گنجینه جوبجی رامهرمز
محمدعلی بهوند یوسفی
گنجینه جوبجی رامهرمز سال ۱۳۸۶ بهشکل اتفاقی و حین خاکبرداری شرکت آبوفاضلاب خوزستان در یک محوطه ۲۵۰۰ساله در روستای جوبجی رامهرمز پیدا شد. قدمت این گنجینه که بخشیازآن باعنوان گنجینه جوبجی در موزه ایران باستان نیز بهنمایش گذاشته شده، به دوره عیلامی میرسد. خبر پیداشدن تکههای طلا توسط یکی از مسئولان شرکت پیمانکار «وشاق» به اداره میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری رامهرمز داده میشود. باتوجهبه تاریخیبودن منطقه، پیش از کشف قطعات طلا و سفال، اداره میراثفرهنگی رامهرمز عملیات خاکبرداری شرکت آبوفاضلاب را متوقف کرده بود اما این شرکت چندروزبعد دوباره فعالیت خویش را آغاز کرد که به این کشف منجر شد. خاکبرداری بهوسیله بیلهای مکانیکی به کشف ۵۰۰ سکه، دستبند و قطعات طلا و قطعات بسیارزیاد سفال منجر میشود که خیل عظیمی از مردم را به اینمنطقه میکشاند. پارهای از این شیءها عبارتاند از بازوبند زیبای طلایی با نقشمایههای گیاهی که احتمالاً توسط سنگهای قیمتی تزیینشده، دو دستبند طلایی که دو سر آنها بهشکل سر آهو و با سنگهای قیمتی دارای نقشمایههای گیاهی تزیین شده، چند دستبند ساده طلایی که یکیازآنها کتیبهای بهخط میخی دارد، حلقههای موسوم به قدرت که یکیازآنها کتیبهای احتمالاً بهخط میخی ایلامی نو دارد، عصای کوتاه طلایی، انگشتری بهصورت حلقه، ۱۵۵ دکمههای طلایی با اندازههای بزرگوکوچک که کشف این دکمههای کمیاب ازنظر تاریخی کمک قابلتوجهی به مطالعه چگونگی دوخت لباسهای تزیینی باستانی میکند و این دکمهها مانند دکمههای بهدستآمده از ارجان، سطح محدی دارند، ازجمله اشیاء موجود در گنجینه رامهرمز است. گردنبند طلایی، تکههای طلایی با نقوش گیاهی و هندسی، ۹۹ مهره طلایی گردنبند، آویزهای طلایی ریزودرشت گردنبند بهتعداد ۲۳عدد، سه ظرف مرمری و ظرفهای سفالی و مفرغی، چند دستبند مفرغ، سهپایه فلزی احتمالاً مربوط به شمعدان، مجسمه الهه شکسته، الهه ماهی مربوط به دوره «سوکل مخ» که متعلق به قرن هفدهم و هجدهم پیشازمیلاد است و نمونهای از آن در موزه بریتانیا نیز موجود است، جزو اشیاء هستند. مجسمه الهه ماهی، زنی را نشان میدهد که بهشکل ارباب انواع ایلامی دامن چیندار بر تن دارد. بدن ماهیشکل آن افقیست که با بدن زن زاویهای تشکیل میدهد که آنرا بهکمک پیچهایی که یکیازآنها در بدنه ماهی باقیست، به سردسته صندلی نصب میکردند، این الهه دستهای خود را برای نشاندادن شیء، دراز کرده. در میان این اشیاء دو مجسمه مفرغی مربوط به دوره «سوکل مخ» قرار دارد که توجه باستانشناسان را بهخود جلب کرده. اکنون یک گروه باستانشناسی زیرنظر دکتر شیشهگر درحالمرمت و مطالعه این گنجینهاند و پس از تکمیل مراحل، بخش عمده این اشیاء در موزه ملی ایران باقی خواهد ماند و فقط بخشیازآن به موزه شهرستان رامهرمز منتقل میشود.