فرانسه در آفریقا چه می‌خواهد؟

در هشت‌ماهی که از سال 2023 میلادی گذشته است، در بسیاری از کشورها، تحولات و دگرگونی‌های عمیقی صورت گرفته است که از‌جمله آن؛ ادامه جنگ نافرجام روسیه و اوکراین و متأثر از آن، کمبود غلات، گندم و روغن در کشورها و به‌خصوص آفریقاست که کمبود گندم باعث ادامه فقر و بی‌غذایی شده است و حاصل آن، شش کودتای مداوم در پاره‌ای از کشورهای آفریقایی‌ست؛ تا‌جایی‌که حتی نزدیکان رؤسای قبلی که خود عضوی از اعضای کابینه بوده‌اند، به‌یک‌باره علیه یار و رؤسای خود کودتا کرده و خود بر مسند ریاست کشور نشسته‌اند؛ یعنی اینکه این روزها در هر گوشه‌ای از جهان که جنگی رخ بدهد، بر شرایط بسیاری از کشورهای دیگر مستقیم و غیرمستقیم تأثیر می‌گذارد و این اثرگذاری را سعدی؛ شاعر نامی کشور در هشت قرن پیش و با شعر جاودانی و ماندگار بنی‌آدم اعضای یکدیگرند/ که در آفرینش ز یک گوهر/چه عضوی به درد آورد روزگار / دگر عضوها را نماند قرار/ نشان داده است و وابستگی انسان‌ها را در حد اعلی لازم دانسته و می‌گوید که در جهان هستی، همه انسان‌ها مانند تسبیح به‌هم وابسته هستند که در حقیقت لازم و ملزوم هم هستند. به اصل مقاله امروز می‌پردازم که ریشه شش کودتای مداوم در طی یکی،‌دو‌سال آن‌هم در گوشه‌ای از جهان که شمار گرسنگان آن بسیار زیادتر از چهار قاره دیگر است، بسیار غیرعادی‌ست؛ چراکه که شاید فقر و نداری و کم‌فرهنگی، در این تغییرات نقش داشته باشد. در این حوادث، پاره‌ای‌از‌اوقات دو کشور روسیه و فرانسه تأثیر مستقیم داشته‌اند که روسیه با اعزام نیروهای به‌اصطلاح مردمی واگنر؛ رئیس قبلی به زندان می‌افتد و عضو کابینه‌اش به پشت‌گرمی روسیه و اهدای گندم رایگان که روسیه بی‌دریغ در اختیار این کشور گذاشته است که در لباس استعمارگر، سال‌های زیادی خود را قیم این قاره دانسته است و با کمک‌های قطره‌چکانی به‌اصطلاح کمک غذایی و تسلیحاتی به آنان داده است و از این تحولات به‌شدت ناراضی شده است که حول هرروزی که می‌گذرد، از وسعت مستمره‌هایش کاسته می‌شود، با اعزام نیرو و پشتیبانی نظامی می‌خواهد همچنان بر این کشورها استیلا داشته باشد و با حضور فیزیکی نظامی در این نقطه از جهان که منبعی بسیار غنی در معادن آن وجود دارد، با استخراج این منابع گران‌بها، قیمومیت خود را بر آنان همچنان حفظ نماید که این روش و سیره الگوی اصلی استعمارگران است که در لباس کمک وارد مناطقی می‌شوند که بعد از طی سال‌های زیادی حتی در یک قرن، خود را ذی‌حق دانسته و به خود اجازه می‌دهد بر سرنوشت مردم محروم این مناطق حاکم شوند و چون دنیا کنونی و حضور جوانان پرشور و تحصیل‌کرده نمی‌پذیرد که بیگانه در تعیین سرنوشت آنان دخالت کند، با زور و تحت‌نام کودتا، شورش یا اعتراضات با هر نام و نشانی، مانند گذشتگان، اطاعت کورکورانه نکرده و سرنوشت و صلاح کشور خود را در بیرون کردن قیم‌های گذشته می‌بیند و چنین می‌شود که روی به کودتا و نافرمانی می‌گذراند و رؤسای نالایق خود را، عزل و برکنار می‌کنند که چون از دخالت بیگانگان واهمه دارند بعضی‌از‌اوقات چاره را در کشتن رؤسای وابسته می‌دانند. امیدوارم فرانسه و انگلیس که هنوز دارای مستعمراتی هستند هر‌چه‌زودتر، روی به واقعیت‌ها بگذراند.