والتر برنستین
والتر برنستین؛ فیلم‌نامه‌نویس و تهیه‌کننده نامزد اسکار که با نوشتن متون تلویزیونی با نام مستعار، عصر لیست سیاه هالیوود را پشت‌سر گذاشت و بعدها فیلم‌نامه‌های سینمایی نظیر «محافظ‌دار»، «بدل» و «نیمه‌سرسخت» را نوشت، جمعه ۲۲ ژانویه 2021 (۳ بهمن‌ماه 99) در منهتن، نیویورک از دنیا رفت. او ۱۰۱ساله بود. هوارد رادمن؛ دوست قدیمی برنستین و رئیس سابق شاخه غرب انجمن نویسندگان آمریکا (WGA) خبر درگذشت برنستین را در توئیتر منتشر کرد. او نوشت: «باکمال‌تأسف باخبر شدیم که والتر برنستین؛ فیلم‌نامه‌نویس افسانه‌ای و یکی از بزرگ‌ترین انسان‌ها، شب پیش، از دنیا رفت. او ۱۰۱ساله بود. من بسیار خوش‌اقبال بودم که سه نسل از خانواده ما او را می‌شناختند». به‌گزارش «ورایتی»؛ برنستین متولد ۲۰ اوت ۱۹۱۹ در بروکلین، نیویورک بود. دوران کاری نویدبخش او در هالیوود در اوایل دهه ۱۹۵۰ در نتیجه اقدامات کمیته بررسی فعالیت‌های ضدآمریکایی مجلس نمایندگان آمریکا (HUAC) به‌سرکردگی سناتور جوزف مک‌کارتی، به‌سرعت از حالت عادی خارج شد. نتیجه فعالیت‌های این کمیته درمورد تحقیق درباره نفوذ عوامل چپ‌گرا در صنعت سینما، احضار تعدادی از نویسندگان و کارگردانان هالیوود برای شهادت‌دادن درمورد فعالیت‌های کمونیستی بود. دراین‌بین، کسانی‌که حاضر به همکاری با کمیته نشدند، به‌اتهام اهانت به مجلس نمایندگان آمریکا از استودیوها و اتحادیه‌های صنفی اخراج شدند و نامشان در لیست سیاه قرار گرفت. برنستین، یکی از کسانی بود که در هالیوود ممنوع‌از‌کار شد؛ اما سعی کرد با نوشتن متن برای تلویزیون با نام مستعار و درواقع، کارکردن به‌عنوان یک «بدل» به حضور خود در سیستم ادامه بدهد. این‌روند بعدها موضوع فیلم‌نامه «بدل» شد که مارتین ریت در ۱۹۷۶ آن‌را با بازی وودی آلن در نقش اصلی کارگردانی کرد. داستان فیلم در اوایل دهه ۱۹۵۰ در نیویورک روی می‌دهد. آلن، نقش صندوق‌دار یک رستوران را بازی می‌کند که بدل فیلم‌نامه‌نویس‌های لیست سیاه می‌شود و فیلم‌نامه‌های آن‌ها را با نام خود امضاء می‌کند. «بدل»، اولین و تنها نامزدی اسکار برنستین را در بخش فیلم‌نامه غیراقتباسی برایش به‌همراه داشت. سیدنی لومت، اولین کسی بود که بی‌توجه به حضور نام برنستین در لیست سیاه، در ۱۹۵۸ او را استخدام کرد تا فیلم‌نامه «چنین زنی» را با بازی سوفیا لورن برایش بنویسد. لیست سیاه در دهه ۱۹۶۰ لغو شد و بعدازآن بود که برنستین کار متمایز خود را در فیلم‌نامه‌های قوی نظیر Heller in Pink Tights (جرج کیوکر، ۱۹۶۰، مجدداً با بازی سوفیا لورن)، «محافظ‌دار» (سیدنی لومت، ۱۹۶۴)، «انجمن مخفی مالی مگوایرز» (مارتین ریت، ۱۹۷۰)، فیلم فوتبالی «نیمه‌سرسخت» (مایکل ریچی، ۱۹۷۷) و «یانکی‌ها» (جان شلسینجر، ۱۹۷۹) ادامه داد. او، یکی از فیلم‌نامه‌نویسان «ترن» (جان فرانکن‌هایمر، ۱۹۶۴) نیز بود؛ اما نامش در تیتراژ ذکر نشد. برنستین، یکی از وقایع‌نگاران ارزشمند دوران لیست سیاه بود. او به‌جز «بدل»، فیلم‌نامه «خانه خیابان کارول» (پیتر ییتس، ۱۹۸۷) را نیز با این‌موضوع نوشت. داستان این فیلم با بازی کلی مگیلیس و جف دانیلز، در دهه ۱۹۵۰ روی می‌دهد و درباره یک مأمور اف‌بی‌آی و یک قربانی لیست سیاه است که به نقشه‌ای برای بازگرداندن قاچاقی جنایتکاران جنگی نازی به کشور پی می‌برند. او همیشه از دوران لیست سیاه می‌نوشت. کتاب خاطرات او باعنوان «پشت‌ورو: یک خاطره از لیست سیاه» در ۱۹۹۶ منتشر شد. او در فیلم مستند «محاکمه هالیوود» (۱۹۷۶) نیز حضور داشت. برنستین که پیش از ورود به دنیای سینما، خبرنگار بود؛ در سال‌های آخر کاری خود، در تلویزیون فعال بود و متن‌هایش بیشتر بار اجتماعی داشتند. او یک فیلم سینمایی نیز به‌عنوان کارگردان در کارنامه دارد: Little Miss Marker با بازی والتر ماتائو، جولی اندروز و تونی کرتیس که بازسازی ناموفق فیلمی قدیمی از شرلی تمپل بود. او در ۱۹۹۱، یکی از کارگردانان فیلم تلویزیونی سه اپیزودی «زنان و مردان ۲: عشق قانون ندارد» بود. دو اپیزود دیگر آن فیلم را مایک فیگیس و کریستی زی کارگردانی کردند. برنستین در ۱۹۹۴، جایزه یادبود یک‌عمر دستاورد نویسندگی ایان مک‌للان هانتر را از شاخه شرق انجمن نویسندگان آمریکا دریافت کرد. او در ۱۹۹۶ نیز یک جایزه گاتام گرفت. شاخه شرق انجمن نویسندگان آمریکا در ۲۰۰۸ نیز جایزه ایولین اف. برکی خود را به برنستین اعطاء کرد. او تا هنگام مرگ، مشاور پایان‌نامه‌های فیلم‌نامه‌نویسی در مدرسه هنر تیش در دانشگاه نیویورک بود.