موزیک جنگ آمریکا و رقص عربستان و امارات

کشورهای جهان بسیار خوش‌شانس بودند که دوره تک‌‌‌ابرقدرتی آمریکا بعد از فروپاشی شوروی به سر آمد وگرنه معلوم نبود حکومت سرمایه‌داری آمریکا، بر سر کشورها چه می‌آورد و جهان سومی‌ها چه می‌کردند. جای شکرش باقی‌ست که این‌روزها حتی دوره دو ابرقدرتی شرق و غرب هم به پررنگی سابق نیست، اروپا کم‌کم خرج خود را از آمریکا جدا می‌کند و از دنباله‌روی صد‌درصد جدا شده است. حدود 28 کشور اروپایی در زیر چتر اتحادیه به‌مرور مستقل شده و بسان یک ابرقدرت در صحنه سیاسی و اقتصادی جهان، خودنمایی می‌کنند. از‌سویِ‌دیگر، چین کمونیست نیز با سرعت بسیار به غولی بزرگ تبدیل شده و برای خود یک ابرقدرت جهانی شده است. در میان کشورهای جهان هم کشورهای ایران، کوبا و تعدادی از کشورهای آمریکای لاتین و جنوبی، حتی کنار گوش کاخ سفید، کم‌کم خود را از زیر یوغ آمریکا جدا کرده و آینده جهانی زیباتری را ان‌شاءالله شاهد خواهیم بود. لذا باید گفت نه آمریکا کشور 50‌سال‌پیش است و نه بقیه کشورها فرمانبران گذشته هستند. از این گذشته، رهبر فعلی آمریکا از سیاست چیزی نمی‌داند؛ بلکه فقط کاسب خوبی‌ست و متأسفانه می‌خواهد به‌هر‌نحوِ‌ممکن جیب کشورها را خالی کرده و در آمریکا انباشت کند و یکی از راه‌های کسب درآمد را در ایجاد اختلاف بین کشورها می‌داند تا از این رهگذر سود فراوانی را برای آمریکا کسب کند. از‌جمله در گذشته جورج بوش پسر، با تبلیغات بسیار، مبنی‌بر داشتن سلاح اتمی، کشور عراق را شخم زده و به این بهانه و بزرگنمایی عراق صدامی اتمی، کشورهای جهان را با خود همراه کرد و با پول دیگران، به کشور عراق لشکرکشی کرده و از هوا، زمین و دریا تا توانست عراق را به ویرانه‌ای تبدیل کرد و پس از خاتمه جنگ، دنیا فهمید هیچ‌گونه سلاح اتمی در عراق وجود ندارد و اینک خلف ناخلف آمریکا، دونالد ترامپ با سر‌و‌صدا و تبلیغات بسیار، کشورهای جهان را مخاطب قرار داده که چه نشسته‌اید که ایران مجهز به اتم است، ایران در کشورهای اطراف خود پایگاه دارد و طوری وانمود می‌کند که اگر دنیا آرامش می‌خواهد، باید ایران تحریم شود، ایران تسلیم شود؛ گو‌اینکه زمان جرج بوش گذشته و ایران هم عراق نیست. کشور ایران در تاریخ شش‌هزارساله خود، نشان داده است که دولتی شجاع دارد و هرگز زیر بار حرف زور نخواهد رفت. ده‌ها قوم و تبار به ایران حمله کردند ولی دست‌از‌پا‌درازتر و با سرافکندگی دُم خود را روی کول‌شان گذاشتند و در رفتند. قدم گذاشتن در بیشه شیران، عاقبتش هلاکت است و این سرنوشتی‌ست که در انتظار ترامپ است که اگر بر سر عقل نیاید، او و آمریکا ضرر بسیار خواهند کرد.