نگاه
آبشوران؛ زخمی که هرروز تازه میشود
پریسا بهرامی
رودخانه آبشوران روزی یکی از رگههای زنده شهر بود؛ مسیری از دل سراب قنبر که بهسوی قرهسو روان میشد و درطول راه، حیات و طراوت به محلههای قدیمی میبخشید؛ اما امروز سالهاست این رودخانه به خندقی از رنج و بیتوجهی بدل شده؛ مسیری که بهجایآنکه نماد زندگی باشد، به فاضلابی نیمهپوشیده و خطرآفرین تبدیل شده است. پروژه پوشاندن و ساماندهی آبشوران سالهاست آغاز شده؛ اما هربار بهدلایل نامعلوم نیمهتمام رها میشود. مردم شهر دیگر نمیدانند کجای اینکار گره خورده که هرسال وعده داده میشود و هرسال همان وضعیت قبلی ادامه دارد. نتیجه این تأخیرها فقط چهره نامناسب شهری نیست؛ بلکه متأسفانه تلفات جانی نیز بههمراه داشته است. چندیپیش، سقوط یک پیرمرد دراینخندق یادآور شد که اینمعضل فقط «ظاهر نامطلوب» نیست؛ بلکه تهدیدی مستقیم برای جان شهروندان است. شهروندان از شما انتظار معجزه ندارند؛ فقط میخواهند کاریکه شروع شده، بهسرانجام برسد. تکمیل پوششدهی آبشوران نه پروژهای لوکس است و نه قابل تعویق؛ ضرورتیست برای ایمنی، بهداشت و شأن شهری. در وضعیتی که کرمانشاه با دهها چالش عمرانی و خدماتی دستوپنجه نرم میکند، همین یک پروژه نیمهتمام تبدیل به نمادی از بیبرنامگی شده است. هربارکه شهروندان از کنار اینمسیر عبور میکنند، پرسش سادهای در ذهنشان تکرار میشود: «چرا کاری بهاینسادگی باید اینقدر طول بکشد؟» این پرسشیست که شایسته دریافت پاسخی روشن، دقیق و مسئولانه است. افزونبر خطرات جانی، بوی نامطبوع، آلودگی محیطی، تجمع حشرات و آسیبهای بهداشتی ناشیازآن، سالهاست کیفیت زندگی مردم محلههای اطراف را پایین آورده. آیا اینمسائل کماهمیتاند؟ آیا سلامت و آرامش شهروندان نباید اولویت مدیریت شهری باشد؟ از شما میخواهیم برنامه زمانبندی مشخصی ارائه دهید؛ با ذکر مراحل، بودجه و مسئول مستقیم هر بخش. مردم کرمانشاه حق دارند بدانند چهزمانی قرار است اینمسیر ناتمام، بالاخره بهشکل یک پروژه تمامشده و قابلقبول دراختیارشان قرار گیرد. لطفاً آبشوران را از یک درد مزمن، به یک نمونه موفق مدیریت شهری تبدیل کنید. تا دیر نشده، پیشازآنکه حادثهای دیگر تلخی بر زندگی خانوادهای بیفزاید، این زخم باز را ببندید. آینده شهر درگرو تصمیمهای امروز شماست؛ که میتواند جان، سلامت و شأن شهر را حفظ کند.