چالش جهانیِ کمبود معلم!

«یونسکو» گزارش داده است که «کمبود معلم» یک پدیده جهانی‌ست. درحالی‌که این مشکل، گاهی با روندِ پیریِ جوامع مرتبط است. جای خالیِ بازنشستگی‌های حوزه تدریس باید با نیروهای جوان پُر شود؛ و ازسویی، مناطق درحال‌رشد جهان نیز نیازمند استخدامِ تعداد قابل‌توجهی «معلم کاملاً جدید» تا سال 2030 هستند. انتظار می‌رود هر‌دو سناریو چالش‌های قابل‌توجهی ایجاد کنند. یافتن متخصصان آموزشی، دشوار است و پیش‌بینی‌های استخدامیِ جدید در کشورهای درحال‌توسعه گاهی از تعداد کل معلمان یک منطقه فراتر می‌رود. اروپا و آمریکای شمالی به‌دنبال استخدام «معلم‌های تجربی» از بین هفت منطقه جهان مورد‌بررسی، با 4.8‌میلیون‌نفر تا 2030 هستند. اکثریت آن‌ها جایگزین معلمانی می‌شوند که یا بازنشسته خواهند شد یا قصد دارند این حرفه را ترک کنند. درمجموع، استخدام‌های جدید موردنیاز تا موعدِ یادشده، 38‌درصد از تعداد معلمان سال 2022 در منطقه را تشکیل می‌دهند. وضعیت در آسیای جنوب‌شرقی و همچنین آمریکای لاتین و دریای کارائیب نیز مشابه است. آسیای شرقی درپیِ استخدام معلمان جایگزین و جدید است؛ بااین‌حال تنها به ۲۱‌درصد از تعداد معلمان سال ۲۰۲۲ در استخدام‌های جدید موردنیاز می‌پردازد که کمترین‌میزان در نظرسنجی‌ست. وضعیت اما در آفریقایِ جنوب صحرا و آسیای جنوبی کاملاً متفاوت است؛ دو جغرافیایی که نیازمندِ معلم‌های جدید بیشتری هستند؛ زیرا جمعیت این‌مناطق همچنان درحال‌افزایش است و گروه‌های بزرگ‌تری از کودکان خردسال به «سن مدرسه‌رفتن» می‌رسند. در آن‌ها، استخدام‌های پیش‌بینی‌شده 178‌درصد از تعداد معلمان 2022 را تشکیل می‌دهند؛ درحالی‌که پیش‌بینی‌های استخدامی برای موقعیت‌های آموزشی جدید به‌تنهایی از تعداد معلمانی که منطقه در سال 2022 داشت فراتر رفته؛ که نیاز به جایگزینی دارد، این‌رقم برای جنوب آسیا تنها 52‌درصد است. طبق گفته «یونسکو»؛ جوامعی با جمعیت روبه‌رشد نظیرِ کشورهای در آفریقای جنوب صحرا و آسیای جنوبی باید برای استخدام و حفظ متخصصان تدریس، جذابیت حرفه معلمی را بهبود بخشند. البته این گزارش نتیجه‌گیری می‌کند: بعید است آفریقای جنوب صحرا تا سال 2030 به هدف استخدام کافی دست یابد.

مصطفی رفعت