سینمایی که نتواند حرف بزند، پرقدرت نیست

بازیگر فیلم «ضد» که این‌روزها در اکران آنلاین منتشر شده، درباره تجربه حضور در نقش جدی دراین‌اثر گفت: «برای من طنز یا جدی فرقی نمی‌کند. یک بازیگر باید ابتدا خودش را در حیطه آزمایش قرار دهد. فتحعلی اویسی همیشه جدی کار می‌کرد؛ یک‌باره ‌سمت کمدی رفت و چقدر موردتحسین مردم قرار گرفت. یک بازیگر طنز که جدی کار می‌کند، برای مردم شگفت‌انگیز است؛ اما وقتی دوباره به کمدی برمی‌گردد، این دیگر انتخاب مردم است». نادر سلیمانی بااشاره‌به حضور «جواد عزتی» در فیلم‌های کمدی و جدی گفت: «جواد عزتی هم قبلاً طنز کار می‌کرد و حالا جدی کار می‌کند. انتخاب بازی تأثیر زیادی روی بازیگر ندارد. اگر درست آن نقش را اجرا کند، مردم هم او را دوست دارند». به‌گزارش ایرنا؛ بازیگر «آبادان یازده ۶۰» درپاسخ‌به‌اینکه جنس کارهای پیشنهادی به او بیشتر طنز است یا جدی؟ توضیح داد: «بیشتر کار جدی به من پیشنهاد شد. شاید فقط دو کار کمدی بوده‌ است. علت آن نیز این‌است‌که نقش جدی من برای مردم و تهیه‌کننده تازگی دارد. وقتی بازیگر موردانتخاب مردم در طنز، حالا در یک نقش جدی قرار می‌گیرد او را در مقام مقایسه قرار می‌دهند که در کفه کدام ترازو بهتر قرار می‌گیرد». او بااشاره‌به‌اینکه هریک‌از این دو سبک برای او لذت‌بخش است، گفت: «سعی کردم در طنزم جدی باشم و لوده نباشم و با جملات زننده مردم را بخندانم. در جدی هم سعی نمی‌کنم اشک کسی را دربیاورم. سعی می‌کنم آنچه درک کرده‌ام را پیدا کنم. مردم هم این‌فضا را دوست دارند. تاچه‌زمان باید از یک بازیگر، کمدی ببینند. وقتی قالب شکسته می‌شود، مخاطب استقبال می‌کند و این تازگی جدید به‌وجود می‌آورد». بازیگر نقش «محمدرضا کلاهی» در فیلم «ضد» درباره گریم سنگین خود توضیح داد: «چهار،پنج گریم متفاوت داشتیم. زدن عینک هم به شخصیت من کمک کرد. نقش مجاهدی را داشتم که عینک مقعر زده بود. اکثر مجاهدین، غرق مطالعه بیهوده بودند و فیلم می‌خواست همین را توصیف کند. این شخص از واقعیت‌های جامعه دور شده و به قواعد و برنامه‌های سازمانی رجوع کرده و آن‌قدر خوانده بود که احساس قدرت می‌کرد». این بازیگر، قاعده اصلی این فیلم را مرگ و زندگی می‌داند و می‌گوید: «نماد زندگی، تولد بچه است. مجاهد فیلم که نقشش را من بازی می‌کنم، بچه‌ای را از بین می‌برد اما شعار زندگی می‌دهد». او درباره بخش‌های حذف‌شده فیلم گفت: «بخش‌هایی داشتیم که تغییر کرد؛ جایی‌که با لیندا کیانی حرف می‌زنم و می‌گویم: روزی‌که بچه‌ات را در بغل بگیری و به او شیر بدهی، خیلی‌ها سر گرسنه زمین می‌گذارند ... و این‌قسمت حذف شد». او دراین‌باره افزود: «بیماری سانسور در تمام فیلم‌ها وجود دارد. سینمایی که نتواند حرف بزند، سینمای پرقدرتی نیست. سینما، تلویزیون و تئاتر باید حرف بزنند و آگاهی بدهند». این بازیگر درباره نقشش در «ضد» گفت: «این آدم برای زودتر به هدف رسیدن، استرس داشت و مدام سیگار می‌کشید؛ اما چون قدرت بیان دارد و رئیس آن سازمان است، بیننده همه‌چیز را از او می‌پذیرد. او به زنی می‌گوید که باید به‌خاطر خلق، بچه‌ات را بکشی درحالی‌که دارد زندگی یک‌نفر را می‌گیرد». سلیمانی بابیان‌اینکه در زمان جنگ خیانت‌های مجاهدین خلق به مردم ایران را دیده بود، گفت: «مجاهدین علیه هم‌وطن‌هایشان از صدام اسلحه می‌گرفتند تا بجنگند. خیلی‌سخت است یک هم‌وطن بپذیرد که به مملکت خود خیانت کند؛ اما می‌بینیم دراین‌قشر خیلی‌راحت اتفاق می‌افتاد. تکلیف سر قدرت بود که مجاهدین به‌قدرت برسند. این به‌قدرت‌رسیدن که کشتن مردم سرزمینت، پشتوانه‌اش باشد، ابلهانه است». سلیمانی افزود: «جنگ ایران و عراق، مردمی بود. جنگ مردم و سرزمینشان، علیه سرزمینی بود که می‌خواستند کشور مردم را از دستشان دربیاورند. دراین‌جنگ، ابتدا به شهر خوزستان حمله شد و همه برای دفاع آمدند. اگر این اتفاق برای هر شهری می‌افتاد، خوزستانی‌ها هم برای دفاع می‌آمدند. اولین چیزی‌که انسان را وابسته می‌کند، خاک و سرزمین انسان است». این بازیگر بابیان‌اینکه همه این اتفاقات در «ضد» بیان شده، گفت: «حتی بخش درام و عاشقانه فیلم نیز ازاین‌ماجرا دور نیست. عشقی که سال‌ها پایدار بوده و به‌سادگی از بین می‌رود. این یعنی برای ماندن باید عشقت را زیر پا بگذاری و فیلم همه این‌ها را توصیف می‌کند».