کد خبر:
138773
| تاریخ مخابره:
۱۳۹۹ شنبه ۳۱ خرداد -
07:32
تعداد زیاد کارکنان در دولت و شهرداری‌ها
علی‌اکبر بهبهانی
بسیاری از کلماتی که در غرب رواج داشته و دارد، رفته‌رفته، فرهنگ و زبان ما را هم متأثر کرده است؛ از جمله این کلمات بروکراسی اداری‌ست. عبارتی که در کشور ما بسیار پررنگ شده؛ درصورتی‌که حتی در گذشته هم بدون اینکه نیازی به تکرار باشد، در نظام اداری ما کاملاً احساس می‌شد. ادارات ما در عمل معمولاً بازدارنده کارها بوده‌اند و نه حلال مشکلات. بعضی وقت‌ها افراد برای یک امضای ساده، برای یک گواهی عادی، چندروز باید از کار و زندگی دست می‌شستند تا صاحب امضاء در اداره باشد و کرامت کند و امضای خود را پای ورقه بگذارد و چنین بود که هیچ‌وقت مراجعه‌کننده نمی‌توانست حدس بزند در یک‌روز، دوروز یا بیشتر به مرادش می‌رسد! اما یادش به‌خیر، یاد همان روزها به‌خیر! در ادارات یک‌نفر مسئول انجام چند کار بود؛ یعنی اغلب یک مراجعه‌کننده در یک اتاق کارش تمام می‌شد. اما این‌روزها آن‌قدر دولت و شهرداری‌ها عریض و طویل شده‌اند که حجم انبوهی از بودجه هر اداره یا نهاد، صرف پرداخت حقوق و دستمزد می‌شود. اگر به آمارها مراجعه شود، تعداد کارکنان دولت در یک‌دهه‌اخیر بیش از 20درصد افزایش داشته است؛ حال آنکه اگر نقش کامپیوتر و تجهیز ادارات به سیستم‌های پیشرفته را درنظر بگیریم، قاعدتاً باید از شمار کارکنان کم شود، نه اینکه افزایش یابد! ازاین‌گذشته، وقتی با تحریم‌های گسترده آمریکا و جهان روبه‌رو هستیم، نباید این‌همه دست‌ودلبازی بی‌جا داشته باشیم. شاید همچون گذشته‌های دور که پست‌ها و مشاغل این‌همه دنگ‌وفنگ نداشت، باید تشریفات زائدی که امروز در وزارتخانه‌ها و ادارات به‌وفور یافت می‌شود، برچیده یا کم شود. یکی از راه‌های مبارزه با استکبار جهانی، صرفه‌جویی‌ست؛ حال‌آنکه ما صرفه‌جویی را شاهد نیستیم؛ بلکه اسراف را می‌بینیم. در شهرداری‌ها وضع از دولت هم بسیار بدتر است. در آخرین سال حضور قالیباف در شهرداری، یکی از اعضای شورای اسلامی تهران گفت که 60هزار کارمند رسمی و 60هزار حقوق‌بگیر غیررسمی در شهرداری تهران مشغول‌به‌کار هستند. مردم حق دارند سؤال کنند چرا؟ وقتی حقوق این‌همه کارمند را باید مردم تهران از محل پرداخت عوارض تأمین کنند، آیا سزاوار است این‌همه ادارات عریض و طویل و بعضاً شیک، در تهران مصرف‌کننده عوارض پرداختی مردم باشند؟ کافی‌ست فقط به اداره‌کل روابط‌عمومی شهرداری تهران سری بزنیم که در هر اتاق آن یکی،دونفر مشغول‌به‌کار هستند و شاید در این شش، هفت‌طبقه بیش از 60نفری به کار روابط‌عمومی مشغول باشند! یک اداره، با این نام باید باشد یا نه؟ یا اداره‌ای به‌نامِ زیباسازی شهر تهران، در مرکز شهر و با فوجی از کارمند، آیا نیاز به این‌همه پرسنل دارد یا نه؟ در تمام کشورها، شهرداری‌ها، در امور اجتماعی، فرهنگی و ورزشی عهده‌دار بسیاری از کارهای مردم هستند. باید سؤال کنیم شهرداری تهران برای امر ورزش چه کرده است؟ دودهه‌پیش زمین‌هایی را برای ورزش مردم، درنظر گرفتند که از بامدادان تا شامگاهان، می‌توانستند از این زمین‌ها به‌طور رایگان استفاده کنند و در سالم‌سازی ازنظر روحی و جسمی مردم بسیار مؤثر بود. ولی متأسفانه به‌مرور این زمین‌ها، به میدان‌های میوه تبدیل شد، یا اینکه تغییر کاربری داد. چگونه است که دو کارخانه مهم تولید خودرو کشور، با این‌همه فروش زیان‌ده می‌شوند؟ در این شرکت‌ها هم، درون هر اتاق و سالن ده‌هانفر، استخدام شده، حجم عظیمی از درآمد را برای حقوق مصرف می‌کنند که می‌توان گفت بروکراسی اداری، که درگذشته به آن کاغذبازی گفته می‌شد، در یکی،دودهه‌اخیر، با افزایش حقوق‌بگیرها در این شرکت‌ها و نهادها و ادارات افزایش یافته است و در بسیاری از موارد، این افراد نه‌تنها رفع‌کننده خواسته‌های ارباب‌رجوع نیستند؛ بلکه ضایع‌کننده اوقات ارباب‌رجوع هستند. بنابراین، می‌توان با کاستن شمار زیادی از کارکنان، حجم عظیمی از ریخت‌وپاش‌های این‌گونه را از بین برد. تنها آن‌زمان است که چنین مؤسساتی، سودده خواهند شد و نه زیان‌ده. امیدواریم در وهله نخست، دولت بعدی بتواند در این راه قدم‌های مثبتی بردارد.