کد خبر:
353993
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۲ يکشنبه ۲۸ آبان -
06:56
توسعه گردشگری؛ و نقش آن در اقتصاد کشور
امروزه دنیا فهمیده است که بهبود اقتصاد کشورها صرفاً دررابطه‌با وجود منابع انرژی و معادن و ساخت و فروش وسایل خانگی یا صنایع نظامی نیست؛ بلکه مراوده‌داشتن با سایر کشورها، تبلیغات گسترده، ساخت کارخانه‌های تولیدی و از همه این‌ها مهم‌تر؛ صنعت توریسم است که با شناساندن کشور به سایر کشورها، می‌تواند نقش مهمی در اقتصاد کشورها ایفا کند و چون ارتباطات با جهان آزاد امکان‌پذیر و به جهان شناسانده شد، آن‌وقت توریسم به فعالیت و رونق می‌رسد. نمونه عینی آن در عصر حاضر «ترکیه» است که در صنعت توریسم تابدان‌جا پیش رفته که از اروپا، روسیه، کشورهای آسیایی همه‌ساله بیش از ۲۰میلیون‌نفر از این‌کشور بازدید می‌کنند؛ به‌خصوص در تابستان و به‌واسطه دو دریایی که آن‌را دربرگرفته، دیده شده که گاه ممکن است چندمرتبه به شهرهای «ترکیه»؛ به‌ویژه «استانبول» و مناطق دریایی آن سفر می‌کنند. متولدین دهه ۲۰به‌بعد، تقریباً مشتریان همیشگی مسافرت به این‌کشور با جاذبه‌های توریستیِ بسیارش هستند. افرادی‌که در قبل‌ازانقلاب، به «ترکیه» به‌عنوان جاده توریستی برای رسیدن به اروپا سفر کرده‌اند، نیک می‌دانند اوضاع اقتصادی تولید آنجا درحد متوسط و اغلب جاده‌های شهری آن کوهستانی و فاقد آسفالت بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و بعد، جنگ هشت‌ساله تحمیلی، «ترکیه» پیشرفت شگرفی از‌منظر توریستی کرد که باعث شکوفایی اقتصادش شد. مظاهر مدرنیته، شهرهای بزرگ «ترکیه» را مقصد مهم توریست‌ها ساخت و ایجاد شهرهای جدید کنار دریا نظیرِ «آنتالیا»، «آلانیا»، «کوش‌آداسی» و ... آغازِ آپارتمان‌سازی‌ها (که شرط اقامت در «ترکیه» را خرید آپارتمان عنوان کردند)، رفته‌رفته به جایی رسید که در جلسات جوامع صنعتی یا «گروه 20» این‌کشور هم حضور دارد. به‌چه‌علت کشور ما درزمینه توریسم با وجود شرایط آب‌و‌هوایی بهتر و چهارفصل‌بودن، پیشرفت چندانی نکرده؟ قطعاً مسئولین رده‌بالا؛ به‌ویژه افرادی‌که در بالاترین سمت‌های گردشگری هستند، نقش عمده‌ای در این عدم‌توفیق داشته‌اند و البته دشمنی غربی‌ها نیز از عوامل بازدارنده‌ای بوده که با تبلیغات منفی رسانه‌ای و معرفی ایران به‌عنوان منطقه‌ای ناامن، در کم‌رنگ‌شدن صنعت توریسم ما نقش بازی کرده‌اند. منِ نویسنده براین‌باورم‌که به مصداق «کَس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من» ما خود مقصریم و اگر دیگران نیز تقصیر داشته‌اند، همت ما می‌توانست بر این ناملایمات پیروز بشود. خودمان اقدام نکردیم و سازمان یا وزارت گردشگری و صنایع‌دستی، در‌این‌مدت همراه با مسئولین رده‌اول کوشنده نبوده‌اند؛ چراکه حتی در توریسم داخلی هم ناموفق بوده‌ایم؛ تاجایی‌که بسیاری از هم‌وطنان نمی‌دانند خداوند بخشنده آن‌قدر به کشور ما لطف کرده که با پروازی دوساعته می‌توان از درجه حرارت زیرِ صفر، به منطقه‌ای از کشور سفر کرد که دمایش ۲۰ تا ۲۵درجه بالای صفر است. کوهستان‌های زاگرس، دماوند، دنا، بینالود و چشمه‌های آب‌معدنی در کشور تقریباً در بسیاری از استان‌ها قرار دارند؛ اما برای شناساندنش همت لازم ازسوی نهادهای گردشگری و حتی انجمن یا شرکت تعاونی آژانس‌های گردشگری نبوده و قدمی برداشته نشده است. تا بخواهید ناله‌و‌فغان داریم که آژانس‌های مسافرتی، رواج لازم را ندارند؛ اما هیچ‌گاه گفته نشده که آژانس‌ها ابتکار و پویایی لازم را ندارند و حتی به‌خود زحمت نمی‌دهند تورهای گردشگری داخلی بگذارند تا هم برای خودشان رونق ایجاد کنند و هم مردم از این مظاهر خدادادی، مطلع شوند.