• شماره 1846 -
  • 1398 دوشنبه 29 مهر

بایدها و نبایدها در عکاسی ورزشی

1. مانور روی یک رشته ورزشی
شاید جالب باشد اگر بدانید برای‌اینکه در حیطه عکاسی ورزشی موفق عمل کنید، باید قوانین و زیر و بم رشته ورزشی موردنظرتان را به‌خوبی بشناسید. شناخت جامع رشته ورزشی موردنظر، در کشف و شکار سوژه‌های ناب کمک شایانی به شما خواهد کرد. درواقع، شناخت قوانین بازی، به شما کمک می‌کند تا بتوانید تصاویر بالقوه را در ذهن‌تان تصویرسازی کرده و به‌محضی‌که به‌صورت زنده با آن مواجه شدید، سریعاً با دوربین آن را شکار کنید.
۲. فوکوس خودکار و ردیابی موضوع
عصای دست عکاسان ورزشی، «فوکوس خودکار» و ردیابی سوژه است. با‌تکیه‌بر قابلیت فوکوس خودکار دوربین خود می‌توانید سوژه عکاسی را در فریم واضح نگه دارید؛ قابلیت ردیابی هم به دوربین شما برای فوکوس روی هدف کمک می‌کند. اغلب عکاسان ورزشی حرفه‌ای فوکوس خودکار دوربین خود را در‌حالت «پیوسته» تنظیم می‌کنند تا مطمئن شوند سوژه‌ موردنظر همواره در میدان فوکوس باقی می‌ماند. اگر می‌توانید، یکی از دوربین‌های مدرن امروزی تهیه کنید که حالت‌های ردیابی ویژه‌ای مثل ردیابی سه‌بعدی و شناسایی چهره را در امکانات خود دارند. این دوربین‌ها در عکاسی ورزشی حکم معجزه را دارند. ردیابی سه‌بعدی برای دنبال‌کردن هدف‌های تندوتیزی مانند ماشین‌های مسابقه و دونده‌ها و ژیمناست‌ها چیزی‌ست که یک عکاس ورزشی را چند‌قدم به موفقیت نزدیک‌تر می‌کند. شناسایی چهره هم نیاز به تعریف و تمجید ندارد؛ توانایی خود را به‌کرات در ورزش‌های رزمی به‌رخ کشیده است.
۳. سرعت شاتر مناسب
راز عکاسان ورزشی حرفه‌ای از هیچ قاعده عجیب‌و‌غریبی پیروی نمی‌کند. همین‌که بتوانید با تنظیمات سرعت شاتر ارتباط مناسب برقرار کنید، وارد حیطه عکاسی ورزشی شده‌اید و برای کسب لقب «حرفه‌ای»، به کمی تکرار و تمرین نیاز دارید. درواقع، استفاده درست از سرعت شاتر، همان نکته‌ اصلی در ثبت واضح تصاویر از حرکت سوژه‌های ورزشی‌ست. اگر سرعت شاتر روی کمتر از حد نرمال تنظیم شده باشد، سوژه متحرک در عکس محو و ناواضح ثبت خواهد شد. برای‌اینکه سوژه شما به‌صورت شارپ و شفاف ثبت شود، سرعت شاتر را روی حداقل ۱.۴۰۰‌ثانیه تنظیم کنید. اگر ورزش موردنظر خیلی سریع و تند‌و‌تیز است (مثلاً سقوط آزاد)، تنظیم این عدد تا ۱.۱۶۰۰‌ثانیه افزایش مفید است. برای موارد دیگر؛ ازجمله قطره‌های آب یا توپ‌بازی، سرعت شاتر تا ۱.۲۰۰۰‌ثانیه نتیجه خوبی به‌همراه خواهد داشت؛ کاربرد سرعت شاتر به همین‌جا ختم نمی‌شود. موردی دیگر از هنرنمایی‌های این قابلیت، برای نمایش حالت و حس حرکت ورزشکاران است. برای این‌کار، سرعت شاتر را کاهش دهید. با‌این‌کار، شاهد نمایش مسیر حرکت همراه‌ با حفظ جزئیات سوژه اصلی هستیم که درنهایت می‌تواند یک عکس جذاب از دید مخاطب را به‌وجود آورد.
۴. لنزهای زوم سریع
حرکت دائم سوژه‌ها در عکاسی ورزشی، اجتناب‌ناپذیر است. عاقلانه‌ترین تدبیری که برای این شرایط می‌توان در‌نظر گرفت، استفاده از لنزهای زوم سریع است. از‌آنجا‌که فاصله بین سوژه و عکاس دائماً در‌حال‌تغییر است و شرایط نوری محیط عکاسی ورزشی هم کنترل‌کردنی نیست، بهتر است که با سرعت شاتر مناسب و لنز زوم سریع بر تمام موانع غلبه کنید. اگر برای‌تان سؤال شده که لنزهای زوم سریع چه ویژگی منحصربه‌فردی دارند؟ بهتر است بدانید لنز با گشودگی دیافراگم بالا یا اصطلاحاً با ضریب f کوچک، «لنز سریع» گفته می‌شود. آنها میزبان تصاویر شما با سرعت شاتر بالاتر هستند. لنزهای ۷۰ تا ۲۰۰‌میلی‌متری با دیافراگم f۲.۸‌ می‌تواند شروعی خوبی برای عکاسی ورزشی باشند. مزیت چنین لنزی، در سبک‌‌بودن و قیمت بهینه‌اش است و خوشبختانه تهیه آن دردسر ندارد و در خط تولید اکثر برندهای نا‌م‌دار موجود است. حتماً می‌دانید که دیافراگم ۲.۸ برای شرایط کم‌نور بسیار مفید است اما اگر زوم بیشتری بخواهید، مبدل تله ۱.۴x در خدمت شماست؛ وگرنه، دوربین با حسگر کوچک‌تر (حسگر کراپ) هم می‌تواند کار شما را راه بیندازد.
۵. ثبت احساسات و کنش‌ها
خودتان را جای مخاطب بگذارید؛ اگر باید عکاسی مسابقات فوتبال را بر‌عهده بگیرید، چه تصاویری نظر شما را جلب می‌کند؟ تجربه نشان داده که مخاطبان به‌شدت جذب تصاویری می‌شوند که ورزش را چاشنی احساسات و تعاملات روحی بازیکنان یا کادر فنی ورزش موردنظر می‌کند. حتماً برای شکار لحظات غم و شادی و حتی عصبانیت در عکاسی ورزشی، برنامه‌ریزی داشته باشید. مراسم جشن پیروزی و گاهاً شکست یک تیم طلایی‌ترین فرصت شما برای ثبت حالا احساسی‌ست. حواس‌تان باشد تمرکز روی واکنش‌ها و حالات تماشاچیان، کادر فنی و مربیان به‌همان‌اندازه تأثیر دارد که ثبت حالات روحی بازیکنان مؤثرند.
۶. تمرین و تمرین و تمرین
این‌مورد در تمام ژانرهای دنیای عکاسی مشترک است. دنبال هیچ راه میانبری نباشید؛ هیچ مسیری به‌جز تکرار و تمرین و تجربه وجود ندارد. از باشگاه ورزشی محل زندگی خود شروع کنید. عکاس باتجربه‌ای را پیدا کنید و سعی کنید تجربه کاری‌‌اش را یاد بگیرید. تمام آموخته‌های‌تان را با تکرار و تمرین در ذهن ثبت و ضبط کنید.
مهتاب معصومی

ارسال دیدگاه شما

روزنامه در یک نگاه
هفته نامه سرافرازان
ویژه نامه
بالای صفحه