فرشته‌های آهنین

بیشتر اعضای خانواده‌ی این سیاست‌مدار از جمله مادر، 3 برادر و پدر وی، در جریان کودتای ۱۹۷۵ کشته شدند و تنها او و خواهرش به دلیل حضور در آلمان غربی از مرگ نجات یافتند. حتی خودش نیز در اوت سال ۲۰۰۴ از یک سوءقصد در جریان یک راه‌پیمایی سیاسی جان سالم به در برد. در جریان این سوءقصد که با پرتاب نارنجک انجام گرفت، ۲۰ نفر کشته شدند و در زمان فرار «شیخ حسینه» از محل سوءقصد، خودروی وی گلوله باران شد. می‌گویند هر آدمی هنگام از دست دادن افرادی که دوست دارد، واکنشی متفاوت نشان می‌دهد؛ اما عادی‌ترین و رایج‌ترین شکل این واکنش، سوگواری و غمگین شدن است. با این حال، «شیخ حسینه واجد» برای کنترل احساسات غم‌بار خود راه و روشی متفاوت را انتخاب کرد. او با وجودی که حدود 20 نفر از عزیزان خود را از دست داد، امیدش را زنده نگه داشت و خواست که سرپا و مصمم بایستد و در عوض، به کنترل و رهبری مردم کشورش بپردازد. فضای حکومتی بنگلادش، به شدت مردسالار و با تفکرات سنتی است، اما این مساله باعث نشد که «شیخ حسینه» توقف کند یا جا بزند. او یکی از اعضای فعال شورای زنان کشورش بوده و در حال حاضر هم در انجمن زنان جهان به عنوان عضوی فعال حضور دارد. او 2 بار به عنوان نخست‌وزیر کشورش انتخاب شد و در حال حاضر هم با تمام وجود برای احقاق حقوق زنان در کشورش می‌جنگد و طرفداران بسیاری در بین زنان دارد. او دختر اولین رییس‌جمهور بنگلادش «شیخ رحمان» است و در بحبوحه‌ی دوران خشونت‌آمیز و جنگ‌های داخلی سال 1947 متولد شد. هنگامی که پدرش در جریان‌های سیاسی دستگیر شد، او به همراه مادرش مدت‌ها به شکل آوارگان جنگی و در شرایطی بسیار بد زندگی می‌کرد و به همین علت تا مدت‌ها نمی‌توانست به تحصیل بپردازد، اما عزم و اراده‌اش آن‌قدر قوی بود که بعدها تحصیل را ادامه داد و دکترای خود را در رشته‌ی حقوق از دانشگاه معتبر بوستون گرفت. «حسینه» در سال 1968 با «دکتر وازید میا» ازدواج کرد که در سال 2009 مرد. حاصل ازدواج‌شان یک دختر و یک پسر است که هر‌یک زندگی خود را دارند و خارج از بنگلادش زندگی می‌کنند.