌فشرده در همه جای کشور دیده می‌شود و خداراشکر عدالت در این رویکرد بالسویه توزیع کالاهای اساسی جاری‌ست؛ چراکه تأثیر نابرابری‌های اجتماعی و مکانی و عدالت اجتماعی، در کیفیت زندگی، رفاه و خوشبختی افراد امری بدیهی‌ست و دولت با این رویه مرضیه، مانع از نابرابری‌های اقتصادی (دست‌ِکم در ایجاد صف توزیع کالا) در استان‌های مختلف شده است! (والا ملت گیر افتادن از دست اینا. فاصله رو تو صف‌ها رعایت نکنن، وزیر بهداشت ناراحت میشه و میگه این‌جوری کرونا را نمی‌تونیم شکست بدیم! از هم فاصله بگیرن پلیس راهور گیر میده که چرا صف‌ها کیلومتری شده؟! ترافیک میشه. ملت روغن نخرن می‌ترسن دولت بگه اَ اَ اَ اَ اَ اَ اَ اَ اَ چقدر روغن بیا اینا رو صادر کنیم عراق! دو تا قوطی روغن بیشتر بخرن متهم به بی‌فرهنگی می‌شن!) در جریان هستید که در جلسه هفته گذشته ستاد مقابله با کرونای استان گلستان، هادی حق‌شناس؛ استاندار از رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان درخصوص مشکل اصلی در توزیع و کمبود روغن خوراکی پرسید که حسین طلوعیان در پاسخ به سؤال استاندار، تقصیر را به گردن شکسته مردم انداخت و گفت: «مشکلات به‌وجود آمده به‌علت بی‌فرهنگی مردم است!» البته در همان جلسه سرهنگ پاسدار سید موسی حسینی؛ جانشین سپاه نینوای استان واکنش تندی به این سخنان نشان داد و تأکید کرد: «مشکل، بی‌فرهنگی مردم نیست؛ بلکه مشکل در نحوه مدیریت و توزیع است». هرچند افاضات مسئولان مختلف در باب تشکیل صفوف به‌هم‌فشرده روغن نیاز به آچارکشی و فیلترگیری اساسی دارد؛ ولی اخیراً برخی مسئولان که ظاهراً بیشتر از برخی مسئولان دیگر می‌فهمند قضیه را به سمت‌وسوی علوم نظری هُل دادند و فرهنگ مردم استان را پای مسلخ بردند. البته طلوعیان مثل استاد عنابستانی بلافاصله با رعایت پروتکل‌های بهداشتی از مواضعشان عقب‌نشینی کرده و با یک ماله‌کشی اساسی اعلام کرد؛ موضوع بی‌فرهنگی عنوان‌شده در جلسه ستاد کرونا درواقع اقدامات غیرانسانیِ سودجویان دراین‌شرایط تحریم بوده و فرهنگ و مدنیت مردم استان گلستان با این تاریخ کهن بر کسی پوشیده نیست. باز خداراشکر گرگان یک شهر قدیمی‌ست و با وجود گسترش تکنولوژی و ناپدیدشدن بسیاری از حِرف و مشاغل قدیمی نظیر نمدمالی، چینی‌بندزنی، نعل‌بندی، حلاجی، دلاکی، باروت‌کوبی، چلنگری، طباخی، صباغی، علافی، مکاری، کیپانی، زردچوبه‌کوبی، مقنی‌گری، کناسی، طبق‌کشی، توت‌فروشی، چغاله‌فروشی، بادبادک و فرفره‌سازی، پالوده‌ریزی، ماست‌بندی، دوغ‌فروشی، گردوی تازه‌فروشی، آب‌حوضی و ... در ولایت ما هنوز شغل چلنگری (آهنگری سنتی) در کوچه‌پس‌کوچه‌های درب نو، سرچشمه، نعل‌بندان و پاسرو رونق دارد و نیاز نیست مسئولان برای خرید ماله در صف بایستند!