چرا موهـام میریزه؟
به طور طبیعی موهای افراد به دلیل نازک شدن پوست کف سر برای ایجاد بستری مناسب برای رشد موهای جدید دچار ریزش میشود. با این حساب، ریخت تا 100 تار مو در طول روز هم غیرطبیعی محسوب نمیشود اما زمانیکه فرد دچار اختلال در چرخه ریزش و رشد موها شود و ریزش موهای او از رشد موهای جدیدش بیشتر باشد، میگوییم دچار ریزش مو شده است. در این صورت، فولیکولهای مو تخریب میشوند و دیگر موی جدیدی از آن فولیکول رشد نخواهد کرد. به طور کلی، دلایل بسیار زیاد و مختلفی برای ریزش موها وجود دارد.
ریزش موی ژنتیکی: ریزش موی ژنتیکی، بر سن شروع ریزش موها و شدت ریزش هم تاثیر دارد. یعنی افرادی با سابقه خانوادگی طاسی، از سنین پایینتر و با شدت بیشتری دچار ریزش مو میشوند. ریزش موی ژنتیکی یا طاسیهای با الگوی مردانه، بیشتر بین آقایان رواج دارد و حتی میتواند از سن بلوغ هم شروع شود. این نوع ریزش مو، علاوه بر از دست دادن موها، باعث نازک و نرم شدن تار موهای باقیمانده نیز میشود.
ریزش موی هورمونی: تغییرات هورمونی و از بین رفتن تعادل هورمونها در دوران مختلف زندگی میتوانند از دیگر دلایل شایع برای ریزش موهای دورهای به خصوص در خانمها باشند. ریزش موهای هورمونی، بیشتر در دوران بارداری، زایمان و یائسگی اتفاق میافتند. سطح هورمون ها در اثر اختلال در کارکرد تیروئید هم تغییر میکند. از اینرو، ممکن است افرادی که دارای کم کاری یا پرکاری تیروئید هستند هم در جایی از ریزش مو را تجربه کنند. ابتلا به عفونتهای قارچی پوست کف سر میتواند از دیگر دلایل ریزش موها محسوب شود.
ریزش موی ناشی از دارو و درمان: ریزش موی دارویی که در اثر مصرف برخی از داروهای خاص ایجاد میشود هم جزو ریزش موهای دورهای است و در اثر قطع مصرف دارو برگشتپذیر خواهد بود. این نوع خاص از ریزش در اثر مصرف داروهایی مانند داروهای سرطان، ضدافسردگی، بیماری های قلبی- عروقی، فشار خون بالا و کنترل بارداری ایجاد میشود.
ریزش موهای حادثهای: بسیاری از افراد دچار ریزش یا نازک شدن ناگهانی موها پس از تجربه یک شوک فیزیکی یا روانی میشوند. این نوع از ریزش موها، دورهای و قابل برگشت خواهند بود. معمولا کاهش وزنهای شدید و ناگهانی، تب بالا، عملهای جراحی یا مواجهه با مرگ عزیزان میتوانند منجر به اینگونه ریزش موها شوند.