ایمپلنت چینی در دندان ایرانی

تقریبا اکثر واردات و کالاهای مصرفی در کشور، چینی بوده و از برند کشور چین برخوردارند و این برندی است که امروزه ایرانی‌ها به نیکی از آن یاد نمی‌کنند. شاید در هیچ برهه‌‌ای از تاریخ تا به این حد راجع به محصولات چینی با شک و تردید نگریسته نشده باشد، به نحوی که اگر حتی محصولی از چین مرغوبیت بالایی هم داشته باشد نیز در دید مردم ما نامرغوب جلوه می‌کند که این نگرش از دو منظر قابل توجه و کند‌و‌کاو است. نخست این که با ورود محصولات چینی بسیاری از تولیدات و کارخانجات داخلی یا به تعطیلی کشانده شدند یا این که در سطح نازلی از نظر تولید قرار گرفته و لطمه بسیاری به اقتصاد کشور وارد ساخته‌اند به ویژه در دولت نهم و دهم و این عامل مهمی بوده در منفی‌پنداری مردم عزیز ما و از منظر دوم محصولات چینی صادر شده به ایران در مقایسه با محصولات درجه 1 و 2 چینی تفاوتی از زمین تا آسمان دارند. شاید هم سفارش‌دهنده‌های کشورمان به خاطر قیمت پایین کالاهای درجه 2 و 3 را سفارش می‌دهند که به قولی محصولی یک بار مصرف به شمار می‌روند. بحث امروز ما پیرامون محصولات دندانی چین است که از سال‌های دور دارای نام و نشان نیکو بوده و دندان‌های مصنوعی مصرفی با نام چین دارای کیفیت مطلوب بوده است. ولی متأسفانه این روزها ایمپلنت‌های چینی رفته‌رفته در شمار سایر محصولات درجه 2 و 3 چینی چندان اعتباری نداشته و مردم اقبالی نسبت به آن ندارند و دست بر قضا با پیشرفت‌های تکنولوژی در زمینه دندان‌های مصنوعی و کاشت و روکش کردن دندان‌ها مردم روی به نوع اروپایی دارند. در این زمینه هر چند دبیر هیات‌مدیره اتحادیه صنف تجهیزات و مواد دندانپزشکی معتقد است ‌40 تا ‌50درصد تجهیزات و مواد مصرفی تولید داخل است معهذا به نظر می‌رسد قسمت اعظم آن وارداتی بوده و در کشور این مواد مصرفی با پردازش همچون مونتاژ ماشین آماده استفاده می‌شود. از جمله بسیاری از تجهیزات وارداتی از کشور کره‌جنوبی خریداری شده و در داخل به مصرف می‌رسد. تا جایی که هم‌اکنون 80درصد ایمپلنت‌ها را محصولات کره‌ای تشکیل می‌دهد. حال آن که در دنیا بالاترین کیفیت مواد دندانی را سوئیسی‌ها در اختیار دارند و همین کره‌جنوبی صادرکننده، خود ‌80درصد مواد مصرفی را از کشور سوئیس وارد می‌کند که در اینجا این سوال به ذهن می‌رسد که اگر محصول کره خوب است، به چه علت 80درصد میزان مصرف کشور کره‌جنوبی از کشور سوئیس تامین می‌شود. در این میان وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی که جزو وزارتخانه‌های فعال دولت تدبیر و امید بوده و در زمینه سلامت مردم قدم‌های ارزنده بسیاری برداشته است باید برای دندانپزشکی کشور نیز راه علاج و درمان ارایه دهد. زیرا دندان و بیماری‌های آن معمولا جزو خدمات بیمه‌ای محسوب نمی‌شود و حتی در بیمه‌های تکمیلی نیز جایی ندارند و هزینه بالای آن طبقات ضعیف را وادار کرده که ناخواسته بتوانند در ترمیم دندان‌های آسیب‌دیده اقدام کنند و در نهایت چاره‌ای نداشته مگر خارج کردن دندان آسیب‌دیده از دهان.