سخن مدیرمسئول
تفتیش خانه ترامپ؛ گهی زینبهپشت!
علیاکبر بهبهانی
صدها ضربالمثل از بازی روزگار با مردم برجای مانده است که هرکدام، برای خود کتابی میشود که میلیونهانفر آنرا میخوانند و از چرخش روزگار که هرروز به رنگی درمیآید، دهها پند و اندرز میگیرند. بهخصوص درمورد سران جهان و بزرگان عصر و زمانه که با ذرهای چرخش یا بازی زمان، روزگارشان دگرگون میشود و زندگی برای آنان 180درجه تغییر میکند. اشاره کردم که برای بزرگان، روزگار چه بازیهایی رقم میزند که ناصرخسرو نیز درمورد آن نقل میکند: «روزگار است آنکه گه عزت دهد گه خوار دارد، چرخ بازیگر از این بازیچهها بسیار دارد». این بیت شعر انسان را تا اعماق وجود، ازخودبیخود میکند و بهویژه وقتی انسان زندگی بزرگان را مرور میکند، بهیاد شانس و اقبال میافتد؛ کمی بیشتر در خود غور میکند؛ از بد حادثه به سخن میآید؛ یادی از قضاوقدر میکند؛ به کبر و غرور گریز میزند؛ اما هرچهبیشتر تفکر میکند، کمتر نتیجه میگیرد که مگر میشود بهیکباره آدمی از عرش به فرش بیفتد. بهنظر تمام افراد، در ابعاد کلی میتوان از وقوع این حادثه و اتفاقها با کمک تدبیر و تعقل کم کرد؛ حتی درمورد قضاوقدر با همه اعتقادی که به تقدیر و سرنوشت داریم، اگر عقل را بهمدد گیریم، از میزان قضاوقدر هم میتوان بهسادگی کاست؛ کمااینکه میتوانیم بر ماشینی سوار شویم که لاستیکهای آن کاملاً سائیده شده و بسان قلب میلیونها ایرانی، کاملاً صاف و بدون برجستگیست و در هوای گرم و در حرارتی 50درجه تا میتوانیم پدال گاز را فشار دهیم تا درنتیجه این بیفکری و از گرما و استهلاک لاستیکهای ساییدهشده با آسفالت، بهیکباره لاستیک بترکد و ماشین چپ کند، آنگاه آنرا بهحساب قسمت و قضاوقدر بگذاریم! بههرروی دونالد ترامپ؛ رئیسجمهوری سابق آمریکا را مثال میزنم که آنقدر غرق در کبر و غرور پست و مقام و پول شده بود که خود را اعلم بر انسانها میدانست و دربرخوردبا سران کشورها همیشه نیم تا یکمتر جلوتر از آنان گام برمیداشت که اوج بیخردی او بود؛ همچنین ژستی که در برابر میلیونها بیننده جهان بهخود گرفت و با امضایی که شباهت به نمودار داشت، خروج آمریکا را از برجام اعلام کرد. او نمیدانست که بهخاطر همین بیتدبیری، رئیسجمهوری بعدی آمریکا؛ جو بایدن، باید به هزاران در بزند تا جمهوری اسلامی ایران را وادار به پذیرش دوباره قرارداد برجام کند. اینجاست که شاعری از دیار ما میگوید: «چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی؟» اینکه آقای رئیسجمهوری سابق! بدان و آگاه باش که خودکرده را تدبیر نیست. همین رئیسجمهوری بیتعادل، برای جبران شکست در انتخابات، به اراذلواوباش طرفدار خود گفت که به کنگره حمله و آنرا اشغال کنند؛ درحالیکه کنگره جاییست که چه بخواهیم و چه نخواهیم، اغلب اعضای آن معتقد به دموکراسی و حقوق بشر هستند و این حرکت ترامپ، این ماسک و این مدال را از سینه آمریکا برچیده تا مردم دنیا بدانند که دراینکشور هم نمایندگان مجلس آن و حتی رئیسجمهوری آن میتوانند آبرو از خود و از کشور آمریکا ببرد. این شخص فکر نمیکرد روزی فرا برسد که پلیس افبیآی به منزل او وارد شود و تمام خانه را تفتیش کرده و اسنادی از او را با خود ببرند. بلی! اینجاست که باید پذیرفت هرکس باید به اهلیت و اصالت خود مراجعه کند و تمام چراغهای زندگی را بهیکباره خاموش نکند؛ تا شاعر نگوید: «چراغ از بهر تاریکی نگهدار» و چنین شد که ترامپ آنقدر در دنیا غرق شده بود که آینده را هم ازآنخود میدانست و اعتقادی به این فرضیه که میگویند «گهی پشتبهزین و گهی زینبهپشت» نداشت؛ تا به اینجا برسیم که ببیند پلیس به منزل ترامپ ابرقدرت هم بدون اجازه او وارد میشود.