جذب کهنه‌فوتبالیست‌ها در منطقه خلیج‌فارس

مدتی‌ست در کشورهای حاشیه خلیج همیشگی‌ فارس، رقابت برای جذب کهنه‌فوتبالیست‌های بین‌المللی به‌راه افتاده تا افرادی چون رونالدو که سال‌های آخر یا حتی ماه‌های آخر فوتبال خود را می‌گذراند، از‌طریق دلالان یا ایجنت‌های مفت‌خور این قبیل بازیکنان، با تبلیغ بسیار به‌ویژه در میان عرب‌نشین‌های حاشیه فارس، غوغایی به راه بیندازند و از خوان بی‌انتهای کشورهای به‌شدت محتاج به معرفی‌شدن، بهره‌مند شوند؛ و این یعنی آغاز یک رقابت جدی که حاصل آن سرازیر شدن دلارهای نفتی به جیب این فوتبالیست‌های مشهور است و مسئولان کشور میزبان نیز به‌این‌طریق برای خود ایجاد آبرو یا پرستیژ می‌کنند. گو‌اینکه هزینه‌های چندهزار‌میلیاردی برای رونالدو و امثال او در سنین بالا، هیچ بهره‌ای را به فوتبال این کشورها نمی‌رساند و حاصل آن ترقی این رشته ورزشی در کشورهای مذکور نیست؛ بلکه فقط جنبه ظاهرسازی و تبلیغات دارد و متأسفانه در کشور ما نیز به‌خصوص دو باشگاه مردمی پرسپولیس و استقلال که هزینه‌های سرسام‌آوری دارند و در ده‌ساله اخیر نشان داده‌اند که در جذب فوتبالیست مطرح و درجه‌یک هیچ موفقیتی نداشته‌اند و اغلب اسیر تبلیغات و رایزنی دلال‌های فوتبالی هستند، به‌راحتی اغفال شده و تعدادی از فوتبالیست‌های پابه‌سن‌گذاشته را از سراسر دنیا به‌خدمت گرفته‌اند. بازیکنانی‌که پس از فروکش‌کردن تبلیغات و بازارگرمی، وقتی به‌طور رسمی به‌عضویت تیم فوتبال این دو باشگاه درمی‌آیند، پس از یک حضور دو‌ماهه در زمین، کم‌کم به نیمکت‌های رزرو سنجاق می‌شوند و آن‌موقع کادر فنی و مربیان تیم‌ها متوجه می‌شوند که کلاهی بسیار گشاد بر سر آنان رفته است و میلیاردها‌دلار به فوتبال ما لطمه وارد شده است. برای آنان هم فرقی ندارد که 90‌درصد تماشاگران ما، به‌زحمت پول بلیت برای تماشای مسابقه را به‌دست می‌آورند؛ درحالی‌که هزینه‌هایی بسیار از بودجه بیت‌المال و زحمات فراوان ما به کیسه‌های پول فوتبالیست‌های وارداتی ریخته شده است و درنهایت بی‌انصافی پاره‌ای از این فوتبالیست‌ها، شاید در کل در چهار مسابقه شرکت فعال نداشته‌اند که هیچ، بلکه هزینه‌های بیمارستانی و جراحی آنان نیز از جیب ملت ایران به باد فنا رفته است! تازه برخی از این افراد به فیفا هم شکایت می‌کنند و معمولاً همیشه فیفا رأی به حقانیت آنان می‌دهد و جرائم میلیاردی به ضرر کشور مقرر می‌شود. از طرفی این دو باشگاه معمولاً سالی یکی، دو بار پنجره نقل‌و‌انتقالاتشان بسته می‌شود! اینجاست که درمی‌یابیم هم از‌نظر پولی متضرر شده‌ایم و هم در فیفا همیشه تیم‌های ما در معرض تنبیه قرار می‌گیرند. از‌ جمله باشگاه پرسپولیس که با تبلیغات گسترده، فوتبالیستی مطرح را از هلند با قیمت گزاف خریداری کرده و پس از پنج یا شش مسابقه، بدون اطلاع باشگاه، فرار را بر قرار ترجیح می‌دهد و دست ما هم از شکایت به فیفا بسیار کوتاه بوده و باز‌هم روز از نو، روزی از نو. این‌بار یک فوتبالیست 31‌ساله را با حدود 20 تا 30‌میلیارد‌تومان برای یک فصل خریداری کرده‌ایم تا به‌اصطلاح در آخر مسابقات شاید تیم پرسپولیس، قهرمان شود. در‌این‌مورد هم درست پس از جذب و انعقاد قرارداد، معلوم می‌شود که تمام تعریف‌هایی که از او به‌عمل‌آمده، با واقعیت فاصله بسیار دارد و گویا در طول یک‌سال اخیر، حتی به‌اندازه انگشتان یک‌دست هم گل نزده است و شاید عضله همسترینگ او هم مشکل داشته باشد! و بازهم چون همیشه نه فدراسیون فوتبال کشور و نه وزارت ورزش نمی‌توانند به این دو باشگاه بگوید که بالای چشمتان ابروست! مشابه تمام این موارد در باشگاه استقلال هم جاری‌ست؛ به‌طوری‌که حتی سرمربی موفق وارداتی این باشگاه هم که در حق او جفا شده است، به فیفا شکایت برده و این داستانی‌ست دراز و ادامه‌دار. همان‌طوری‌که حتی برای مربی تیم ملی فوتبال که جمعاً 18‌روز در ایران حضور داشته است و حاصل کار او دو مسابقه و دو باخت بوده است، بدجوری فدراسیون فوتبال در منگنه قرار گرفته که اگر رأی نهایی و تجدیدنظر قطعی شود، با جرائم متعلقه، پولی را که دریافت می‌کند، از مجموع دریافتی یک‌ماهه تمام مربیان 16 تیم لیگ برتر هم بیشتر خواهد بود. امیدواریم در ورزش و به‌خصوص در رشته جذاب فوتبال، به استعدادهای ناب نوجوانان و جوانان خود رغبت نشان داده و ایمان بیشتری پیدا کنیم؛ چراکه ایرانیان همواره نشان داده‌اند که با کمی توجه، قابلیت‌های فزاینده‌ای از خود بروز خواهند داد.