پیوند مرگ و زندگی در یک نمایشگاه
علیرضا نیاکان
گالری ایوان روز جمعه ۲۱ مهر‌ماه میزبان افتتاحیه نمایشگاه «نوزده پنج» بود. در‌این‌نمایشگاه ۲۱ اثر نقاشی، مجسمه، عکس و چیدمان از بابک اطمینانی، رامین اعتمادی بزرگ، فاطمه امدادیان، مهدی حسینی، زروان روح‌بخشان، نصرت‌الله مسلمیان، معصومه مظفری و مینا نادری به‌نمایش گذاشته شد. هر‌یک‌از هنرمندان حاضر در نمایشگاه، با یک یا چند اثر در شکل‌گیری مجموعه‌ای مشارکت کرده‌اند که موضوع اصلی آن، «انهدام» و «تغییر» و به‌تعبیر کلی، مفهوم مرگ است. رویکردهای گوناگون هنرمندان و تعلق آنها به سبک‌های مختلف هنری باعث شده است با آثار بسیار متنوعی در‌این‌نمایشگاه روبه‌رو شویم. نصرت الله مسلمیان، تابلویی فیگوراتیو متعلق به‌سال 1366 از مجموعه «جنگ» را به نمایشگاه آورده و معصومه مظفری اثری از مجموعه‌میزهایش را به‌نمایش گذاشته است. دو مجسمه چوبی بزرگ فاطمه امدادیان هم اگر‌چه فرم مشخص ندارند؛ اما یادآور پیکره‌هایی انسانی هستند. بابک اطمینانی نقاشی‌های خاکستری خود‌را در بوم‌هایی مربع ارائه کرده است و مهدی حسینی چند تابلوی طراحی از دست‌هایی زنانه را به‌نمایش گذاشته است. رامین اعتمادی بزرگ از فضای رنگ و قلم خارج شده و عکس‌های دیجیتالی را از مجموعه‌اسناد تاریخی به‌نمایش گذاشته است که پیکره‌هایی از نگارگری ایرانی در‌آنها دیده می‌شود. او در دو اثر دیگر خود قطعاتی سرامیکی را به‌نمایش گذاشته است که باز‌هم فیگورهای آشنای مینیاتوری به‌صورت ترک‌خورده یا مچاله‌شده در‌آنها دیده می‌شود. زروان روح‌بخشان در چیدمان خود با‌عنوان «آنکه دوستش می‌دارم» عکس‌هایی از نگاتیوهای قدیمی را درون قاب‌هایی یکسان قرار داده است. آثار مینا نادری هم مجموعه‌ای از هفت تابلوی کوچک است که فضای داخلی خانه‌ای را به‌نمایش گذاشته است. مینا نادری که ایده‌پردازی نمایشگاه را بر‌عهده داشته است، درمورد شکل‌گیری این‌مجموعه گفت: «در هفتمین‌سال فقدان فرزندم به‌دلیل غرابت هفت‌پیکر نظامی با عدد هفت، سراغ آن رفتم و با مطالعه در‌آن شروع به نقاشی کردم؛ ولی با گذشت زمان، از جزئیات دور شدم و فقط مفهومی از هفت‌پیکر برداشت کردم که شکل خودش‌را در نقاشی‌هایم پیدا کرد. مجموعه‌ای را نقاشی کردم که نبود فرزندم را در خانه نشان می‌داد». نادری با‌بیان اینکه عنوان «نوزده پنج» تاریخ رفتن فرزندش است، افزود: «مهم‌ترین وجه این‌نمایشگاه، تم‌داشتن آن است. نمی‌خواستم نمایشگاهی انفرادی از آثارم بگذارم؛ بلکه می‌خواستم بگویم هنر می‌تواند چه‌کمکی در‌این‌زمینه کند. بنابراین، هنرمندانی‌که با‌این‌موضوع کار کرده بودند را دعوت کردم و آنها با انتخاب عیسی جباری آثاری را که با مفاهیم انهدام و تغییر متناسب بودند، به‌این‌نمایشگاه دادند. مرگ، دغدغه بسیاری‌از‌هنرمندان است و درمورد آن، کار کرده‌اند؛ اما بیشتر افرادی‌که در‌این‌نمایشگاه حضور دارند، کسانی هستند که با من در‌ارتباط و در زمان آن‌اتفاق، کنار من بودند». گفتنی‌ست گالری ایوان، سهم خود از فروش آثار این‌نمایشگاه را به یک خیریه معتبر اهدا می‌کند.