معرفی مجموعه‌اشعار «حسین جعفری» با نام «مُرداب مُرده مُرد»

دومین مجموعه‌اشعار حسین جعفری با نام «مُرداب مُرده مُرد» است که سال 1403 توسط انتشارات «اریش» چاپ و منتشر شد. این کتاب دربرگیرنده اشعار جدید اوست که در قالب شعر نو (سپید) سروده شده است. حسین جعفری؛ شاعر، نویسنده، فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی است که در سال 1387 نیز نخستین مجموعه‌شعر خود را با نام «بستر سیب» توسط انتشارات «مؤلف» به چاپ رساند. وی درزمینه داستان کوتاه و بلند نیز فعالیت دارد و آثارش در چندین مجله به چاپ رسیده است و هم‌اکنون نیز چند داستان درحال‌نوشتن و چاپ دارد. او که دانش‌آموخته رشته‌های «زبان و ادبیات فارسی» و «سینما» است، علاوه‌بر نویسندگی و شاعری از سال 1378 نیز فیلم‌سازی را آغاز کرد و دراین‌زمینه هشت فیلم کوتاه داستانیِ «بچه‌ها»، «خانه کلنگی»، «گَس»، «تابوت»، «کلیدی برای یک در باز»، «چاه» و «انجمن مرده‌پرست‌ها» ساخته است. وی در دومین مجموعه‌اشعارش که همه در قالب شعر سپید و با موضوعات عاشقانه، اجتماعی و فلسفی است، از مفاهیم و واژگان گوناگونی که انسان امروزی بیشتر در زندگی و جامعه به آن می‌اندیشد و در روزمره به‌کار می‌برد، مانند: عشق، فراق، مرگ، زندگی، انسان، سیب، باد، باران و ... استفاده می‌کند. کتاب مذکور، تشکیل شده از 86 عنوان شعر کوتاه و بلند که در 112‌صفحه و با قطع رقعی منتشر شده است. عنوان کتاب نیز برگرفته از یکی از سروده‌های این‌مجموعه است که خواندن این اشعار برای علاقه‌مندان شعر و ادب فارسی، به‌ویژه شعر نو خالی‌ازلطف نیست. درپایان، چند نمونه از اشعار این کتاب آورده می‌شود تا خوانندگان این نوشتار، با سبک شعری و اندیشه‌های شاعر بیشتر آشنا شوند.

«اکثریت همچنان اکثریت است
و اقلیت همچنان تنهاست
برف نمی‌بارد
دوست نمی‌وزد
باد موافق نیست
اکثریت همچنان اکثریت‌اند
و اقلیت همچنان تنهاست
بهار هم بشود
دوست هم بوزد
باد هم موافق بشود
باز هم اکثریت همچنان اکثریت است
و اقلیت تنهاست»
***
«نوشتم باران
سیل شهر را با خود برد
کاش نوشته بودم یاران»
***
«دل خوش به ردِپای تو بر شن‌های داغ ساحل بودم
دریغ و دریغ و دریغ
مرغ‌ها در راه بودند»
***
«باد آمد
آلودگی‌ها را کُشت و رفت
باد باش
آلودگی‌ها را بکُش»
***
«خواستن تو
مثل خواستن نسیم است
چگونه تو را گیر بیندازم؟!»
***
«سالی دگر گذشت و عقل نیامد در سرم
من چنین حیران و سرگردان کجا تو دیده‌ای؟!»
***
«تو در باغ نیستی
و من
مُدام
سیب می‌چینم برای تو»
***
«عاشقانه‌ترین شعر جهان
تویی»