مُنجی باوندی؛ برنده جایزه نوبل شیمی ۲۰۲۳
نام: مُنجی گابریل زانا الباوندی
زادروز: 1961
زادگاه: پاریس؛ فرانسه
حرفه: شیمیدان
شهرت: یکی از اصلیترین دانشمندان حوزه نقطههای کوانتومی کلوئیدی
دانشمند ۶۲ساله فرانسوی اندکی پس از اعلام نامش بهعنوان یکی از سه برنده جایزه نوبل شیمی در سال ۲۰۲۳ به گفتوگوی تلفنی با کمیته نوبل پرداخت. «مُنجی باوندی» در تماسی که در اوایل صبح و درست پسازاینکه خبر اعطای جایزه نوبل به او اعلام شد، انجام شد، از حسوحال خود درمورد نوبلیستشدن گفت و به بیان نکات جالبی پرداخت؛ ازجملهاینکه قرار است تا ساعاتی دیگر تدریس کند و اینکه هنوز گیج است و نمیداند دقیقاً چه خبر است. او به «آدام اسمیت» که مصاحبهکننده کمیته نوبل است، میگوید که چگونه این تماس را دریافت کرده و درمورد همکار و مربی خود (لوئیس ای. بروس) صحبت میکند و همچنین درمورد آنچه میکوشد به شاگردانش بیاموزد.
مُنجی باوندی: الو؟
آدام اسمیت: سلام، اهدای جایزه را تبریک میگویم!
باوندی: متشکرم، ممنونم.
اسمیت: آیا اخبار امروز صبح شما را بیدار کرد؟
باوندی: قطعاً، من کاملاً خواب بودم!
اسمیت: (میخندد) راه خوبی برای بیدارشدن است.
باوندی: قطعاً! غیرمنتظره و بسیارعالی.
اسمیت: اولین کاریکه پس از شنیدن دریافت جایزه کردی، چه بود؟
باوندی: مطمئن نبودم که حقیقت دارد و سعی میکردم از خواب بیدار شوم و همسرم مدام میگفت، چه خبر است؟ و سپس متوجه شدم که حقیقت دارد؛ بنابراین سعی کردم درک کنم، میدانید، افکارم را منظم کنم و بله این، یک افتخار و کاملاً شگفتانگیز است.
اسمیت: البته همراه یکی از همکارهایتان که البته سوپروایزر فوقدکترای شما نیز بود؛ لوئیس بروس.
باوندی: بله کاملاً. لو بروس؛ یک غول دراینحوزه!
اسمیت: کار باهم چطور بود؟
باوندی: او یک مربی شگفتانگیز است. یک پژوهشگر واقعیست. او به علم تعلق دارد. از او چیزهای زیادی یاد گرفتم. واقعاً مرا بهعنوان یک دانشمند شکل داد. میدانید؛ سعی میکنم از سبک مربیگری او درمورد مواجهه با شاگردان خودم الگوبرداری کنم.
اسمیت: و آن سبک چیست؟ چهکار میکنید؟
باوندی: میدانید؛ شما اساساً دانشجویان را راهنمایی میکنید، به آنها اجازه میدهید کاوش کنند و بازخورد ارائه میدهید؛ اما باید به آنها آموزش دهید ازطریق راهنماییهای ظریف، دانشمند شوند.
اسمیت: اینکه کشف کنند که بهترین چیزها درمورد خودشان چیست، بهنظرم کلید اصلیست.
باوندی: دقیقاً! بله.
اسمیت: ۳۰سالپیش بود که ترکیب نانوذرات کوانتومی کلوئیدی را به کمال رساندید. آیا درآنزمان تصور میکردید که اینمسیری باشد برای بقیه دوران کاری شما، تابهامروز که اینچنین شکوفا شود؟
باوندی: مطلقاً نه. با شاگردانم (کریس موری و دیوید نوریس) زمانیکه برای اولینبار بهعنوان استادیار شروعبهکار کردم، اینکار را در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) انجام دادم. اساساً این اولین کارم در آنجا بود. براساس کاری بود که در آزمایشگاه بِل با «بروس» شروع کرده بودم و درآنزمان واقعاً برای درک فیزیک مواد بود. ما به نمونههای واقعاً خوبی برای درک فیزیک نیاز داشتیم اما نمیدانستم که این به آنچه امروز شده است، تبدیل میشود. درطول سالیان، بسیاریازما دراینحوزه مدام به این فکر میکردیم که اینحوزه چهزمانی بهپایان راه میرسد؟ اما دیدیم بهراه ادامه میدهد و دیدن آن واقعاً شگفتانگیز است. جامعه امروز بسیاربزرگ است؛ چهکسی میدانست که چنین خواهد شد.
اسمیت: چیزهای زیادی برای هیجانانگیزبودن در آن وجود دارد. آیا چیزی خاص درحالحاضر به ذهن شما خطور میکند که بگویید هیجانانگیزترین چیز دراینلحظه است.
باوندی: برای من؟ نه هنوز مثل یک هاله است.
اسمیت: (میخندد) نه منظورم دراینحوزه بود، نه امروز.
باوندی: وقتی به کنفرانسها میروم و میشنوم که مردم درمورد کارشان صحبت میکنند، همیشه از کیفیت و چیزهای جدیدی که درحالبیرونآمدن هستند، شگفتزده میشوم؛ میگویم هیجان من ایناستکه اینکار ادامه دارد.
اسمیت: میدانم بیان آنچه اکنون در ذهنتان است، دشوار است؛ اما چشمانداز امروز و روزهای آینده را بهعنوان یک برنده جدید نوبل چگونه میبینید؟
باوندی: میکنم امروز خیلیشلوغ و پرهرجومرج خواهد بود و قرار است ساعت ۹ صبح تدریس کنم و مطمئن نیستم چه اتفاقی میافتد. من مطمئن هستم که MIT رویدادهایی دارد که قرار است آنها را برنامهریزی کند و بنابراین من فقط با آنها همراه خواهم بود.
اسمیت: عاقلانه بهنظر میرسد و فکر میکنم که شما در ساعت ۹ صبح دانشجویان بسیار شادی خواهید داشت.
باوندی: من مطمئنم که همینطور است!
اسمیت: برای آنها چقدر هیجانانگیز و لذتبخش است. واقعاً از شما متشکرم، بازهم به شما تبریک میگویم.
باوندی: خیلی ممنون.
اسمیت: خداحافظ.
باوندی: خدانگهدار.