سردار سلیمانی، لباس پاسداری را با پست سیاسی معاوضه نکرد

رئیس سازمان بسیج رسانه فارس بابیان‌اینکه شهید سلیمانی بعد از جنگ، دنیا را پیش خود قرار نداد و لباس سبز پاسداری را با هیچ پست سیاسی معاوضه نکرد، گفت: «ایشان به‌نام انقلابی‌گری دست در جیب مردم و بیت‌المال نکرد و همچون دیگر مردم، خود و خانواده‌اش را در‌حد فقیرترین افراد جامعه حفظ کرد که مبادا شرمنده کلام امیرالمؤمنین و ولی‌فقیه زمان خود شود». هادی رضایی در آئین بزرگداشت دومین سالروز شهادت سردار سلیمانی و ایام فاطمیه که به‌همت جهاد دانشگاهی فارس برگزار شد؛ گفت: «تقارن این دو مناسبت بی‌حکمت و بی‌معنا نیست؛ چراکه آنچه سردار سلیمانی از خداوند گرفت، از دل همین جلسات و روضه‌های حضرت زهرا‌(س) بود. سردار سلیمانی ارادت قلبی عجیبی به حضرت زهرا‌(س) داشت. خانه‌ای در کرمان داشتند که آن‌را خانه حضرت زهرا‌(س) قرار دادند و بزرگ‌ترین و افتخار و عشقش این‌بودکه لحظاتی را دراین‌خانه ذکر حضرت زهرا‌(س) بشنوند؛ هر‌کس با این بزرگ‌بانوی اسلام عهد ببندد و پای عهدش بماند، قطعاً حضرت زهرا‌(س) او را زهرایی خواهد کرد». او با طرح این سؤال که چرا سلیمانی، سردار دل‌ها شد و امروز دل هر آزاده‌ای برای این مرد بزرگ می‌تپد؟ گفت: «ایشان نسبت به داشته‌های قلبی و اعتقادی خود باور داشت. دین و انقلاب و اسلام را شعار نمی‌دانست و اگر در کلام ولایت‌پذیر بود، درعمل نیز راه ولی زمان خود را می‌پیمود». او با‌تصریح‌بر‌اینکه سردار سلیمانی مصداق آن فردی‌ست‌که پا جای پای ولی خود می‌گذاشت، گفت: «امروز بسیاری‌ازما نه‌تنها خود را شیعه علی(ع)؛ که پیرو مطلق ولی زمان نیز می‌دانیم؛ اما زندگی و راه ما هیچ سنخیتی با پیر و بزرگ و ولی و رهبر ما ندارد. از ساده‌زیستی سخن می‌گوییم؛ اما در بهترین و مرفه‌ترین خانه‌های نقاط شهر زیست می‌کنیم. از مردم می‌گوییم؛ اما خبر از آن‌ها در پائین‌ترین نقاط شهر نداریم. از امیرالمؤمنین‌(ع) می‌گوییم؛ اما اموی قضاوت می‌کنیم؛ درحالی‌که سردار سلیمانی نسبت به هرآنچه می‌گفت، متعهد بود». او بابیان‌اینکه سردار سلیمانی اگر فریاد مظلومی را در نقطه‌ای از جهان می‌شنید، او را پاسخ می‌گفت؛ ولو با یک لبیک، خاطرنشان کرد: «حاج قاسم از جنس کسانی بود که بعد دوران دفاع مقدس، رو به‌دنیا نیاورد». رضایی، دلیل حضور تمام مردم با هر نگاه سیاسی و جناحی در مراسم تشییع سردار سلیمانی را اصلاح رابطه قلبی حاج قاسم با خدا ذکر و تصریح کرد: «این یک فرمول است که از دل قرآن برمی‌آید. غرش‌های روزانه سردار سلیمانی در جبهه‌های جنگ ناشی از خلوت‌های شبانه‌اش بود. ایشان به‌سان طفلی که از مادرش دور مانده، در نیمه‌های شب خداوند را فریاد می‌زد و شهادت را ملتمسانه طلب می‌کرد؛ برای گرسنگان جامعه گریه و برای اسیران دربند در کشورهای جنگ اشک می‌ریخت و خداوند این‌گونه او را خرید».