مسلمان‌کشی به کدام گناه؟

دنیا، قتل و کشتار را تقبیح می‌کند اما کشورهای بزرگ؛ به‌ویژه آمریکا و باز به‌خصوص آمریکا از نوع ترامپ، یا افراطی‌شدن و غش‌کردن به راست با نوع تندرو آن، مدت‌هاست نوعی ترور را باعث شده و آن‌را ترویج می‌کنند و چنین شد که در واپسین روزهای سال 97 یک عمل تروریستی فجیع که با کشتار 49نفر و مجروح‌نشدن شماری دیگر، جزیره نیوزلند واقع در اقیانوسیه را لرزاند؛ قاره‌ای که به قاره ثبات معروف است و هزاران پناه‌جو آمال و آرزو‌ی‌شان ورود به این قاره‌ به‌ویژه استرالیاست، اما چرا و به چه علت در همین جزیره ثبات، اتفاقی از نوع فجیع و دلخراش روی می‌دهد و عده‌ای مسلمان که برای سترون‌کردن روح و تقرب بیشتر به خدای خوبی پناه برده بودند باید چنین قربانی شوند؟ به کدام گناه؟ عبادت خالق هستی که برای مسلمانان یک فریضه است، آن‌هم در مکانی چون مسجد که از قدیم آن‌را خانه کوچک خدا می‌دانسته‌اند صواب دارد یا عقوبت؟ چون همه مسلمانان آن‌را وظیفه خود می‌دانند، چرا باید با دستان کثیف و آلوده یک شخص افراطی در خون غوطه‌ور شوند؟ متأسفانه هیچ‌گاه از خود نپرسیده‌ایم به چه علت ابرقدرتان جهانی با ما مسلمانان با روی خوش رفتار نمی‌کنند و چگونه است که در 10‌سال اخیر پاره‌ای از کشورها با ترویج اسلام‌ستیزی، خود عامل ترور و وقایع ناگوار می‌شوند و این داستان غم‌انگیز حمله به مسجد و کشتن مسلمانان بی‌گناه، حاصل تفکر و نگرش افراط‌گونه سران این کشورهاست که اسلام را در ذهن و تصویر مردم کشورشان، بد و افراطی معرفی می‌کنند. در نیوزلند نیز با آن همه تبلیغات منفی حکومتی و ضدیت با اسلام؛ چنین حادثه‌ای را شاهد بودیم. اما باید بپذیریم از زمان انتخاب ترامپ به ریاست‌جمهوری آمریکا و نگرش افراطی‌گری او به دنیا و ترویج نژادپرستی و تضییع حقوق افراد، آن‌هم از نوع بسیار افراطی راست، دنیا به‌شکل عجیبی ناامن و بی‌ثبات شده است؛ تاجایی‌که در حریم امن متعلق به خدا و مردم به‌نام مسجد، آسایش و امنیت به خطر می‌افتد. اما چه می‌شود کرد؛ از قدیم گفته‌اند خودکرده را تدبیر نیست، هرچه کشت کنیم همان را باید درو کنیم؛ از گندم، گندم می‌روید از جو طبعا جو. امیدواریم سران کشورهای افراطی، دست از اسلام‌ستیزی بردارند و اوقاتی از خود را به مطالعه مذاهب جهانی صرف کنند تا دریابند مسلمانی از نوع بسیار خوب خداپرستی‌ست و مسلمانان از بندگان خالص خداوند مهربان هستند.