کد خبر:
354279
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۲ چهارشنبه ۴ بهمن -
06:59
عضو کمیسیون بهداشتودرمان مجلس:
آموزش بدون پژوهش، مفهومی ندارد
محمدعلی محسنی بندپی؛ عضو کمیسیون بهداشتودرمان مجلس باتأکیدبر میزان اهمیت پژوهش در حوزه سلامت اظهار کرد: «بر هیچکس پوشیده نیست که پژوهش یکی از فاکتورهای اصلی رشد و توسعه هر سیستم است که در نظام سلامت هم جایگاه بالای خودش را دارد؛ بههمینعلت بسیاری از مراکز خصوصی و دولتی دنیا سهم قابلتوجهی از درآمدهای خود را به پژوهش اختصاص میدهند». وی بابیاناینکه وزارت بهداشت ما سالها بود که سهم پژوهش از بودجه خود را تغییر نداده بود، افزود: «در جوامع همسایه مثل عربستان، کره جنوبی، ژاپن، عمان، قطر و ترکیه در نظام سلامت بهمیزانی قابلتوجه به پژوهش پرداختهاند زیرا معتقدند حتی آموزش نیز بدون پژوهش مفهومی ندارد». بهگزارش آنا؛ محسنی بندپی باتأکیدبراینکه ما ازطریق پژوهشها بهویژه پژوهشهای ملی میتوانیم به راهحل معضلات نظام سلامت بهتر دست پیدا کنیم، گفت: «ما باید برمبنای پژوهشها از منابع نظام سلامت، بهینه استفاده و هماینکه میتوانیم جایگاههای تخصیص منابع را بهتر پیدا کنیم». این نماینده مجلس گفت: «برای مثال سالهاست بیماریهای واگیر ریشهکن شده و پرداختن به بیماریهای غیرواگیر و قلبی، تصادفات، سرطانها، پیری، شیوع بالای بیماریهای عضلانی اسکلتی، بیحرکتیهای مزمن و سبک جدید زندگی میتواند سلامت افراد جامعه را بهطورجدی تهدید کند و هزینههای نظام سلامت را درصورت عدمانجام پژوهشهای کافی و پرداختن به اطلاعات جزئی دراینزمینه دچار شکست کند». وی افزود: «قطعاً این اطلاعات کمک میکند پیشگیری را در دستورکار قرار دهیم». عضو کمیسیون بهداشتودرمان مجلس گفت: «اگر بدانیم تغذیه نامناسب میتواند قندخون و فشارخون افراد را بالا ببرد و بیحرکتی میتواند منشأ بیماریهای مختلف باشد و دراینرابطه اطلاعات کافی داشته باشیم، برمبنای اینمسائل میتوانیم به پیشگیری بپردازیم». محسنی بندپی بابیاناینکه بهتازگی نشستی دررابطهبا غربالگری مردم توسط پزشکان خانواده چالوس انجام شد، گفت: «درآننشست حضور یافتم؛ شاید بهترین جلسهای که در نظام سلامت بهرغم توسعه در بخش درمان طی سالهای قبل برگزار شد اینجلسه بود که به غربالگری مردم میپرداخت و افراد تحت خطر را شناسایی میکرد. تشخیص زودرس و مداخله زودرس کار خوبیست که درحالحاضر وزارت بهداشت متوجه آن شده است». وی به درصد بالایی از مرگومیر افراد در جامعه براثر بیماریهای قلبی، دیابت و سرطان اشاره کرد و گفت: «هنگام درمان این بیماران نظام سلامت باید هزینه زیادی را متقبل شود؛ اما میتواند قبلازآن با هزینه کمی بهسمت پیشگیری برود». محسنی بندپی بااشارهبهاینکه در علومپایه بهجد تحقیقاتی گسترده در دانشگاههای مختلف انجام میشود، افزود: «پیشبینی میشود وزارت بهداشت باتوجهبه گستره مراکز تحقیقاتی که در سراسر کشور و همه استانها و ۷۰ دانشگاه علومپزشکی که دارد؛ میتواند هزینه کمتری در آینده نهچنداندور در نظام سلامت داشته باشد». این نماینده مجلس درمورد میزان مقبولیت پژوهشها در کشورهای همسایه گفت: «اول باید بدانیم چقدر این پژوهشها کاربردیست، دوماینکه چقدر برای سیاستگذاران نظام سلامت ما قابلاجرا و مفید است تا برای جوامع همسایه! مدتیست اولویتهای پژوهش توسط وزارت بهداشت به خدمات دانشگاههای علومپزشکی سراسر کشور ابلاغ شده؛ اما آیا اینکه دانشگاهها با این بدنه عظیم و مراکز تحقیقاتی و میزان دانشجویان تحصیلات تکمیلی، موظف به انجام پروژههای تحقیقاتی هستند و این تحقیقات چهمیزان اجرایی شده، آمار دقیقی نداریم». محسنی بندپی بااشارهبهاینکه واقعیت ایناستکه اولویتهای نظام سلامت در امر پژوهش مشخص شده است، گفت: «این پژوهشها برای سیاستگذاران نظام سلامت یا مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی یا برای نمایندگان مجلس قابلاتکاست». این عضو کمیسیون بهداشتودرمان مجلس افزود: «مرکز نیماد در وزارت بهداشت متولی تحقیقات گستردهتر در کشور است و تحقیقات کشوری که توسط دکتر ملکزاده و گروهشان انجام شده که جمعیت بزرگتری را از سراسر کشور شامل میشود که بتوانند برمبنای دادههای مطالعه سیاستگذاری را در نظام سلامت بهدرستی انجام دهند». وی درباره روابط حوزه پژوهش با کشورهای همسایه گفت: «مدتیپیش در مجلس میزبان سفیر عمان بودم. دو محور را برای مذاکره با یکدیگر داشتیم. یکی گردشگری باتوجهبه ظرفیتهایی که در نوشهر، کلاردشت و چالوس وجود دارد و علاقهمندیهایی که در عمانیها نسبت به بازدید فضاهای طبیعی وجود داشت و دومین محور، بحث گسترش پروژههای مشترک تحقیقاتی بود مثلاً معاون آموزشی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی همراهم حضور داشت که قرار است تحقیقاتی درزمینه ژنتیک و بیماریهای ژنتیکی با دانشگاه سلطان قابوس مشترک انجام شود». وی افزود: «احتمالاً میتوانیم اطلاعات پژوهشی درزمینه پزشکی را با کشورهای همسایه بهاشتراک بگذاریم تا آنها نیز مراقب جمعیت خودشان باشند و هم میتوانیم یک موضوع مشترک را در دو کشور باهم مطالعه کنیم تا ببینیم وضعیت یک بیماری، هزینه، عوارض، پیشگیری و درمان یک بیماری در دو کشور بهچهشکل امکانپذیر است. چون برخی از بیماریها قطعاً منطقهای هستند». محسنی بندپی گفت: «یعنی هرچقدر بخواهیم یک بیماری را در کشور کنترل کنیم، وقتی ارتباط با کشور دیگر وجود نداشته باشد آنچه در درون انجام میدهیم بیاثر میشود و بیماریهایی که با خود میآورند افراد عادی جامعه را مبتلا میکند؛ بنابراین لازمه داشتن یک کشور با افراد سالم ایناستکه منطقه سالم داشته باشیم حتی اگر رفتوآمدها گستردهتر باشد باید بتوانیم یک کشور سالم را نگه داریم مگراینکه مرزها را بهروی تمام افراد ببندیم یا سختگیریهای خاص داشته باشیم که در زمان کرونا اینموضوع را تجربه کردیم».