تجمع «حمایت از کودکان غزه» در ایران
تجمع «حمایت از کودکان غزه» و محکومیت جنایات رژیم صهیونیستی، دیروز؛ ۲۷ آبان ۱۴۰۲ در سراسر ایران برگزار شد. ارتش رژیم اشغالگر قدس، از ۴۲روزپیش با چراغ سبز غرب، جنگ ویرانکنندهای را علیه «نوار غزه» آغاز کرده که درپیِآن بیش از 11500 فلسطینی شهید شدهاند. ازاینتعداد، ۴۷۱۰نفر کودک و ۳۱۶۰نفر زن بودند. مردم تهران، با حضور در خیابانهای منتهی به «میدان انقلاب» ضمن اعلام حمایت از کودکان مظلوم «غزه»؛ جنایات صهیونیستها را محکوم کردند. این راهپیمایی، در شهرهای دیگر کشور نیز برگزار شد. مردم، با دردستداشتن تصاویرِ کودکان شهید «غزه»، یاد آنها را گرامی داشته و انزجار خود از چنین جنایاتی نشان دادند. بیشتر حاضران در راهپیمایی ضدصهیونیستی، با پرچم «حریفت منم» به «میدان انقلاب» آمدند. بسیاری از خانوادهها کودکان و نوزادان خود را همراه داشتند. درادامه، «سرلشکر حسین سلامی» در جمع راهپیمایان ضدصهیونیستی در «میدان انقلاب» سخنرانی کرد. فرمانده کل سپاه پاسداران گفت: «همه ایران اسلامی سرشار از محبت، عاطفه، احساس عمیق، غیرت دینی و تعصب الهی برای حمایت از کودکان شریفترین مردمان روی زمین فلسطین عزیز است». وی بااشارهبه عملیات «طوفانالاقصی» افزود: «آنچه در طوفانالاقصی بهعنوان استثناییترین عملیات غافلگیرکننده تاریخ نبردهای بشری اتفاق افتاد، بازتابی بود از جنایتها و ظلمهای صدسالاخیر دولتهای بریتانیا، فرانسه و آمریکا و رژیم صهیونیستی برای ملتی که ۷۵سال است او را از سرزمین خود بیرون راندهاند، آنها را آواره کردهاند و عزت، آرامش، امنیت و پیشرفت را از آنان گرفتهاند. از بعد از جنگ جهانی اول که قیمومت منطقه شرق مدیترانه و شامات به انگلستان و فرانسه منتقل شد، دولت انگلستان با اعلامیه بالفور که توسط وزیر خارجه وقت خود صادر شد، زمینه را برای انتقال صهیونیستها از سراسر جهان به سرزمین فلسطین آماده کرد و اجازه داد ارتش سری هاگانای اسرائیل در فلسطین شکل بگیرد و جوخههای مخفی آن با عملیاتهای ترور خانوادههای فلسطینیان را قتلعام کنند. در فاصله سالهای ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۸ بهتدریج غلبه نظامی صهیونیستها بر فلسطینیها پدیدار شد. دولت انگلستان سرزمین فلسطین را از ملت فلسطین غصب کرد و آنرا دراختیار صهیونیستها قرار داد. ماجرای قتلعام مسلمانان در دیر یاسین در سال ۱۹۴۸ که طی آن صهیونیستها بیش از ۱۰۰ مسلمان فلسطینی را بهشهادت رساندند، ازآنجمله است. سال ۱۹۵۶ ماجرای قتلعام کفر قاسم رخ داد؛ اهالی روستا از کار به منزل بازمیگشتند آنها را قتلعام کردند. جوانان فلسطینی را به درون میدانهای روستاها و شهرها میآوردند و آنان را مقابل چشمان مردم فلسطین به رگبار میبستند و بهشهادت میرساندند. اینماجرا همچنان ادامه پیدا کرد تا سال ۱۹۸۲ که آریل شارون؛ قصاب صبرا و شتیلا با تهاجم رژیم صهیونیستی به لبنان در حاشیه بیروت در قتلعام دوروزه مردمان فلسطین را در درون اردوگاههای صبرا و شتیلا بهشهادت رساند. یک قتلعام هولناک که تقریباً 4000 فلسطینی در دوروز درایناردوگاهها بهشهادت رسیدند. فلسطینیها آواره شده و به تونس اردن، لبنان، سوریه رفتند و به یک ملت بدون سرزمین، آب و خاک و حق حاکمیت تبدیل شدند و اینها بهدست اربابان جنایت جهانی صورت گرفت که سالهاست منطقه جهان اسلام را تحتتأثیر سیاستهای غاصبانه و ظالمانه استعمارگرانه خود قرار دادهاند و ثروتهای معنوی، هویت دینی و همه ثروت مادی دنیای اسلام را برایاینکه یک قدرت جهانی شود، دراختیار گرفتند».