کد خبر:
354341
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۲ سه شنبه ۲۴ بهمن -
07:33
سخن مدیرمسئول
104هزار کلاس درس ناایمن
در نظام مقدس ما، چنین عنوان شده که اولیا باید امنیت کودکان خود را تأمین کنند و در تربیت آنان از جان‌ودل مایه بگذارند؛ اما اولیای دیگری هم داریم که روزانه شش تا هشت ساعت مستقیماً با دانش‌آموزان سر‌وکار دارند که به آنان اولیای مدرسه می‌گویند و همان‌طوری‌که اولیای خانه باید موجبات امنیت فرزند را در منزل ایجاد کنند، در مدارس هم اولیای مدارس وظیفه آموزش‌و‌پرورش نسل جدید را عهده‌دار هستند. لازمه اصلی رسیدن به این هدف محیط امن و ایمن است و لذا بر‌این‌اساس خانواده باید مطمئن باشد که فرزندش در مدرسه سالم و سلامت زیست می‌کند؛ اما و متأسفانه از‌سوی مسئولین عنوان شده است که 104 کلاس درس در تهران ناایمن است؛ یعنی اصل کار اولیای مدرسه که حفظ سلامت دانش‌آموز است، نادیده گرفته شده و با این اظهارنظر یک مقام رسمی، آن‌هم در شبکه‌های اجتماعی، اولاً انعکاس بسیار ناپسندی داشته و خوراک مناسبی را برای بلندگوهای دشمنان و معاندین کشورمان فراهم کرده است تا آن را در بوق‌های تبلیغاتی خود بدمند و به اقصی‌نقاط دنیا و حتی در روستاهای ما پخش کنند. ای‌کاش این مسئول، با این گفتار تشویش اذهان نکرده و آن را رسانه‌ای نمی‌‌کرد؛ چراکه مسئله نا‌امن بودن کلاس‌های درس، خانواده‌ها را به‌شدت نگران خواهد کرد و لذا ممکن است پاره‌ای از خانواده‌ها از اعزام فرزندانشان به چنین مدارسی به‌علت ناایمن بودن آن اجتناب کنند؛ اما یک‌سوی دیگر این قضیه که جای تأمل و تفکر بسیار برای مسئولین آموزش‌و‌پرورش کشور دارد، عدم توجه به این بحران است که در آن جان فرزندانمان در خطر است و هیچ توجیهی در برابر قربانی کردن انسان‌ها پذیرفتنی نیست. اینکه دائماً گفته شود کتاب‌های درسی را تغییر بدهیم؛ اردوهای آموزشی برقرار کنیم و چه و چه و چه کنیم، هیچ‌کدام از این برنامه‌های آموزشی نمی‌تواند اصلح‌تر از جان فرزندان کشورمان باشد و باز‌هم در کنار وظایف دوگانه اولیای خانه و مدرسه، نهادها یا سازمان‌هایی در کشور ما وظیفه‌مند هستند که برای اصلاح ساختمان‌ها و بناهای موجود در کشور و حفظ سلامتی ساکنان آن توجه جدی داشته باشند؛ اما چگونه است که در‌این‌مورد لب فروبسته‌اند و اقدامات عاجل نمی‌کنند؟! به‌ویژه در کلان‌شهر تهران که بیش از 12میلیون‌نفر سکنه دارد و باز به‌یاد می‌آوریم که به‌واسطه هدر‌رفت و استفاده زیاد از حد مردم از سفره‌های زیرزمینی و سست‌کردن لایه‌های زمین در بسیاری از نقاط تهران فرونشست‌هایی دیده شده که آخرین آن در خیابان کارگر جنوبی تا حدود سه‌متر فرورفتگی زمین را مشاهده کردیم. اگر در مدارس احساس ناامنی می‌شود، حتی تعطیلی کلاس‌ها و آموزش آنلاین بهتر است که خدای‌نکرده جان آنان در خطر باشد. همان‌طوری‌که چند‌سال پیش ساختمان پلاسکو به‌یک‌باره فرو‌ریخت و ده‌ها‌نفر قربانی شدند یا اخیراً بیمارستان گاندی، دچار آتش‌سوزی و ریزش شد. هر آن ممکن است فاجعه‌ای نظیر این فجایع، هم‌وطنان ما را دچار حادثه‌ای شوم کند که امیدواریم با دخالت‌های مقامات قضائی، شهرداری‌ها و سایر مسئولین، هر‌چه‌زودتر به رفع این مشکلات اقدام شود؛ چراکه فردا خیلی دیر است.