• شماره 2410 -
  • ۱۴۰۰ دوشنبه ۲۰ دي

سخن مدیرمسئول

سیلاب باز‌هم خرابی به‌بار آورد

علی‌اکبر بهبهانی

بازهم سیلاب‌ها که درنتیجه بارش بارانی‌ست که از نعمات خداوندی‌ست، در استان‌های جنوبی کشور خرابی به‌بار آورد و آوارگی ایجاد کرد؛ این داستانی همیشگی‌ست که مردم کشور ما، همه‌ساله باید ناظر آن باشند و قلم من و قلم‌های همه نویسندگان باز‌هم نتوانسته است در گوش پر از پنبه بعضی از مسئولان استانی فرو رود. باز‌هم بگوییم؛ زندگی تکرار تکرار است و باز‌هم بگوییم و بنویسیم؛ گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ماست، آنچه هرگز به جایی نرسد فریاد است! ولی ما باز‌هم می‌گوییم و می‌نویسیم و آن‌قدر تکرار می‌کنیم تا آنچه صلاح و خیر است، روی دهد. آخر نمی‌دانیم چگونه باز‌هم دست‌به‌دعا شویم و از خداوند رحمان و رحیم، نزول برف و باران را بطلبیم و آنچه را که رحمت و نعمت الهی‌ست خواستار شویم، اما به‌وقت گرفتن حاجت، باز‌هم دچار درد چه کنم شویم و شاهد ویرانی و تخریب باشیم و باز‌هم در لباس مسئول، مجوز ساخت در مسیل‌ها بدهیم. باز‌هم ساخت‌و‌ساز در مسیل‌ها کنیم و هزاران خانواده و خانوار را دقیقاً در مسیر جریان سیل قرار دهیم و مجدداً عده‌ای از مردم را آواره و سرگردان کنیم! آخر تا کی باید تکرار کرد و تکرار دید؟ این‌روزها آن‌قدر راهکار و آموزه بیان می‌شود که همه اقشار مردم فهمیده‌اند که با تدبیر و اقدام عملی می‌شود در کشور ما که دائماً بعضی از مسئولین هشدار بی‌آبی و کم‌آبی می‌دهند، این مشکل را با کمی تفکر و البته اقدام ‌به‌موقع می‌توان به فرصت تبدیل کرد. کما‌اینکه با وضع تحریم‌ها، تولیدات داخلی تا حد چند‌برابر ترقی و پیشرفت داشته است؛ تا‌جایی‌که هم‌اکنون تولیدکنندگان وسایل خانگی، توانسته‌اند بیش از 80درصد مصرف کشور را تولید کنند؛ اما چرا درمورد سیل که جاری‌شدن آن می‌تواند مشکل آب را حل کند، اقدامی صورت نمی‌گیرد؟ این‌روزها چون همه‌ساله، از‌طریق شبکه‌های تصویری، مردم بی‌پناه را می‌بینیم که به وضع رقت‌باری درون خانه‌هایشان تا زانو و بالاتر، به زیر آب رفته‌اند و دا‌رو‌ندار خود را از‌دست‌رفته می‌بینند و باز‌هم سخن از مدیریت بحران است. نه عزیزان! چرا اصلاً باید بحران شود که عده‌ای به‌نام مدیران عضو ستاد مدیریت بحران، گرد هم بیایند و سخن بگویند و ما بازهم بگوییم «دو‌صد گفته چون نیم‌کردار نیست»! آیا بهتر نیست اعضای به مدیریت بحران بگوییم شما اعضای مدیریت پیشگیری از بحران هستید و برای جلوگیری از وقوع بحران، باید به‌درستی مدیریت کنید؛ به‌خصوص در استان‌هایی چون خوزستان، هرمزگان، بوشهر، فارس، کهکیلویه و بویراحمد، کرمان و سیستان‌و‌بلوچستان که همیشه احتمال سیلاب وجود دارد و با پیشرفت‌های بسیاری که در امر هواشناسی صورت گرفته است، حتی می‌توان ساعت دقیق جاری شدن سیل را دید. درچنین‌شرایطی مایه تأسف است که ما هنوز نتوانسته‌ایم مانع از تخریب شویم. آقایان مسئولین محترم استانی! اگر امکانات مدرن امروزی را ندارید و اگر بودجه کافی برای این مشکلات دراختیارتان نیست، با کمی اراده و دقت و البته ازخودگذشتگی، می‌توان چون گذشته، شرایط را پیش‌بینی کرده و راه‌های مبارزه سنتی گذشته را برای مهار و ذخیره نزول فراوان باران به‌کار ببندید تا بتوان از هدررفت باران جلوگیری کرده و آن‌را به درون زمین و سفره‌های زیرزمینی که خالی از آب شده و متأسفانه نشست زمین را موجب شده است، هدایت کرد؛ درعین‌حال به شهرداران محترم تفهیم کرد که به‌لحاظ درآمدسازی، به هر مکانی و در هر زمینی، مجوز ساخت ندهند. رودخانه‌هایی را که در اثر ندانم‌کاری خشک شده‌اند، با این بارش‌ها می‌توان دوباره زنده کرد. در مسیر سیلاب‌ها می‌توان حتی در اعماق 4 و 5‌متری زمین، گودال‌هایی کند تا آب به درون زمین فرو رود؛ حتی می‌توان برکه‌های قدیمی ایجاد کرد تا آب‌ها ذخیره شوند. اگر به‌علت خشک‌سالی قسمت سطحی زمین، سفت‌وسخت شده است، از عمق 1 تا 2‌متری زمین، نرم است و به‌آسانی آب به درون آن فرو می‌رود. امیدواریم که در سال‌های بعد، با تمهیدات اندیشیده شده، باران رحمت الهی را سیلاب نگوییم.

 

ارسال دیدگاه شما

روزنامه در یک نگاه
ویژه نامه
بالای صفحه