شهر ممنوعه چین
مجموعه معماریهای باستانی درخشان و سحرآمیز چین در مرکز بجینگ (پکن) پایتخت اینکشور قرار دارد. ایناثر در جهان دارای شهرتی فراوان است. شهر ممنوعه، در معماریهای خاندان باستانی چین، یکمروارید است و در جهان، پردامنهترین و کاملترین مجموعهمعماریهای چوبی باستانی بهشمار میرود. یونسکو در سال ۱۹۸۷ شهرممنوعه بیجینگ را در فهرست میراث جهانی به ثبت رساند. ایناثر تاریخی در سال ۱۴۰۶، میلادی بهدستور جو دی؛ دومین امپراتور سلسله مینگ بهمدت ۱۴سال ساخته شد تا سال ۱۹۱۱ میلادی که سلسله چینگ از بین رفت، بهمدت ۵۰۰سال ۲۴ امپراتور در شهر ممنوعه اقامت داشتند و امور کشور را سروسامان میدادند. مساحت شهر ممنوعه بیجینگ، ۷۲۰هزارمترمربع، طول آن از جنوب تا شمال یکهزارمتر و عرض آن از شرق تا غرب ۸۰۰متر است. طراحی شهر ممنوعه از نمای کلی تا ریزترین جزئیاتش طوری انجام شده که بازتابی از مقاصد فلسفی و مذهبی و نمادی از عظمت و قدرت امپراطور باشد. مانند رنگ زرد: رنگ امپراطور است که تقریبا در تمامی سقفها از آن استفاده شده است. شهر ممنوعه بزرگترین مجموعه کاخ باقیمانده در جهان است. اینشهر طوری ساختهشده که مرکز آن محصور به دیوار پکن باشد و در داخل مجموعه دیوارکشیده بزرگتری بهنام شهر امپراطوری قرار داشت. در اطراف دیوار ۱۰متری و در خارج از شهر رود حفاظتی بهعرض ۵۰متر دیده میشود. شهر ممنوعه بهطورجدی طبق نظام تشریفاتی سلسلههای فئودالی و استاندارد سیاسی و روحیه اصول اخلاقی ساخته شده است. طرح کلی، دامنه، شیوه معماری، رنگ و تزئینات، همه نمایانگر امتیازات خاندان و درجهبندی است. سه قصر اینممنوعه یعنی قصر تایحه، قصر جون حه و قصر بایو حه که توجه گردشگران را بیشتر جلب میکند، محل اعمال قدرت امپراتوری امپراتوران و برپایی مراسم پرشکوه است. قصر تایحه، مرکز تمامی شهر ممنوعه و تخت سلطنت طلایی رنگ امپراتور در اینقصر دیده میشود. اینقصر نیز دارای مجللترین معماری در شهر ممنوعه است. در شمال میدان بهمساحت۳۰هزارمترمربع، اینقصر در سکوی مرمری سفیدرنگ به بلندای هشتمتر ساخته شده است. ارتفاع آن 40متر است که بهلحاظ ارتفاع، بلندترین بنای شهر ممنوعه است. در فرهنگ چین، اژدها نماینده قدرت امپراتوریست و امپراتور پسر آسمانی اژدهای حقیقی نامیده میشود. در درون قصر تایحه در بالا و پایین، حدود ۱۳هزار شکل اژدها تزئین شده است. تعداد قصرها و اتاقها در شهر ممنوعه بسیارزیاد است. به اعتقاد پیشینیان، اقامتگاه امپراتوران آسمانی دارای ۱۰هزار اتاق است و امپراتورانی که پسر امپراتور آسمانی دانسته میشدند، نباید تعداد اتاقهایشان از شمار اتاقهای امپراتور آسمانی تجاوز کند. مجموعه معماریهای شهر ممنوعه تمرکز تبلور درایت مردم چین است. از ساختار مجموعه معماریها تا تزئینات هراتاق و هردیوار، سرشار از اندیشههای عجیبوغریب است؛ مثلا سکوی سفید رنگ قصر تایحه، اینقصر را مجللتر کرده است. در تاسیسات زهکشی در اینسکو از مجسمهسازی سر نوعی اژدها استفاده شده است. بهگونهای که در سه طبقه اینسکو جمعا بیشاز یکهزار مجسمه سر این نوع حیوان استفاده شده است و هنگام زهکشی در بارش باران همانند فواره آب از دهان اژدها خارج میشود. در میان حیاط اینشهر جمعا ۳۰۸ ظرف مسی بزرگ برای ذخیره آب وجود دارد که برای پیشگیری از آتشسوزی مورداستفاده قرار میگرفتند و در زمستان، افراد مخصوصی زیر اینظرفها آتش روشن میکردند تا آب داخل آن یخ نبندد. در دوره سلسله مینگ ۱۰۰هزار صنعتگر و یکمیلیون کارگر در ساخت اینشهر عظیم به خدمت گمارده شدند تا بزرگترین و کاملترین مجموعه معماریهای جهان را بسازند. مصالح ساختمانی از سراسرکشور حتی استان یونن که در فاصله چندهزارکیلومتری قرار داشت به این محل انتقال داده شد. اشیا و کشفیات باارزش در شهر ممنوعه حفظ شده و شمار آنها به حدود یکمیلیون قطعه میرسد که یکششم کل کشفیات چین را شامل میشود. مجموعه معماریهای شهر ممنوعه، سمبل فرهنگ درخشان چین است. بهعقیده معماران چینی و خارجی؛ طراحی و معماری شهر ممنوعه، آثار برجسته و بیهمتاییست که نشاندهنده فرهنگ و سنت دیرینه اینکشور و دستآوردهای برجسته صنعتگران درزمینه معماری در ۵۰۰سال گذشته است. در سالهای اخیر، شمار گردشگران شهر ممنوعه، چندبرابر افزایش یافته است؛ بهطوریکه از مرز ۱۰میلیوننفر در سال نیز فراتر رفته است.