خودروهای داخلی برقی شود
علیاکبر بهبهانی
بیش از ششدهه است که درراستای صنعتیکردن کشور، کارخانههای داخلی مونتاژ خودرو، در کشور ایجاد شده و بهمرور توانستهاند که بیش از 70درصد نیاز داخلی را تأمین کنند و بههمینسبب دو کارخانه ایرانخودرو و سایپا و یکی، دو کارخانه دیگر تولیدی داخل آنقدر رونق گرفتند که حتی به خارجازکشور نیز صادرات دارند. منع واردات خودروهای خارجی، باعث رونق و درکنارآن افزایش بیرویه قیمت اینمحصولات داخلی شده که ازآنجمله درطول یکدهه، خودرو پراید از قیمت 40میلیونتومان تا 150میلیونتومان ازسوی کارخانه به مردم واگذار شده است. تولیدات بیکیفیت یا اگر بیانصافی نکرده باشم، کمکیفیت داخلی ازنظر استاندارد بینالمللی، نمره قابلقبول ندارند. اگر بپذیریم که بهواسطه تحریمها و عدم ورود مواد اولیه و زیربنایی، قطعات تولیدشده داخلی بسیار گران هستند، سخنی به ناروا نگفتهایم؛ اما با همه تأکیداتی که همواره مسئولین و حتی سازمان راهور و راهنمایی و رانندگی برای افزایش کیفیت و ایمنی بیشتر داشتهاند؛ با وجود توجه کمپانیهای داخلی تولیدکننده، هنوز تا حد متوسط استاندارد موردقبول جهانی فاصله داریم. با آرزوی روزی که تولیدات داخلی، به پیشرفتهای قابلقبولی ارتقا پیدا کنند، توقع یا خواسته بسیاری از هموطنان ما از این کارخانهها، توجه به سیستم سوخت خودروهاست که اگر رعایت نشود، درشرایطیکه ما در سهماههاول سال 1400 حتی یکروز هوای سالم نداشتهایم، کار به جایی خواهد رسید که درطولسال حتی یکروز هوای سالم را نیز تجربه نکنیم؛ چراکه تهران هماکنون بهصورت قفس یا پارکینگ خودروها درآمده است؛ چون با وجود هفتمیلیون وسیله موتوری موجود در کلانشهر تهران، آنهم درحالیکه باید فقط 2/2میلیون وسیله موتوری وجود داشته باشد، اهالی پایتخت، همیشه و درهمهحال کمبود اکسیژن دارند و چون چنین شده است، اینروزها بیماران ریوی و قلبی تنفسی، بیشترین میزان تلفات را بهخود اختصاص داده است. 60سالپیش کشورهای پیشرفته جهان، طرح ماشینهای برقی را ریختند و بهسرعت اکثر تولیدکنندگان، سیستم سوخت خودروهای خود را برقی کردند و چون برقی شدند، حتی شهری مثل لندن که در محاصره صنایع زغالسنگ، زندگی میکند، چهبسا روزهای آلوده آن درطولسال، از تعداد بندهای انگشتان یکدست نیز کمتر باشد؛ بنابراین چگونه است که در کشور ما ارادهای برای برقیکردن خودروهای داخلی نیست یا اینکه تولیدکنندهها، رغبتی به استفاده از برق و باطری ندارند؟! بدیهیست که ادامه اینوضعیت، هوای کلانشهرهای کشور را آلودهتر خواهد کرد و خودروها بهعنوان قاتل، همهروزه بسیاری از مردم را خفه میکنند و کار به جایی خواهد رسید که دیگر هیچ سازمان، نهاد، ارگان یا حتی نیروی قضایی کشور هم نمیتواند مشکلگشای پایتختنشینان شود. اینک که فعالان محیطزیست، معتقدند که روز خفگیها در تهران از حد میگذرد، آرزوی همه مردم کشورمان، توجه و رسیدگی صاحبان تولیدکننده خودرو به اینامر ضروری و لازمالاجراست تا در این روزگاران که کرونا بسان بختک، بر روی کشور سایه انداخته است، حداقل نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی، به این مورد خطیر، به چشم یک رویداد اسفانگیز نگاه کرده، رسالت خود را با تصویب قانون اجباریشدن تولیدات خودروی داخلی برای استفاده از سیستمهای هیبریدی یا برقی، به انجام برسانند تا در آینده، کشورمان درزمینه محیطزیست و داشتن هوای سالم، جزو 10 کشور برتر جهان شود که بهیقین با کاردانی کامل تولیدکنندگان در ردههای مهندسین، طراحان، برنامهریزان و حتی کارگران زحمتکش کشور، اینمهم، شدنیست. انشاءالله با رفع تحریمهای جهانخواران بینالمللی و در رأس آن آمریکائیان، بهزودی شاهد تحقق اینامر مهم در کشور باشیم و پیشرفتهای گوناگون، در همه امور کشور، بتواند جمهوری اسلامی ایران را در ردیف 10 کشور دارای هوای سالم جهان قرار دهد. آمین