خواص شگفتانگیز بوسیدن کودک!
بوسیدن یکی از راههای مهم در نمایش ابراز محبت و علاقه به طرف مقابل است. دراینمیان بوسیدن کودکان توسط والدین نیز اهمیت بسیاری در آرامش روحی و روانی کودکان دارد. بهگزارش فارس؛ تابهحال شاید فکر میکردیم که بوسیدن فرزند توسط مادر فقط نشاندهنده محبت مادر است و پیوند عاطفی بین کودک و مادر را قویتر میکند، اما یافتههای تحقیقاتی جدید نشان میدهد که بوسیدن فرزند و کودک توسط مادر تأثیرات فیزیولوژیکی نیز در بدن کودک ایجاد میکند. بررسیها نشان داده مهر و محبت و بوسههای مادرانه هورمونهای استرس کودک را کاهش میدهد و مادرهای مهربانی که فرزندشان را زیاد میبوسند بااینکار فواید بهداشتی بسیارزیادی برای فرزند دلبندشان فراهم میکنند. تجربههای اولیه دوران کودکی میتواند ازطریق تأثیر بر احتمال التهاب مزمن در بدن و واکنش سیستم ایمنی که خط مقدم دفاع بدن در برابر بیماریهاست، اثر ماندگاری بر سلامت بدن داشته باشد. درآغوشگرفتن، بوسیدن و ابراز محبت توسط والدین بهویژه مادران میتواند به کاهش استرس کودک و فرونشاندن هورمونهایی که در ایجاد التهاب در بدن نقش دارند، کمک کند. توجه و محبت دیدن از جانب پدرومادر یکی از نیازهای فرزندان است. فرزندانی که در دوران کودکی، نوجوانی و حتی بزرگسالی مورد لطف و توجه والدین خود قرار میگیرند، بهتر میتوانند عواطف و احساسات مثبت خود را با آدمهای مهم زندگیشان یعنی پدرومادر، همسر و فرزندان خود بهاشتراک بگذارند زیرا از محبت لبریز شدهاند و آمادگی دارند با آنچه خود چشیدهاند، کام اطرافیانشان را شیرین کنند و بالعکس کودکانی که کمتر موردتوجه بودهاند، ازنظر هوش هیجانی و عاطفی و توانایی برقراری ارتباطات سالم و مفید با دیگران ضعفهای زیادی دارند. راههای ابراز علاقه به فرزند متفاوت است. مهر و محبت و بوسههای مادرانه هورمونهای استرس کودک را کاهش میدهد و مادرهای مهربانی که فرزندشان را زیاد میبوسند بااینکار فواید بهداشتی بسیارزیادی برای فرزند دلبندشان فراهم میکنند. تجربههای اولیه دوران کودکی میتواند ازطریق تأثیر بر احتمال التهاب مزمن در بدن و واکنش سیستم ایمنی که خط مقدم دفاع بدن در برابر بیماریهاست، اثر ماندگاری بر سلامت بدن داشته باشد. درآغوشگرفتن، بوسیدن و ابراز محبت توسط مادران میتواند به کاهش استرس کودک و فرونشاندن هورمونهایی که در ایجاد التهاب در بدن نقش دارند، کمک کند. نوازش و محبت ازلحاظ عاطفی روح و روان هر انسانی را میتواند بهشدت تحتتأثیر خودش قرار دهد. وقتی صحبت از کودکان بهمیان میآید این تأثیر بسیار برجستهتر میشود؛ چون رشد عاطفی و هوش هیجانی کودک را میتواند ارتقا دهد؛ اما دراینمورد نمیتوان معیار عددی داد که هر کودک نیاز دارد روزانه چندمرتبه بوسیده شود یا در آغوش گرفته شود. معیارهای مربوط به عواطف و رشد روانی افراد معیارهایی نسبی هستند که در افراد و شرایط مختلف متفاوت هستند و بیشتر مواقع افراط یا کمبود آنها قابلتشخیص است و شما بهصورت غریزی میتوانید آنرا بسنجید. ابراز علاقه به کودک ازطریق بوسیدن، لمسکردن یا درآغوشگرفتنش میتواند به کودک کمک کند شخصیتی خاص داشته باشد. اینکار نهتنها باعث بهبود سلامت فیزیکی کودک میشود، بلکه روی سلامت روانی او نیز تأثیر میگذارد. بسیاری از کودکانی که خوب پرورش مییابند نسبت به نیازهای دیگران حساس هستند، با کودکان دیگر بهخوبی برخورد میکنند، رابطهای موفق میسازند و درمقایسهبا کودکانی که مادرانشان اهمیت زیاد به آنها ندادهاند، موفقیتهای تحصیلی بیشتری دریافت میکنند. مزایای این اهمیت تازمانیکه کودک بالغ میشود نیز ادامه دارد. وقتی دیگر نوبت آنها برای بزرگکردن فرزند میرسد، میتوانند همدلی که آموختند و توانایی فهمیدن دیگران را به کودکان خود منتقل کنند. بوسیدن فرزندان ازنظر سنی محدودیت خاصی ندارد؛ بدینمعناکه فرزند نوجوان و جوان نیز میتواند همانند طفل خردسال، از ابراز محبت و بوسه پدرومادر خشنود شود، اما راههای ابراز علاقه با بزرگترشدن بچهها و افزایش درک و فهم آنها متفاوتتر میشود و باتوجهبه بحثی که درباره زبان عشق مطرح است باید ببینیم آیا فرزند نوجوان و جوان ما همچنان از تماس فیزیکی مثل درآغوشگرفتن و بوسیدن احساس رضایتمندی میکند یااینکه دوست دارد روشهای جایگزینی مثل تأیید کلامی والدین یا وقتگذاشتن برای شنیدن حرفهایش و ... درباره او بیشتر بهکار رود. در دوره نوزادی، محدودیتی برای تماس فیزیکی ازجمله بوسیدن وجود ندارد. برخلاف تئوریهای گذشته که تأکید میکردند افزایش تماس فیزیکی مادر درایندوران موجب میشود کودک وابسته و غیرمستقل بار بیاید، امروزه به اثرات مثبت تماس فیزیکی و بوسیدن نوزاد بیشتر تأکید میشود. در میان فرزندان، معمولاً دخترها بیشتر به ابراز علاقه ازطریق بوسیدن تمایل نشان میدهند. هرچند بوسیدن پسر نیز مانعی ندارد اما پسرها دوست ندارند در جمع همسالان اینگونه ازطرف پدرومادر موردتوجه قرار بگیرند؛ چراکه بهلحاظ اجتماعی نتیجه مثبتی برایشان بههمراه ندارد و ازطرف گروه همسالان فردی بیشازاندازه وابسته به مادر و خانواده تلقی میشود. معمولاً در دوره بلوغ پسران، میتوان تماس فیزیکی همراه با کمی هیجان را جایگزین بوسیدن کرد. مثلاً دستش را هنگام مصافحه بفشارند یا محکم به پشت او بزنند. حتی گاهیاوقات گفتن جمله «چقدر مرد شدهای» تأثیر عاطفی بیشتری روی پسرهای نوجوان دارد تا بوسیدنشان. مسلماً مادران بهخاطر عواطف و احساسات زنانه و حضور پررنگتری که نسبت به پدران در خانه دارند، بیشتر ارتباط عاطفی و تماس فیزیکی ازطریق بوسیدن فرزندان را بهعهده دارند. وقتی پدر به خانه میآید، باید با همه اعضای خانواده مصافحه و روبوسی کند. دراینمیان دخترها به بوسیدن پدر و ارتباط عاطفی قوی با او محتاجترند. هرچه پیوند و رابطه پدر و دختری ازطریق تماس فیزیکی مناسب مثل بوسیدن قویتر باشد، احتمال انحراف رفتاری و اخلاقی دختران در سنین نوجوانی بهشدت کاهش پیدا میکند. بوسیدن کودک برای مادر هم فوایدی دارد. هنگام بوسیدن سطح اکسی توسین (ماده شیمیایی آرامبخش بدن) و اندورفین خون (ماده شیمیایی که در بدن حالت سرخوشی ایجاد میکند) افزایش پیدا میکند. همچنین بوسیدن باعث افزایش دوپامین که به احساس وابستگی و دلبستگی عاطفی کمک میکند، میشود. بوسیدن کودک سیستم ایمنی مادر را تقویت میکند. هنگام بوسیدن ۳۰ عضله صورت فعال میشود و بوسه عضلات صورت را قوی نگه میدارد؛ ضمناینکه با هر بوسه دو تا ششکالری انرژی سوزانده میشود.