یادداشت
تررویست خوب، تروریست بد!
یک. براساس یک برآرود، بیش از 150 گروه مهم و شناسنامهدار تروریستی با آرمانها و اهداف مختلف در جهان وجود دارند که عمدتا توسط کشورها و سازمانهای بینالمللی به عنوان گروههای تروریستی شناخته و لیست شدهاند. در این میان، حداقل 60 گروه کوچک و بزرگ تروریستی در منطقهی ما به ویژه در خاک سوریه و عراق فعالاند و علیه دولت مستقر در این کشورها میجنگند که از نامدارترین آنها میتوان به داعش، جبه النصره، ارتش آزاد و... اشاره کرد.
دو. این گروهها و گروهکها عموما به طور مستقیم یا غیرمستقیم توسط سرویسهای اطلاعاتی و امنیتی کشورهای بزرگ یا قدرتهای منطقهای ایجاد و تغذیه میشوند تا به طور نیابتی، اهداف آنها را در میدانهای غیرسیاسی و عمدتا از طریق مسلحانه پیگیری کنند که ظهور و بروز واضح آن را در سوریه شاهد هستیم.
سه. دیرزمانی است استفادهی سختافزارانه از تروریسم و گروههای تروریستی در دستور کار قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای قرار دارد. اما نکتهی بدیع و عجیبی که بدون نظرداشت پیامدهای آن چندی است از سوی این قدرتها و برخی دوستان متوهم منطقهای در حال رخ نمودن است، استفاده از این گروههای خونریز در مذاکرات صلح به عنوان برگ بازی همراه با قدرت دادن، به رسمیت شناختن و شریک ساختن برخی از آنها در ساختار قدرت سیاسی است. تقسیم تروریستها به خوب یا بد، کندرو یا تندرو، معتدل یا افراطی، بازی خطرناکی است که شروع آن دست خودشان است اما قطعا پایان این بازی را دیگران و چه بسا همین گروههای تروریستی رقم میزنند.
چهار. یکی از مسائلی که همواره از نظر بانیان این جانیان دور میماند، جمع کردن دامنه و کنترل ابعاد عملیاتی و امنیتی گروهکهای تروریستی است. گروههای تروریستی از مرحلهای و به دلایلی همچون جاهطلبی سرکردگان، احساس استغنای مالی و تجهیزاتی، مزه کردن قتل و غارت و تجاوز زیر دندان افراد تحت امر، وارد شدن پارامترهای قوی ایدئولوژیکی و عقیدتی در ساختار ذهنی تروریستها، اشغال سرزمین و داشتن قلمرو و... شروع به تمرد و تکروی کرده و حتی انتقاداتی را به دیکتههای بانیان خود وارد میکنند و چه بسا در مرحلهای بنیانگذاران خود را مانع و رادعی در راه اهداف سیاسی یا ایدئولوژیک ترسیمی پنداشته و وارد فاز تضاد منافع و سپس درگیری با آنها میشوند.
پنج. آنچه از فاجعهی یازدهم سپتامبر 2001 در نیویورک تا حملات خونبار تروریستی 22 نوامبر 2015 در پاریس به دفعات در حال رخنمایی است، گواه این نکته است که گروههای ترویستی دستپروردهی غرب، پروژهی عبور از بنیانگذاران و حامیان خود را وارد فاز عملیاتی کرده و به دلایلی که ذکر شد، برای بانیان خود خطرساز شدند. شاید دیر نباشد قدرتهای متوهم منطقهای که فکر میکنند این گروههای تروریستی و افراطی مهرهای در بازی منطقهای آنها هستند و به انحای مختلف بر عِدّه و عُدّه آنها میافزایند؛ هم سختتر از قبل مورد نوازش آنها قرار گیرند.
شش. آنچه جمهوری اسلامی ایران همواره به دولتهای غربی و عربی گوشزد میکند همین نکته است که گروههای افراطی و تروریستی خطری مشترک برای کل منطقه و جهان است و استفادهی ابزاری از آنها نه تنها غیرسازنده است بلکه مبارزه با آنها را هم نمیتوان به صورت گزینشی و با خوب یا بد کردن آنها انجام داد. آنها باید بفهمند تروریست خوب، تروریست مرده است.
سید عباس موسوی/ ایرنا